Kontynuujemy wędrówkę po historii ulic Starego Miasta. W dzisiejszym odcinku Karol Wyszyński, przewodnik PTTK, opowiada o ciekawostkach związanych z ulicą Kowalską, przy której między innymi mieścił się Dom pod Lwem (dzisiaj hotel), tędy też przebiegała jeszcze w latach 60. linia tramwajowa.
Ulica po raz pierwszy odnotowana została w księgach właśnie jako Kowalska (plaeta Farborum, Schmiede Gasse) w 1342 r., a przed 1830 r. otrzymała brzmienie Schmiedestrasse. Nazwa pochodzi od mieszczących się wtedy przy niej warsztatów kotwiczników.
Jej wylot w kierunku Nowego Miasta zamykała Brama Kowalska, o której poprzednio pisałem. Przez tę bramę i całą ulicę przebiegał główny wodociąg doprowadzający wodę z rejonu Winnicy.
Dom pod Lwem
To właśnie przy ul. Kowalskiej powstały pierwsze kamienice na odbudowywanej od końcówki lat 80. starówce. Szczególnie starannie odnowiono kamieniczkę na rogu Kowalskiej i Przymurze, w której dzisiaj mieści się hotel. Przyjmuje się, że powstała ona przed 1585 r. a za jej budowniczego uważa się Hansa Schneidera, zwanego jako Hans von Lindenau. Kamieniczka należała wtedy do Alexandra Niesbthy'tego, pochodzącego ze Szkocji, do czego nawiązuje postać lwa na szczycie budynku.
W 1912 r. właścicielami kamieniczki została rodzina o nazwisku Salewski, a nad wejściem do niej umieszczono napis istniejący do 1945 r. – „Paul Salewski”. Znajdowały się tam wtedy delikatesy. Sklep był dostawcą różnych towarów na dwór cesarza Wilhelma II i Prinza Luisa Ferdynanda von Preußen, kiedy bawili w Kadynach. Ostatni właściciel domu Rudolf Salewski, będący oficerem Krigsmarinen, zmienił pisownię nazwiska na Salden.
Kawiarnia i marcepany
Pod nr 10d w 1801 r. została otwarta kawiarnia „Mauricio &Co”, jej ostatnim właścicielem był Walter Kreuzberger. Kawiarnia do 1945 r. uchodziła za najlepszą w mieście.
Pod nr 8 mieszkała wdowa po fabrykancie Hambruchu, był on współwłaścicielem fabryki G. Hambruch & Joh. Vollbaum, która znajdowała się w rejonie obecnej al. Grunwaldzkiej. To te tereny wykupił później Ferdynand Schichau pod fabrykę parowozów. Wspomniana firma wytwarzała maszyny parowe jeszcze przed Schichauem.
Z kolei w narożnej kamienicy przy Starym Rynku mieścił się jeden z firmowych sklepów Moritza Schmidta, posiadającego fabrykę czekolady i marcepanów.
Tory tramwajowe
Ulicą Kowalską jeździły kiedyś tramwaje. Linia działała w tym miejscu od 1895 r., czyli od samego początku funkcjonowania tramwajów w Elblągu. Zniszczona w wyniku działań wojennych ponownie uruchomiona już w czerwcu 1945 r. i działała do 1968 r., kiedy to torowisko przeniesiono na ul. Pocztową.