Trzynastoletni, objęty obowiązkiem szkolnym, chłopiec, który podczas dni świętego Marcina uciekł z domu, dziś wrócił do szkoły. Chłopak został najęty do pracy przez kobietę z Elbląga u właściciela ziemskiego W. L. w Drużnie (niem. Drausenhof) za 54 marek rocznie. Matka, która wczoraj odebrała stamtąd chłopca, nie otrzymała jego rzeczy, ponieważ właściciel ziemski wyłożył na chłopca 6 marek: 3 marki na czynsz i 3 marki zadatku […]. Winowajcy nie ominie sprawa w sądzie (EZ, sobota, 17.11.1894 r.).
Zmarł pasjonat kamieni
Niedawno zmarł pan Peter Esau, który pozostawił po sobie sporą kolekcję kamieni. Stary pan Esau był kawalerem i jak wiele osób, które nie posiadają współmałżonka, także pan Esau miał cechy bardzo osobliwe. Niektórzy nazywają to dziwactwami. Pan Esau miał w zwyczaju podczas spacerów zabierać ze sobą torbę podróżną, by zbierać do niej rozmaite małe kamienie, które wydawały mu się interesujące. Wśród tych kamieni powinny znaleźć się też takie, którymi zainteresowaliby się z pewnością pasjonaci średniowiecza (EZ, sobota, 17.11.1894 r.).
Nieważne, do której szkoły chodzi dziecko – ważne, że do niej chodzi
Nie jest sprawą sądu decydowanie o tym, do jakiej szkoły ma uczęszczać dziecko, ale do jego obowiązków należy dopilnowanie, by dziecko, którego obejmuje obowiązek szkolny, w ogóle uczęszczało do szkoły. Z tego też względu sąd ławniczy w Malborku (niem. Marienburg) w takim przypadku zadecydował, co następuje: oskarżono żonę robotnika Weguer z Popowic (niem. Puppendorf) za to, że przez 43 dni jej wychowanka Augusta Weguer nie uczęszczała do katolickiej szkoły w Krzyżanowie (niem. Notzendorf). Ponieważ dziecku, które jest katolikiem, bardzo spodobały się zajęcia w szkole ewangelickiej i na własne życzenie, za zgodą dziadka (ponieważ nie ma ojca) uczęszczała w tym czasie do ewangelickiej szkoły w Starym Polu (niem. Altfelde), a w czasie, gdy przebywała u matki chodziła do szkoły katolickiej w Krzyżanowie, sąd odstąpił od wymierzenia matce kary i uniewinnił ją, motywując swoją decyzję jak wyżej (EZ, sobota, 17.11.1894 r.).
W podzięce za pracę
Nieoczekiwana i miła niespodzianka spotkała część pracowników fabryki Messingwerk. Tajny radca handlowy (niem. Kommerzienrat) Raeuber nakazał wypłacenie wszystkim robotnikom, którzy przepracowali w jego wcześniejszej fabryce pięć lat po 20 marek, a tym, którzy przepracowali ponad pięć lat 30 marek (EZ, niedziela. 18.11.1894 r.).
Na Grunwaldzkiej powstanie nowy lokal
Komisja miejska wydała pozwolenie restauratorowi Johannesowi Dettmanowi z Elbląga na utworzenie nowego lokalu z piwem i kawą przy ulicy Grunwaldzkiej 37 (niem. Hollaender Chaussee). […] Pan D. ma zamiar otworzyć lokal z ogródkiem latem (EZ, wtorek, 20.11.1894 r.).
Parafia świętej Anny ma nowy cmentarz
Nowy cmentarz przy parafii świętej Anny* jest już gotowy, dlatego też będzie mógł zostać poświecony już w jutrzejszy dzień pokutny. Cmentarz leży dokładnie 250 m od Hommelbruecke, na lewo od Wittenfelder Weg na małym wzniesieniu i jest oddzielony od ulicy żelaznym płotem. Parafia nie szczędziła pieniędzy i stworzyła godnie miejsce spoczynku zmarłych, zgodnie ze świętym celem. […] Dróżki są obsadzone lipami. […]. Budowle: dom grabarza wraz ze stajenką, a najbardziej kaplica robią bardzo miłe wrażenie poprzez schludne i staranne wykonanie oraz dzięki harmonijnej, pełnej ornamentów kompozycji. […] (EZ, środa, 21.11.1894 r.).
* [W drugiej połowie XIX wieku parafia św. Anny kilkukrotnie się rozrosła i będący w złym stanie technicznym, stary kościół (kościół ewangelicko-luterański) okazał się o wiele za mały, by pomieścić wszystkich wiernych. W 1897 roku rozpisano konkurs na projekt nowego kościoła. Zwyciężył projekt architekta Johannesa Otzena, jednego z najwybitniejszych architektów w Niemczech II połowy XIX wieku i początku XX wieku. W 1899 roku wyburzono stary kościół, a w następnym roku rozpoczęto prace budowlane. Budowę ukończono w 1901 roku. Kościół został poważnie uszkodzony podczas zdobywania Elbląga przez Armię Czerwoną. Było to spowodowane m.in. tym, że stał na wzgórzu w centrum miasta – Wikipedia]
Publikujemy teksty przypominające wydarzenia z roku 1894, dziejące się w naszym mieście i okolicach. Przejrzeliśmy już numery „Elbinger Neueste Nachrichten” i „Elbinger Tageblatt” ze zdigitalizowanych zasobów Biblioteki Elbląskiej, teraz sięgamy do "Elbinger Zeitung und Elbinger Anzeigen".
Niedawno zmarł pan Peter Esau, który pozostawił po sobie sporą kolekcję kamieni. Stary pan Esau był kawalerem i jak wiele osób, które nie posiadają współmałżonka, także pan Esau miał cechy bardzo osobliwe. Niektórzy nazywają to dziwactwami. Pan Esau miał w zwyczaju podczas spacerów zabierać ze sobą torbę podróżną, by zbierać do niej rozmaite małe kamienie, które wydawały mu się interesujące. Wśród tych kamieni powinny znaleźć się też takie, którymi zainteresowaliby się z pewnością pasjonaci średniowiecza (EZ, sobota, 17.11.1894 r.).
Nieważne, do której szkoły chodzi dziecko – ważne, że do niej chodzi
Nie jest sprawą sądu decydowanie o tym, do jakiej szkoły ma uczęszczać dziecko, ale do jego obowiązków należy dopilnowanie, by dziecko, którego obejmuje obowiązek szkolny, w ogóle uczęszczało do szkoły. Z tego też względu sąd ławniczy w Malborku (niem. Marienburg) w takim przypadku zadecydował, co następuje: oskarżono żonę robotnika Weguer z Popowic (niem. Puppendorf) za to, że przez 43 dni jej wychowanka Augusta Weguer nie uczęszczała do katolickiej szkoły w Krzyżanowie (niem. Notzendorf). Ponieważ dziecku, które jest katolikiem, bardzo spodobały się zajęcia w szkole ewangelickiej i na własne życzenie, za zgodą dziadka (ponieważ nie ma ojca) uczęszczała w tym czasie do ewangelickiej szkoły w Starym Polu (niem. Altfelde), a w czasie, gdy przebywała u matki chodziła do szkoły katolickiej w Krzyżanowie, sąd odstąpił od wymierzenia matce kary i uniewinnił ją, motywując swoją decyzję jak wyżej (EZ, sobota, 17.11.1894 r.).
W podzięce za pracę
Nieoczekiwana i miła niespodzianka spotkała część pracowników fabryki Messingwerk. Tajny radca handlowy (niem. Kommerzienrat) Raeuber nakazał wypłacenie wszystkim robotnikom, którzy przepracowali w jego wcześniejszej fabryce pięć lat po 20 marek, a tym, którzy przepracowali ponad pięć lat 30 marek (EZ, niedziela. 18.11.1894 r.).
Na Grunwaldzkiej powstanie nowy lokal
Komisja miejska wydała pozwolenie restauratorowi Johannesowi Dettmanowi z Elbląga na utworzenie nowego lokalu z piwem i kawą przy ulicy Grunwaldzkiej 37 (niem. Hollaender Chaussee). […] Pan D. ma zamiar otworzyć lokal z ogródkiem latem (EZ, wtorek, 20.11.1894 r.).
Parafia świętej Anny ma nowy cmentarz
Nowy cmentarz przy parafii świętej Anny* jest już gotowy, dlatego też będzie mógł zostać poświecony już w jutrzejszy dzień pokutny. Cmentarz leży dokładnie 250 m od Hommelbruecke, na lewo od Wittenfelder Weg na małym wzniesieniu i jest oddzielony od ulicy żelaznym płotem. Parafia nie szczędziła pieniędzy i stworzyła godnie miejsce spoczynku zmarłych, zgodnie ze świętym celem. […] Dróżki są obsadzone lipami. […]. Budowle: dom grabarza wraz ze stajenką, a najbardziej kaplica robią bardzo miłe wrażenie poprzez schludne i staranne wykonanie oraz dzięki harmonijnej, pełnej ornamentów kompozycji. […] (EZ, środa, 21.11.1894 r.).
* [W drugiej połowie XIX wieku parafia św. Anny kilkukrotnie się rozrosła i będący w złym stanie technicznym, stary kościół (kościół ewangelicko-luterański) okazał się o wiele za mały, by pomieścić wszystkich wiernych. W 1897 roku rozpisano konkurs na projekt nowego kościoła. Zwyciężył projekt architekta Johannesa Otzena, jednego z najwybitniejszych architektów w Niemczech II połowy XIX wieku i początku XX wieku. W 1899 roku wyburzono stary kościół, a w następnym roku rozpoczęto prace budowlane. Budowę ukończono w 1901 roku. Kościół został poważnie uszkodzony podczas zdobywania Elbląga przez Armię Czerwoną. Było to spowodowane m.in. tym, że stał na wzgórzu w centrum miasta – Wikipedia]
Publikujemy teksty przypominające wydarzenia z roku 1894, dziejące się w naszym mieście i okolicach. Przejrzeliśmy już numery „Elbinger Neueste Nachrichten” i „Elbinger Tageblatt” ze zdigitalizowanych zasobów Biblioteki Elbląskiej, teraz sięgamy do "Elbinger Zeitung und Elbinger Anzeigen".
tłum. DK