Rozmowa ze Stefanem Szaciłowskim, reżyserem farsy Ray'a Cooneya "Okno na parlament".
Dwa lata temu otrzymaliśmy z Pana rąk dobrze przyjętą przez elbląską publiczność farsę "Mayday". Jak będzie tym razem?
Mam nadzieję, że jeszcze zabawniej i ciekawiej, bo tu pojawia się wątek kryminalny. O ile w "Mayday", poza ewentualnym oskarżeniem głównego bohatera o bigamię, kryminału nie było, tu on jest, więc zabawa będzie dużo poważniejsza. Dzieje się to w lux hotelu rzędu Ritza, w Londynie gdzie parlamentarzyści mają na stałe wynajęte apartamenty. Tym razem, jeden z ministrów rządu Jej Królewskiej Mości postanowił się spotkać z sekretarką szefa opozycji i z tego się bierze cały problem. Oprócz zagrożenia upadkiem rządu jest sam fakt, że minister, który ma żonę chodzi na boki. Zaczyna się robić ciekawie i pikantnie. Cooney jest znakomitym majstrem od fars. Farsa wymaga świetnego rzemiosła, a on ma ten zwyczaj, że pisze tekst, potem go sprawdza na West Endzie i dopiero z tego, co mu aktorzy zbudują, spisuje didaskalia.
Farsa nie jest jednak gatunkiem cenionym przez teatralnych smakoszy.
Uważam, że farsa jest jednym z najtrudniejszych gatunków - do zrobienia, bo wymaga nieprawdopodobnej precyzji i wbrew pozorom logiki - logiki działań scenicznych. Jeśli się coś nie uda, jeśli jest np. trzysekundowa pauza, powiedzmy, w dramacie Szekspira czy Czechowa, to to nie ma specjalnego znaczenia. Ale jeśli w farsie o trzy sekundy aktor opóźni swoje wejście, to już trzeba spuścić kurtynę, nie ma co grać. Sądze, że i dla aktora farsa jest najtrudniejszym gatunkiem do zagrania, ponieważ farsa zakłada wybuchy śmiechu na widowni, dowcipy, gagi itd., i kiedy aktor słyszy te śmiechy, to go to ciągnie, a on musi być tym bardziej poważny na scenie, im śmieszniej jest na widowni.
***
W „Oknie na parlament” występują: Lesław Ostaszkiewicz, Jacek Wojciechowski, Mariusz Wojtas, Jerzy Przewłocki, Tomasz Czajka, Marcin Tomasik, Teresa Suchodolska - Wojciechowska, Irena Adamiak, zobaczymy także Martę Masłowską i Krystynę Rajską, które rozpoczynają pracę w elbląskim teatrze. Premiera odbyła się 14 września.
Mam nadzieję, że jeszcze zabawniej i ciekawiej, bo tu pojawia się wątek kryminalny. O ile w "Mayday", poza ewentualnym oskarżeniem głównego bohatera o bigamię, kryminału nie było, tu on jest, więc zabawa będzie dużo poważniejsza. Dzieje się to w lux hotelu rzędu Ritza, w Londynie gdzie parlamentarzyści mają na stałe wynajęte apartamenty. Tym razem, jeden z ministrów rządu Jej Królewskiej Mości postanowił się spotkać z sekretarką szefa opozycji i z tego się bierze cały problem. Oprócz zagrożenia upadkiem rządu jest sam fakt, że minister, który ma żonę chodzi na boki. Zaczyna się robić ciekawie i pikantnie. Cooney jest znakomitym majstrem od fars. Farsa wymaga świetnego rzemiosła, a on ma ten zwyczaj, że pisze tekst, potem go sprawdza na West Endzie i dopiero z tego, co mu aktorzy zbudują, spisuje didaskalia.
Farsa nie jest jednak gatunkiem cenionym przez teatralnych smakoszy.
Uważam, że farsa jest jednym z najtrudniejszych gatunków - do zrobienia, bo wymaga nieprawdopodobnej precyzji i wbrew pozorom logiki - logiki działań scenicznych. Jeśli się coś nie uda, jeśli jest np. trzysekundowa pauza, powiedzmy, w dramacie Szekspira czy Czechowa, to to nie ma specjalnego znaczenia. Ale jeśli w farsie o trzy sekundy aktor opóźni swoje wejście, to już trzeba spuścić kurtynę, nie ma co grać. Sądze, że i dla aktora farsa jest najtrudniejszym gatunkiem do zagrania, ponieważ farsa zakłada wybuchy śmiechu na widowni, dowcipy, gagi itd., i kiedy aktor słyszy te śmiechy, to go to ciągnie, a on musi być tym bardziej poważny na scenie, im śmieszniej jest na widowni.
***
W „Oknie na parlament” występują: Lesław Ostaszkiewicz, Jacek Wojciechowski, Mariusz Wojtas, Jerzy Przewłocki, Tomasz Czajka, Marcin Tomasik, Teresa Suchodolska - Wojciechowska, Irena Adamiak, zobaczymy także Martę Masłowską i Krystynę Rajską, które rozpoczynają pracę w elbląskim teatrze. Premiera odbyła się 14 września.
rozmawiała Joanna Torsh, współpraca A