Co w Elblągu i okolicach wydarzyło się pomiędzy 2 a 8 lipca na przestrzeni wieków? Kto ważny urodził się w 1848r.? Kiedy i w jaki sposób miasto powiększało swoje terytorium? Tego i innych ciekawostek możecie się dowiedzieć z kolejnego odcinka „Kalendarium elbląskiego”, przygotowywanego przy współpracy z telewizją Truso.tv
W Moskwie urodził się Carl Heinrich Ziese, niemiecki inżynier, konstruktor i wynalazca, zięć i spadkobierca majątku Ferdynanda Schichaua.
Carl Ziese był wymarzonym partnerem w biznesie teścia i mentora Ferdynanda Schichaua. Utalentowany konstruktor, autor wielu wynalazków i udoskonaleń maszyny parowej sprawdził się też jako menedżer i budowniczy stoczni w Piławie i Gdańsku. Ale dał się także poznać jako bezwzględny i nieprzebierający w środkach kapitalista.
W Elblągu zjawił się dość przypadkowo – podczas odbywanej wraz z kolegą podróży po studiach w berlińskiej Akademii Handlowej. Schichau natychmiast zatrudnił obu inżynierów. Trzy lata później Carl Ziese poślubił młodszą córkę Schichaua, Elisabeth. Ziese wydatnie przyczynił się do sukcesów zakładów Schichaua, rozbudowując przedsiębiorstwo i unowocześniając produkcję. Po jego śmierci w mieście ogłoszono żałobę, a na pogrzeb ruszył wielotysięczny tłum.
3 lipca 1990 r.
Miasto przejęło od wojska zespół koszar przy ul. Saperów
Mówiono, że był to ostatni podpis odchodzącego na emeryturę gen. Floriana Siwickiego, dotychczasowego ministra obrony narodowej. Wojsko oddawało samorządowi jedne z piękniejszych koszar. Zbudowano je na początku XX w. za pieniądze miasta. Wówczas liczono, że luksusowe koszary ściągną do Elbląga garnizon, a za wojskiem przyjdą pieniądze. Tymczasem wybuchła I wojna światowa i sytuacja radykalnie się zmieniła .
W latach 90. też sytuacja ulegała zmianie. Nie było już regularnego poboru, było mniej wojska, także w Elblągu. Był natomiast wyż demograficzny lat 80., który właśnie trafiał do szkół średnich. Prezent od wojska pozwolił stworzyć przy ul. Saperów szkolne miasteczko.
4 lipca 1557 r.
W zamian za wsparcie finansowe Elbląg, Gdańsk i Toruń otrzymały od króla Zygmunta Augusta przywilej rozdawania komunii pod dwiema postaciami. Faktycznie była to zgoda na reformację.
Reformacja do Elbląga dotarła dość szybko, bo już w roku 1525 Rada Miejska zakazała dominikanom głoszenia kazań w kościele Najświętszej Marii Panny. W mieście wybuchły zamieszki, a po ich stłumieniu zastosowano wobec sympatyków nowej religii ostre represje. Nie zniechęciło to elblążan, zwłaszcza że znajdowali wsparcie wśród nauczycieli słynnego Gimnazjum Elbląskiego. Luteranizm w Elblągu rozwijał się. W roku 1542 rada przejęła od dominikanów kościół Najświętszej Marii Panny, a w 1552 r. wystąpiła do króla o zgodę na głoszenie w mieście „czystego słowa bożego”. Zygmunt August odmówił, ale już 5 lat później, skłoniony hojnością mieszczan, poszedł na ustępstwa.
5 lipca 1876 r.
Terytorium Elbląga powiększono o majątek Trettinkenhof
W drugiej połowie XIX wieku Elbląg dynamicznie rozwijał się. Do miasta dotarła kolej. W roku 1860 Ferdynand Schichau zbudował pierwszą lokomotywę i planował rozwijać ten biznes. Najlepszym miejscem na nową fabrykę była parcela w pobliżu dworca kolejowego. Teren włączono do miasta, co pozwoliło zbudować na nim pięć hal przemysłowych, biurowiec oraz dom mieszkalny dla urzędników. Następną inwestycją, ale już po drugiej stronie torów, było osiedle robotnicze.
6 lipca 1327 r.
Powiększono obszar Starego Miasta o tereny nad rzeką Elbląg.
Początkowo miasto Elbląg rozwijało się w niewielkim oddaleniu od rzeki. Wzdłuż siatki prostopadłych i równoległych ulic wytyczono liczne parcele, na których w szybkim tempie powstawały domy, kantory, warsztaty i składy. Było to jednak mało wygodne, stąd na planie murów obronnych wzdłuż rzeki wytyczono kolejne parcele. W ten sposób miasto unowocześniło się i upodobniło do innych hanzeatyckich miast Europy.
7 lipca 1998 r.
W wieku 40 lat zmarł artysta plastyk, dyrektor Galerii EL Andrzej Szadkowski.
Andrzej Szadkowski był absolwentem Wydziału Malarstwa i Grafiki PWSSP w Gdańsku. Uprawiał malarstwo, rysunek i grafikę użytkową. Ilustrował książki i komiksy, pisał bajki dla dzieci. Przez 11 lat (1987-1998) był dyrektorem Galerii EL. W tym czasie zorganizowano tam kilkaset imprez - od wystaw indywidualnych i zbiorowych po ekspozycje tematyczne i problemowe - np. "Sympozjum Truso" (1992-97). W Galerii EL odbywały się również koncerty i imprezy muzyczne, także pierwsze w Polsce międzynarodowe spotkanie artystów zajmujących się sztuką komputerową: Międzynarodowe Warsztaty Komputerowe (1988).
8 lipca 1917 r.
Spłonął drewniany Most Wysoki, zwany również mostem Kogi.
Elbląg przez wieki miał dwa mosty: Niski i Wysoki. O tym drugim pisano już w roku 1322 r. Wówczas nazywany był mostem Kogi, bo jego konstrukcja umożliwiała przepływanie małych statków. Wyznaczał granicę pomiędzy portem morskim a śródlądowym. Kilkakrotnie był przebudowywany m.in. w roku 1414, 1684 r. i 1744. 8 lipca 1917 r. drewniany most doszczętnie spłonął. Nowy zwodzony most, oddano do użytku w 1926 r. Jednak długo nie służył mieszkańcom, bo w lutym 1945r. został wysadzony w powietrze.
Kartki z elbląskiego kalendarium publikowane są codziennie na antenie telewizji Truso.tv ( kanał 140 Vectry) oraz na facebookowym fanpage Truso.tv