UWAGA!

Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
  • [1 B] - Na tablicy zamieszczono napis: An dieser Stätte/segnete der Pfarrer Friedrich Hartwich/zu Lichtfelde/seine Söhne Fritz und Wilhelm/als sie in den Befreiungskriegen 1813/15 als/Freiwillige zu den Waffen griffen /Hier bewillkommneten sie ihre theuren: Eltern/liebe Verwandte und Freunde/nach blutig errungenen Frieden / Zu Erinnerung von der Familie erneuert/Im August 1873 --- Co można przetłumaczyć: W tym miejscu/pobłogosławił pastor Friedrich Hartwich/z Jasnej/swoich synów Fritza i Wilhelma/którzy udali się na wojnę wyzwoleńczą 1813/15 / i jako ochotnicy stanęli pod bronią/ i tu powitali ich jako powracających: ich drodzy rodzice/drodzy znajomi i przyjaciele/po krwawo osiągniętym pokoju/Na pamiątkę przez rodzinę odnowiono/w sierpniu 1873.--- Wieżę Bismarcka wysadzili po wojnie żołnierze WP a olbrzymi pień buka (złamany) był jeszcze widoczny w roku 2005.
  • [1 A] – Wieżę Bismarcka pod Posilge (Żuławka Sztumska), ze stojącym obok niej dębem… . Budowę Wieży Bismarcka w Jasnej zainicjował 8.02.1904 r. właściciel majątku ziemskiego Tornier ze Złotowa oraz Związek Bismarcka. Projekt wieży widokowej z misą ogniową wykonał architekt Ernst Rang z Rangsdorf koło Berlina (ta firma przebudowała m. in. w 1911 r. teatr miejski w Elblągu). On też przejął kierownictwo nad budową, a wykonawstwo powierzono mistrzowi ciesielskiemu i budowniczemu E. Goldmanowi ze Zwierzeńskiego Pola. Ostatecznie kamień węgielny pod budowę wieży położono 03.08.1913 r. Wieża stanęła na 68 metrowym wzgórzu Lisi Las koło „ Buka Hartwicha” (Hartwichsbuche). Tak więc to nie był dąb. To był słynny „ Buk Hartwicha” . W 1813 r. Friedrich Simon Hartwich, pastor w Jasnej w l. 1788-1827,żegnał na Leśnej Górze swoich dwóch synów wyruszających na wojnę z Napoleonem. Od tego czasu tradycją stało się, że panny żegnały tam swoich chłopców odchodzących do wojska. W roku 1873 rodzina pastora ufundowała tu stosowną tablicę, którą zawieszono na pomnikowym buku o wymiarach 4,11 m w obwodzie i średnicy 1,30 m.
  • Szanowny Anonimku - nie poczuwam się w najmniejszym nawet stopniu do udziału decyzyjnego lub jakiegokolwiek w tym bajzlu lat powojennych i bądź łaskaw nie zaliczać mnie do grona animatorów tej siermiężnej i prymitywnej rzeczywistości, która nam zaoferowano, przewrotnie sugerując nasz udział tym księżycowym (pardon - socjalistyczno-Orwellowskim) przedsięwzięciu.
    Zgłoś do moderacji     Odpowiedz
    2
    0
    MiejscowyAborygen(2013-08-01)
Reklama