Wydźwięki/Resonances na półmetku

Robert Curgenven (1974) jest australijskim kompozytorem, artystą tworzącym muzykę ambient. Mieszka w Kornwalii. W swojej pracy zajmuje się zjawiskiem rezonansów, wytwarzanych poprzez gramofony i harmoniczne, instrumentalne brzmienia gitary. Interesuje go fizyczność dźwięku – nie tylko w postaci fizycznego oddziaływania na ciało, ale sposobu, w jaki dźwięk może kształtować nasze postrzeganie przestrzeni i upływu czasu. Curgenven koncertuje od 2005 r. w Australii i Europie. Jego prace audiowizualne brały udział w wystawach grupowych: Transmediale (Berlin) i 10 lat microsound (Diapason Gallery, Nowy Jork), znajdują się też w galeriach w Australii, Włoszech, Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech. Swoją najnowszą pracę pokazywał kilka dni temu podczas Open Source Art Festival w Sopocie.

       Ludomir Franczak jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Współpracował z m.in. z: Słupskim Ośrodkiem Kultury, Ośrodkiem Teatralnym RONDO w Słupsku, KUB Gllerie w Lipsku, KKI Flensburg, Mao Gallery Cartaxo (Portugalia), Ośrodkiem Teatralnym Kana w Szczecinie. Kurator ponad 20 wystaw w Polsce (Galeria Interdyscyplinarna w Słupsku) i za granicą (Niemcy, Portugalia). Wspólnie z Marcinem Dymiterem twórca i organizator festiwalu mikro_makro. Dwukrotny stypendysta Bornholms Hojskole w Danii. Stypendysta Fundacji Wyszehradzkiej (warsztaty SHARE w Budapeszcie 2007, rezydencja w galerii IMPEX, Budapeszt 2008). Artysta działający na pograniczu mediów i dyscyplin. Stypendysta Prezydenta Miasta Słupska (2009), oraz trzykrotnie Marszałka Województwa Pomorskiego (2008, 2010, 2011). W roku 2010 otrzymał Nagrodę III stopnia Prezydenta Miasta Słupska za aktywne działania kulturalne i organizację projektów teatralnych i artystycznych w skali krajowej i międzynarodowej. Nominowany do tytułu Kulturysta Roku 2013, tytułu nadawanego przez dziennikarzy radiowej Trójki.
      
       Wspólnie z Robertem Curgenvenem tworzą projekt „The Indians”, który prezentowali w Galerii EL w listopadzie 2013 r. Całość projektu oparta jest na taśmach video, znalezionych w jednym z polskich komisów. Są na nich prywatne nagrania starszej pary niemieckiej, mieszkającej we wschodniej części kraju. Po kupieniu kamery zaznajamiają się oni z jej działaniem filmując swoje mieszkanie, widok z okna, siebie na wzajem, telewizor. Kadry są długie i statyczne. Curgenven i Franczak postanowili zmontować całość wg hollywoodzkich zasad konstruowania scenariuszy filmowych. Zarówno dźwięk, jak i obraz tworzone są w trakcie występu.