Charakterystyczne dla Warmii – kapliczki, zabudowania mieszkalne i gospodarcze oraz przykład architektury sakralnej to obiekty, które w ramach projektu „Warmio, quo vadis?” cyfryzowała Regionalna Pracownia Digitalizacji w Elblągu. Na stronie cyfrowewm.pl czternasty, ostatni i największy obiekt - budowany w latach 1722-1747 to kościół p.w. Krzyża Świętego w Braniewie.
Podczas pierwszej wojny szwedzkiej, kiedy wojska szwedzkiego króla Gustawa Adolfa zajęły Braniewo, miało miejsce zdarzenie, które było genezą powstania sanktuarium. W dniu 9 lipca 1626 r. trzech szwedzkich żołdaków zabawiało się, strzelając do obrazu, malarza braniewskiego, przedstawiającego wyobrażenie Trójcy Świętej w typie tzw. Tronu Łaski, a z dziur po kulach zaczęła się sączyć krew, jak wówczas uznano. Obraz został wywieziony do królewicza Władysława, stacjonującego wówczas w Rogitach, a potem wraz z nim do Warszawy. Podarowany miał być, według innej wersji, królowi Zygmuntowi III i wisieć w kaplicy zamkowej w Warszawie, potem w kościele w Nieporęcie, a nawet wyjechać wraz z Janem Kazimierzem do Paryża. W 1631 r. w miejscu wydarzenia jezuici z Braniewa wybudowali drewnianą kapliczkę, w której zmieścić się mogło dziesięciu ludzi. W latach 1722-1747 wybudowano w tym miejscu nową, murowaną świątynię. Historię, a przede wszystkim opis kościoła można przeczytać na stronie, tam też można zobaczyć zdigitalizowany wizerunek kościoła.
Na stronie cyfrowewm.pl można też oglądać pozostałe zabytki scyfryzowane w ramach projektu „Warmio, quo vadis?”. W zakładce "kapliczki" są obiekty w Reszlu, Barczewie, Biskupcu, Kominkach, Świątkach, Bukwałdzie, Borowcu i Dobrym Mieście, Mawrach i Najdymowie. W zakładce architektura z kolei można znaleźć przykład wiejskiej plebanii i fragmentu towarzyszących jej zabudowań gospodarczych z terenu Warmii, a konkretnie z Henrykowa oraz przykład wiejskiego domu i towarzyszących mu zabudowań gospodarczych z terenu Warmii.
- Każdy z tych obiektów jest opisany, niektóre bardzo szczegółowo, ale co najważniejsze, zwłaszcza dla właścicieli i opiekunów zabytków, są wyszczególnione rzeczy, które wymagają remontu czy poprawek – mówi Hanna Laska-Kleinszmidt, kierownik Regionalnej Pracowni Digitalizacji w Elblągu. – Są gotowe wytyczne, co zrobić aby obiekt lepiej komponował się z przestrzenią, żeby wykorzystać jego potencjał. Autorami tych opisów są Maurycy Domino, Maria Gawryluk i Jerzy Domino.
To nie jedyne działania realizowane w ramach tego projektu – wszyscy, którym bliska jest Warmia, którzy chcieliby się dowiedzieć o jej zabytkach, o tym jak o nie dbać, jak je pielęgnować mogą wziąć udział w konferencji, która odbędzie się w dn. 25-27 października w Barczewie. Ma ona charakter szkoleniowo-warsztatowy i będzie połączona z dyskusjami z udziałem ekspertów. Szczegółowy program konferencji na stronie.
Projekt "Warmio, quo vadis?" dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Partnerami projektu są: Narodowy Instytut Dziedzictwa w Warszawie, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Olsztynie wraz z delegaturą w Elblągu, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu, Muzeum Budownictwa Ludowego. Park Etnograficzny w Olsztynku, Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, Stowarzyszenie JANTAR z Elbląga, Portal kulturaludowa.pl, Polskie Radio Olsztyn, Dziennik Elbląski, Elbląska Gazeta Internetowa portEl.pl, portal Kulturalny Warmii i Mazur eŚwiatowid.pl, portal eKulturalni.
Na stronie cyfrowewm.pl można też oglądać pozostałe zabytki scyfryzowane w ramach projektu „Warmio, quo vadis?”. W zakładce "kapliczki" są obiekty w Reszlu, Barczewie, Biskupcu, Kominkach, Świątkach, Bukwałdzie, Borowcu i Dobrym Mieście, Mawrach i Najdymowie. W zakładce architektura z kolei można znaleźć przykład wiejskiej plebanii i fragmentu towarzyszących jej zabudowań gospodarczych z terenu Warmii, a konkretnie z Henrykowa oraz przykład wiejskiego domu i towarzyszących mu zabudowań gospodarczych z terenu Warmii.
- Każdy z tych obiektów jest opisany, niektóre bardzo szczegółowo, ale co najważniejsze, zwłaszcza dla właścicieli i opiekunów zabytków, są wyszczególnione rzeczy, które wymagają remontu czy poprawek – mówi Hanna Laska-Kleinszmidt, kierownik Regionalnej Pracowni Digitalizacji w Elblągu. – Są gotowe wytyczne, co zrobić aby obiekt lepiej komponował się z przestrzenią, żeby wykorzystać jego potencjał. Autorami tych opisów są Maurycy Domino, Maria Gawryluk i Jerzy Domino.
To nie jedyne działania realizowane w ramach tego projektu – wszyscy, którym bliska jest Warmia, którzy chcieliby się dowiedzieć o jej zabytkach, o tym jak o nie dbać, jak je pielęgnować mogą wziąć udział w konferencji, która odbędzie się w dn. 25-27 października w Barczewie. Ma ona charakter szkoleniowo-warsztatowy i będzie połączona z dyskusjami z udziałem ekspertów. Szczegółowy program konferencji na stronie.
Projekt "Warmio, quo vadis?" dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Partnerami projektu są: Narodowy Instytut Dziedzictwa w Warszawie, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Olsztynie wraz z delegaturą w Elblągu, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu, Muzeum Budownictwa Ludowego. Park Etnograficzny w Olsztynku, Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, Stowarzyszenie JANTAR z Elbląga, Portal kulturaludowa.pl, Polskie Radio Olsztyn, Dziennik Elbląski, Elbląska Gazeta Internetowa portEl.pl, portal Kulturalny Warmii i Mazur eŚwiatowid.pl, portal eKulturalni.
Edyta Bugowska, Centrum Spotkań Europejskich "Światowid"