Poniżej list Andrzeja Kempińskiego, przewodniczącego Rady Miejskiej w Elblągu, do marszałka województwa Andrzeja Ryńskiego w sprawie sytuacji elbląskiego Teatru Dramatycznego.
Przypomnijmy: Koszt remontu widowni Teatru Dramatycznego ocenia się na milion złotych. Do dziś m.in. za pieniądze ze zbiórki udało się zakupić fotele. Potrzebne są jednak środki na przeprowadzenie modernizacji. Wszystko wskazuje, że dyrekcja Dramatycznego nie będzie mogła liczyć na pomoc swojego organu zwierzchniego - Urzędu Marszałkowskiego.
- Urząd Marszałkowski powiedział nam, że nie ma pieniędzy, i że nawet nie poręczy nam kredytu - mówi dyrektor Teatru Dramatycznego w Elblągu Dariusz Barton.
“Szanowny Panie Marszałku
Zwracam się z prośbą do Pana Marszałka o udzielenie pomocy Dyrekcji Teatru Dramatycznego w Elblągu w jej staraniach związanych z modernizacją widowni Dużej Sceny. Zdaniem elbląskich radnych trudności, wobec których stanął obecnie Teatr, są na tyle poważne, że wszelkie działania, nie same tylko decyzje finansowe, mogą mieć ogromne znaczenie dla przyszłości tej niezwykle zasłużonej dla miasta, regionu i województwa instytucji kulturalnej.
Na posiedzeniu Komisji Oświaty, Kultury i Sportu, które odbyło się 19 lutego 2003 roku, oceniana była współpraca samorządowych instytucji kultury szczebla wojewódzkiego z Zarządem Miasta Elbląga i – w szerszej perspektywie – analizie poddano ich oddziaływanie na środowisko naszego miasta: projekty edukacyjne o znaczeniu lokalnym, współdziałanie z miejskimi placówkami kulturalnymi oraz inicjatywy kulturotwórcze aktywizujące naszą społeczność.
Poza częścią sprawozdawczą, w toku odpowiedzi na zadawane przez radnych pytania, wyłonił się jednak mało optymistyczny obraz związany z perspektywami rozwoju tych instytucji. Obaj dyrektorzy poinformowali m.in. o decyzjach Zarządu Województwa zmniejszających dotację na działalność statutową w końcu roku 2002, co wpłynęło zasadniczo na zaległości finansowe, trudności w realizacji zadań statutowych, a zwłaszcza na ograniczenie do minimum wszelkich zamierzeń inwestycyjnych. Szczególny niepokój członków Komisji wzbudza, w świetle tych faktów, sytuacja Teatru Dramatycznego, którą można określić jako sytuację całkowicie patową.
Teatr stoi przed koniecznością wykonania poważnej inwestycji polegającej na całkowitej modernizacji widowni Dużej Sceny. Odpowiedni remont wymuszony jest przepisami prawnymi wprowadzonymi w ostatniej dekadzie do polskiego ustawodawstwa i egzekwowanymi przez powołane do tego organy Państwowej Straży Pożarnej. Wydawane przez PSP decyzje postulują uregulowanie uwarunkowań przeciwpożarowych i ewakuacyjnych, mając nie tyle znaczenie formalne, ile zmierzające do rzeczywistego zagwarantowania bezpieczeństwa widzom na salach przekraczających pojemność 200 osób. Wykonanie tych zaleceń jest nieodwołalne i obwarowane restrykcyjnymi sankcjami, do zamknięcia widowni Dużej Sceny włącznie. Sytuację pogarsza fakt, że termin określony do końca sierpnia 2003 roku, jest kolejną prolongatą wyznaczanych wcześniej dat, ustalanych jako ostateczne dla rozwiązania kwestii bezpieczeństwa publicznego w tym obiekcie.
W ostatnich trzech latach wspólne inicjatywy Samorządu Wojewódzkiego i Miejskiego pozwoliły częściowo zapobiec zamknięciu Teatru elbląskiego. Zakup foteli sfinansowany ze środków wojewódzkich i miejskich oraz opracowanie projektu modernizacji (dzięki pomocy firm Alstom Power i Elbrewery Company) wstrzymywały Komendę Miejską PSP przed podjęciem drastycznych decyzji i pozwalały na przedłużanie terminu warunkowego dopuszczania sali teatralnej do użytkowania. Obecna sytuacja przedstawia się jednak tak, że bez wykonania konkretnych prac na widowni Teatr nie będzie mógł dalej funkcjonować, co byłoby ogromną stratą dla elbląskich środowisk twórczych i edukacyjnych. Stąd tez płynie apel Komisji by ułatwić i umożliwić Dyrekcji elbląskiego Teatru wywiązanie się w terminie z tego niezwykle trudnego obowiązku.
Przygotowany harmonogram modernizacji wymaga wymiany konstrukcji podłóg dla ustawienia zakupionych, niepalnych foteli, a następnie zakłada wymianę okładzin ściennych i sufitowych, założenie instalacji wentylacyjnej oraz wymianę instalacji elektrycznej (dotychczasowa ma metrykę 40-letnią i stwarza dodatkowe zagrożenie pożarowe). Kosztorys dla tego harmonogramu, opracowanego szczegółowo w projekcie, zakłada wydatkowanie kwoty w wysokości 1.500.000 zł. Bez zapewnienia tych środków, lub choćby uzyskania gwarancji na ich pozyskanie, Dyrekcja Teatru nie może wdrożyć trybu przetargowego związanego z wyłonieniem wykonawców ww. prac remontowych. Tymczasem mija czas, tak potrzebny, aby dotrzymać kolejnego terminu wyznaczonego przez Komendę Miejską PSP w Elblągu, a sytuacja materialna Teatru ulega stopniowemu pogorszeniu, w wyniku podjętych w końcu roku 2002 decyzji budżetowych i nie zaplanowaniu odpowiednich środków inwestycyjnych przez Organ założycielski na rok 2003 (kwota zaledwie 100.000 zł przyznana na cele inwestycyjne).
Ta sytuacja budzi niepokój elbląskich radnych i w wyniku narady odbytej w dniu 19 lutego 2003 skłania mnie do sformułowania niniejszej prośby skierowanej do Pana Marszałka. Znając starania Dyrekcji Teatru zmierzające do pozyskania kredytu w wysokości 1.000.000 zł (10 marca mija termin składania ofert przez banki w drodze ogłoszonego przez Teatr przetargu) i doceniając determinację wynikającą z takiego postępowania, zmierzającego do wykonania odpowiednich prac budowlanych przed upływem terminu warunkowego dopuszczenia sali do użytkowania, chcielibyśmy zapytać:
Czy Samorząd Wojewódzki nie może zwiększyć w roku 2003 wysokości dotacji celowej na potrzeby inwestycyjne elbląskiego Teatru?
Czy w roku 2004 planowana jest dotacja inwestycyjna dla elbląskiego Teatru i w jakiej wysokości?
Czy jeśli Teatr otrzyma kredyt i wywiąże się – choćby częściowo – z ciążących na nim wymogów prawnych dotyczących bezpieczeństwa, dotacja na działalność bieżącą w kolejnych 5 latach ulegnie zwiększeniu (nie zmniejszeniu, jak w roku 2002), aby możliwe stało się spłacanie rat kredytu wraz z odsetkami?
Czy Zarząd Województwa poprze starania Dyrekcji Teatru związane z pozyskaniem kredytu np. udzielając w formie pisemnej zgody na zaciągniecie kredytu inwestycyjnego ?
Biorąc pod uwagę ważkość poruszonego problemu, a zwłaszcza jego społeczne oddziaływanie, proszę Pana Marszałka – o zwrócenie szczególnej uwagi na sytuację naszego elbląskiego Teatru. Teatru, którego historia ustanowiła szczególnie bliską więź między naszymi miastami, na długo przedtem nim powstały administracyjne związki łączące te dwa ośrodki społeczne i kulturowe.
Z poważaniem Andrzej Kempiński”
Zobacz także: "Łatwopalni"
*Tytuł i wprowadzenie pochodzą od redakcji
- Urząd Marszałkowski powiedział nam, że nie ma pieniędzy, i że nawet nie poręczy nam kredytu - mówi dyrektor Teatru Dramatycznego w Elblągu Dariusz Barton.
“Szanowny Panie Marszałku
Zwracam się z prośbą do Pana Marszałka o udzielenie pomocy Dyrekcji Teatru Dramatycznego w Elblągu w jej staraniach związanych z modernizacją widowni Dużej Sceny. Zdaniem elbląskich radnych trudności, wobec których stanął obecnie Teatr, są na tyle poważne, że wszelkie działania, nie same tylko decyzje finansowe, mogą mieć ogromne znaczenie dla przyszłości tej niezwykle zasłużonej dla miasta, regionu i województwa instytucji kulturalnej.
Na posiedzeniu Komisji Oświaty, Kultury i Sportu, które odbyło się 19 lutego 2003 roku, oceniana była współpraca samorządowych instytucji kultury szczebla wojewódzkiego z Zarządem Miasta Elbląga i – w szerszej perspektywie – analizie poddano ich oddziaływanie na środowisko naszego miasta: projekty edukacyjne o znaczeniu lokalnym, współdziałanie z miejskimi placówkami kulturalnymi oraz inicjatywy kulturotwórcze aktywizujące naszą społeczność.
Poza częścią sprawozdawczą, w toku odpowiedzi na zadawane przez radnych pytania, wyłonił się jednak mało optymistyczny obraz związany z perspektywami rozwoju tych instytucji. Obaj dyrektorzy poinformowali m.in. o decyzjach Zarządu Województwa zmniejszających dotację na działalność statutową w końcu roku 2002, co wpłynęło zasadniczo na zaległości finansowe, trudności w realizacji zadań statutowych, a zwłaszcza na ograniczenie do minimum wszelkich zamierzeń inwestycyjnych. Szczególny niepokój członków Komisji wzbudza, w świetle tych faktów, sytuacja Teatru Dramatycznego, którą można określić jako sytuację całkowicie patową.
Teatr stoi przed koniecznością wykonania poważnej inwestycji polegającej na całkowitej modernizacji widowni Dużej Sceny. Odpowiedni remont wymuszony jest przepisami prawnymi wprowadzonymi w ostatniej dekadzie do polskiego ustawodawstwa i egzekwowanymi przez powołane do tego organy Państwowej Straży Pożarnej. Wydawane przez PSP decyzje postulują uregulowanie uwarunkowań przeciwpożarowych i ewakuacyjnych, mając nie tyle znaczenie formalne, ile zmierzające do rzeczywistego zagwarantowania bezpieczeństwa widzom na salach przekraczających pojemność 200 osób. Wykonanie tych zaleceń jest nieodwołalne i obwarowane restrykcyjnymi sankcjami, do zamknięcia widowni Dużej Sceny włącznie. Sytuację pogarsza fakt, że termin określony do końca sierpnia 2003 roku, jest kolejną prolongatą wyznaczanych wcześniej dat, ustalanych jako ostateczne dla rozwiązania kwestii bezpieczeństwa publicznego w tym obiekcie.
W ostatnich trzech latach wspólne inicjatywy Samorządu Wojewódzkiego i Miejskiego pozwoliły częściowo zapobiec zamknięciu Teatru elbląskiego. Zakup foteli sfinansowany ze środków wojewódzkich i miejskich oraz opracowanie projektu modernizacji (dzięki pomocy firm Alstom Power i Elbrewery Company) wstrzymywały Komendę Miejską PSP przed podjęciem drastycznych decyzji i pozwalały na przedłużanie terminu warunkowego dopuszczania sali teatralnej do użytkowania. Obecna sytuacja przedstawia się jednak tak, że bez wykonania konkretnych prac na widowni Teatr nie będzie mógł dalej funkcjonować, co byłoby ogromną stratą dla elbląskich środowisk twórczych i edukacyjnych. Stąd tez płynie apel Komisji by ułatwić i umożliwić Dyrekcji elbląskiego Teatru wywiązanie się w terminie z tego niezwykle trudnego obowiązku.
Przygotowany harmonogram modernizacji wymaga wymiany konstrukcji podłóg dla ustawienia zakupionych, niepalnych foteli, a następnie zakłada wymianę okładzin ściennych i sufitowych, założenie instalacji wentylacyjnej oraz wymianę instalacji elektrycznej (dotychczasowa ma metrykę 40-letnią i stwarza dodatkowe zagrożenie pożarowe). Kosztorys dla tego harmonogramu, opracowanego szczegółowo w projekcie, zakłada wydatkowanie kwoty w wysokości 1.500.000 zł. Bez zapewnienia tych środków, lub choćby uzyskania gwarancji na ich pozyskanie, Dyrekcja Teatru nie może wdrożyć trybu przetargowego związanego z wyłonieniem wykonawców ww. prac remontowych. Tymczasem mija czas, tak potrzebny, aby dotrzymać kolejnego terminu wyznaczonego przez Komendę Miejską PSP w Elblągu, a sytuacja materialna Teatru ulega stopniowemu pogorszeniu, w wyniku podjętych w końcu roku 2002 decyzji budżetowych i nie zaplanowaniu odpowiednich środków inwestycyjnych przez Organ założycielski na rok 2003 (kwota zaledwie 100.000 zł przyznana na cele inwestycyjne).
Ta sytuacja budzi niepokój elbląskich radnych i w wyniku narady odbytej w dniu 19 lutego 2003 skłania mnie do sformułowania niniejszej prośby skierowanej do Pana Marszałka. Znając starania Dyrekcji Teatru zmierzające do pozyskania kredytu w wysokości 1.000.000 zł (10 marca mija termin składania ofert przez banki w drodze ogłoszonego przez Teatr przetargu) i doceniając determinację wynikającą z takiego postępowania, zmierzającego do wykonania odpowiednich prac budowlanych przed upływem terminu warunkowego dopuszczenia sali do użytkowania, chcielibyśmy zapytać:
Czy Samorząd Wojewódzki nie może zwiększyć w roku 2003 wysokości dotacji celowej na potrzeby inwestycyjne elbląskiego Teatru?
Czy w roku 2004 planowana jest dotacja inwestycyjna dla elbląskiego Teatru i w jakiej wysokości?
Czy jeśli Teatr otrzyma kredyt i wywiąże się – choćby częściowo – z ciążących na nim wymogów prawnych dotyczących bezpieczeństwa, dotacja na działalność bieżącą w kolejnych 5 latach ulegnie zwiększeniu (nie zmniejszeniu, jak w roku 2002), aby możliwe stało się spłacanie rat kredytu wraz z odsetkami?
Czy Zarząd Województwa poprze starania Dyrekcji Teatru związane z pozyskaniem kredytu np. udzielając w formie pisemnej zgody na zaciągniecie kredytu inwestycyjnego ?
Biorąc pod uwagę ważkość poruszonego problemu, a zwłaszcza jego społeczne oddziaływanie, proszę Pana Marszałka – o zwrócenie szczególnej uwagi na sytuację naszego elbląskiego Teatru. Teatru, którego historia ustanowiła szczególnie bliską więź między naszymi miastami, na długo przedtem nim powstały administracyjne związki łączące te dwa ośrodki społeczne i kulturowe.
Z poważaniem Andrzej Kempiński”
Zobacz także: "Łatwopalni"
*Tytuł i wprowadzenie pochodzą od redakcji
M