Skoro jedynie słuszni od 60 lat nie mają recepty na teraz i jutro, niech nie żądają jej od tych, którym sprokurowali ten stan rzeczy i przestaną obrażać się na poglądy, jak również dialektykę, której sami nas uczyli i zasiali w naszych umysłach (nie wszędzie, jak widać, zaplonowało). Jak można się obrażać na plon swych działań? To tak gwoli ścisłości i prawdy czasu i ekranu. Ale nie o tym chciałem, bo czas nieubłaganie mija, a my nadal drepczemy w miejscu.
Proponuję więc konkretne działania dla nowego samorządu.
Przygotowanie terenów pod inwestycje
Cele
Celem działania jest zachęcanie do rozwijania nowych form aktywności gospodarczej, generujących miejsca pracy poprzez oferowanie infrastruktury do prowadzenia działalności dostosowanej do potrzeb nowych przedsiębiorstw, przy równoczesnej trosce o ochronę stanu środowiska naturalnego, warunkującego zrównoważony rozwój gospodarczo-społeczny.
Zasadniczym celem działania jest ożywienie gospodarcze i społeczne, a także zwiększenie potencjału turystycznego i kulturalnego, w tym nadanie obiektom i terenom zdegradowanym nowych funkcji społeczno-gospodarczych poprzez:
– rewitalizację i odnowę zdegradowanych obszarów miast i dzielnic mieszkaniowych w miastach,
–rewitalizację obiektów i terenów poprzemysłowych, przez zmianę dotychczasowych funkcji na gospodarcze, społeczne, edukacyjne, zdrowotne, rekreacyjne i turystyczne,
– rewitalizację obiektów i terenów powojskowych, przez zmianę z przeważającej, dotychczas funkcji zabudowy powojskowej na usługową, gospodarczą, społeczną, edukacyjną, zdrowotną, rekreacyjną i turystyczną.
Uzasadnienie działania
Na skutek procesów rynkowych wiele miast w Polsce utraciło dotychczasową bazę ekonomiczną w postaci ośrodków przemysłowych, bądź bazy wojskowej. W szczególnie trudnej sytuacji znalazły się miasta, których byt ekonomiczny opierał się niekiedy na funkcjonowaniu jednego zakładu przemysłowego zatrudniającego kilka tysięcy osób.
Nowym zjawiskiem w Polsce, lecz już dobrze rozpoznanym w Europie, jest degradacja obszarów wielkomiejskich. Wiąże się ona z problemami degradacji społecznej, jak również degradacji majątku trwałego o wartości kulturowej, które uzewnętrzniają się w skali „sypialnianych” oraz poprzemysłowych dzielnic. Problemy te często wpływają na obniżenie, niekiedy skutecznie, zainteresowania inwestorów całym miastem, a w skrajnych przypadkach – nawet całym regionem.
Zjawisko to posiada poważne konsekwencje dla rynku pracy i możliwości rozwoju całych regionów. Wspólnymi cechami tych obszarów jest między innymi utrzymujące się długotrwałe bezrobocie, niskie dochody, w których znaczna część stanowi pomoc socjalną, niski poziom wykształcenia ludności, patologie społeczne.
W wyniku wzrostu umiędzynarodowienia gospodarki oraz wdrożenia reguł gospodarki rynkowej w Polsce od początku lat 90-tych występuje również problem z branżami przemysłu, które wymagają restrukturyzacji. W stosunku do niektórych sektorów podjęto już głęboki proces restrukturyzacji, jednakże nadal brakuje regionalnie zorientowanych instrumentów polityki społeczno-gospodarczej oddziaływujących nie tylko bezpośrednio na sektor, którego dotyczy proces restrukturyzacji, ale także na obszary, w których przedsiębiorstwa są zlokalizowane. Obszary te cechuje koncentracja bezrobocia, zwłaszcza strukturalnego i patologii społecznych. Poza tym występuje niski poziom przedsiębiorczości, brak czynników wzrostu, a ludność zamieszkująca te tereny pomimo dość dobrego poziomu wykształcenia charakteryzuje się niedostosowaniem kwalifikacji do zmieniającego się rynku pracy. Infrastruktura techniczna znajdująca się na tych terenach, aczkolwiek rozwinięta, wymaga znacznych nakładów na modernizację.
Rewaloryzacja urbanistyczna będzie polegać na wsparciu kompleksowych działań technicznych, takich jak: remonty, modernizacja infrastruktury podstawowej oraz rewaloryzacja zabudowy, poprawa funkcjonalności ruchu kołowego i ruchu pieszego, zwiększenie funkcjonalności i estetyki przestrzeni publicznych, w tym renowacja obiektów o wartości architektonicznej i znaczeniu historycznym znajdujących się na terenach rewitalizowanych.
Projekty obejmować będą także działania na rzecz walki z patologiami społecznymi. Ich koncentracja na obszarach problemowych pozwoli na przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia społecznego pewnych grup, które w wyniku trudnej sytuacji na rynku pracy znalazły się na marginesie życia społecznego.
W ramach Działania przewidziane do realizacji są projekty, które przyczyniają się do zapewniania dobra publicznego lub poprawy jakości istniejącego dobra publicznego (z wyjątkiem projektów zawierających pomoc publiczną).
Recepta
Przejście do modelu rynkowego gospodarki sprawiło, że procesy gospodarcze zostały poddane mechanizmom rynkowym. Ograniczenie roli państwa oraz „uwolnienie” rynku ziemi spowodowały dynamiczny wzrost przedsięwzięć inwestycyjnych. Spowodowało to wejście na rynek nowych podmiotów gospodarczych nastawionych na zysk. System deweloperski, jedna z najbardziej rozpowszechnionych na świecie form działalności budowlanej, pojawił się w Polsce.
Działalność deweloperska jest wieloaspektowym biznesem obejmującym pewien zakres działań, obejmujących zarówno renowację istniejących budynków i ich zasiedlenie, wzniesienie nowych obiektów, jak i pozyskanie niezabudowanego terenu i sprzedaż ulepszonych działek.
Działalność tę można podzielić na pięć faz:
– poszukiwania, wybór i nabycie gruntów,
– uzyskanie odpowiednich dokumentów i pozwoleń oraz studium wykonalności inwestycji,
– przygotowanie terenu pod inwestycje,
– realizacja inwestycji,
– sprzedaż nieruchomości ulepszonej.
Do realizacji wyżej wspomnianych przedsięwzięć doskonale nadaje się uchwalona ustawa o partnerstwie publiczno-prawnym (PPP), szczególnie w odniesieniu do realizacji zadań publicznych. Rozwój PPP w Polsce powinny wspomóc projekty pilotażowe przeprowadzone pod patronatem administracji rządowej. Doświadczenia innych państw wskazują, że to właśnie inspirowane i nadzorowane przez rządowych fachowców projekty pilotażowe są pierwszym krokiem do stworzenia krajowego rynku PPP.
Przygotowanie terenów pod inwestycje
Cele
Celem działania jest zachęcanie do rozwijania nowych form aktywności gospodarczej, generujących miejsca pracy poprzez oferowanie infrastruktury do prowadzenia działalności dostosowanej do potrzeb nowych przedsiębiorstw, przy równoczesnej trosce o ochronę stanu środowiska naturalnego, warunkującego zrównoważony rozwój gospodarczo-społeczny.
Zasadniczym celem działania jest ożywienie gospodarcze i społeczne, a także zwiększenie potencjału turystycznego i kulturalnego, w tym nadanie obiektom i terenom zdegradowanym nowych funkcji społeczno-gospodarczych poprzez:
– rewitalizację i odnowę zdegradowanych obszarów miast i dzielnic mieszkaniowych w miastach,
–rewitalizację obiektów i terenów poprzemysłowych, przez zmianę dotychczasowych funkcji na gospodarcze, społeczne, edukacyjne, zdrowotne, rekreacyjne i turystyczne,
– rewitalizację obiektów i terenów powojskowych, przez zmianę z przeważającej, dotychczas funkcji zabudowy powojskowej na usługową, gospodarczą, społeczną, edukacyjną, zdrowotną, rekreacyjną i turystyczną.
Uzasadnienie działania
Na skutek procesów rynkowych wiele miast w Polsce utraciło dotychczasową bazę ekonomiczną w postaci ośrodków przemysłowych, bądź bazy wojskowej. W szczególnie trudnej sytuacji znalazły się miasta, których byt ekonomiczny opierał się niekiedy na funkcjonowaniu jednego zakładu przemysłowego zatrudniającego kilka tysięcy osób.
Nowym zjawiskiem w Polsce, lecz już dobrze rozpoznanym w Europie, jest degradacja obszarów wielkomiejskich. Wiąże się ona z problemami degradacji społecznej, jak również degradacji majątku trwałego o wartości kulturowej, które uzewnętrzniają się w skali „sypialnianych” oraz poprzemysłowych dzielnic. Problemy te często wpływają na obniżenie, niekiedy skutecznie, zainteresowania inwestorów całym miastem, a w skrajnych przypadkach – nawet całym regionem.
Zjawisko to posiada poważne konsekwencje dla rynku pracy i możliwości rozwoju całych regionów. Wspólnymi cechami tych obszarów jest między innymi utrzymujące się długotrwałe bezrobocie, niskie dochody, w których znaczna część stanowi pomoc socjalną, niski poziom wykształcenia ludności, patologie społeczne.
W wyniku wzrostu umiędzynarodowienia gospodarki oraz wdrożenia reguł gospodarki rynkowej w Polsce od początku lat 90-tych występuje również problem z branżami przemysłu, które wymagają restrukturyzacji. W stosunku do niektórych sektorów podjęto już głęboki proces restrukturyzacji, jednakże nadal brakuje regionalnie zorientowanych instrumentów polityki społeczno-gospodarczej oddziaływujących nie tylko bezpośrednio na sektor, którego dotyczy proces restrukturyzacji, ale także na obszary, w których przedsiębiorstwa są zlokalizowane. Obszary te cechuje koncentracja bezrobocia, zwłaszcza strukturalnego i patologii społecznych. Poza tym występuje niski poziom przedsiębiorczości, brak czynników wzrostu, a ludność zamieszkująca te tereny pomimo dość dobrego poziomu wykształcenia charakteryzuje się niedostosowaniem kwalifikacji do zmieniającego się rynku pracy. Infrastruktura techniczna znajdująca się na tych terenach, aczkolwiek rozwinięta, wymaga znacznych nakładów na modernizację.
Rewaloryzacja urbanistyczna będzie polegać na wsparciu kompleksowych działań technicznych, takich jak: remonty, modernizacja infrastruktury podstawowej oraz rewaloryzacja zabudowy, poprawa funkcjonalności ruchu kołowego i ruchu pieszego, zwiększenie funkcjonalności i estetyki przestrzeni publicznych, w tym renowacja obiektów o wartości architektonicznej i znaczeniu historycznym znajdujących się na terenach rewitalizowanych.
Projekty obejmować będą także działania na rzecz walki z patologiami społecznymi. Ich koncentracja na obszarach problemowych pozwoli na przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia społecznego pewnych grup, które w wyniku trudnej sytuacji na rynku pracy znalazły się na marginesie życia społecznego.
W ramach Działania przewidziane do realizacji są projekty, które przyczyniają się do zapewniania dobra publicznego lub poprawy jakości istniejącego dobra publicznego (z wyjątkiem projektów zawierających pomoc publiczną).
Recepta
Przejście do modelu rynkowego gospodarki sprawiło, że procesy gospodarcze zostały poddane mechanizmom rynkowym. Ograniczenie roli państwa oraz „uwolnienie” rynku ziemi spowodowały dynamiczny wzrost przedsięwzięć inwestycyjnych. Spowodowało to wejście na rynek nowych podmiotów gospodarczych nastawionych na zysk. System deweloperski, jedna z najbardziej rozpowszechnionych na świecie form działalności budowlanej, pojawił się w Polsce.
Działalność deweloperska jest wieloaspektowym biznesem obejmującym pewien zakres działań, obejmujących zarówno renowację istniejących budynków i ich zasiedlenie, wzniesienie nowych obiektów, jak i pozyskanie niezabudowanego terenu i sprzedaż ulepszonych działek.
Działalność tę można podzielić na pięć faz:
– poszukiwania, wybór i nabycie gruntów,
– uzyskanie odpowiednich dokumentów i pozwoleń oraz studium wykonalności inwestycji,
– przygotowanie terenu pod inwestycje,
– realizacja inwestycji,
– sprzedaż nieruchomości ulepszonej.
Do realizacji wyżej wspomnianych przedsięwzięć doskonale nadaje się uchwalona ustawa o partnerstwie publiczno-prawnym (PPP), szczególnie w odniesieniu do realizacji zadań publicznych. Rozwój PPP w Polsce powinny wspomóc projekty pilotażowe przeprowadzone pod patronatem administracji rządowej. Doświadczenia innych państw wskazują, że to właśnie inspirowane i nadzorowane przez rządowych fachowców projekty pilotażowe są pierwszym krokiem do stworzenia krajowego rynku PPP.