Czy naukowcy z liczącym się dorobkiem nie bywają w kawiarniach? Czy nie potrafią rozmawiać na poważne tematy prostym językiem? Kawiarnia to miejsce spotkań z ciekawymi ludźmi. Badania naukowe są ciekawe i można o nich w interesujący sposób rozmawiać - przekonują autorzy cyklu kameralnych spotkań z nauką w Miejskim Ośrodku Kultury w Olsztynie.
Takie właśnie spotkanie pod hasłem „Kawiarniana akademickość” odbędzie się w najbliższy czwartek 15 stycznia o godz. 17 w Kamienicy Naujacka przy ul. Dąbrowszczaków 3 w Olsztynie. Gośćmi prof. Stanisława Czachorowskiego i red. Łukasza Czarneckiego-Pacyńskiego będą olsztyńscy profesorowie różnych specjalności.
Dlaczego warto przyjść? Organizatorzy wieczoru tak oto przekonują do swojego pomysłu:
„Olsztyn to nasze miasto, to przestrzeń, w której tworzymy, żyjemy. Olsztyn, to miejsce naszej inspiracji. Także miejsce codziennej pracy.
„Kawiarniana akademickość” to określenie pejoratywne, aluzja do gorszej jakości akademickiej, być może jakichś domorosłych naukowców bez tytułów i dorobku, którzy zamiast na salach wykładowych oraz konferencjach naukowych, dyskutują w kawiarniach. Bo nikt ich na poważne sale wykładowe lub liczące się konferencję nie wpuścił? Szukają pocieszenia i uznania wśród kawiarnianej, przypadkowej „gawiedzi”?
A czy normalni naukowcy z liczącym się dorobkiem nie bywają w kawiarniach? Czy nie potrafią rozmawiać na ważne naukowe tematy prostym językiem? Kawiarnia to miejsce spotkań z ciekawymi ludźmi. Badania naukowe są ciekawe i można o nich ciekawie rozmawiać. W tym sensie naukowcy nie muszą się wstydzić swojej obecności w kawiarni, to nie ujma. Także rozmowy „ze zwykłymi”. Świat wokół nas interesuje wszystkich.
Olsztyn to miasto uniwersyteckie. Czy można spotkać profesora w olsztyńskiej kawiarni, z dala od sali wykładowej i laboratorium? Czy można w kawiarni prowadzić uczone rozmowy, czy przestrzeń starówki jest miejscem spotkania i okazją do dialogu przygodnego człowieka z ulicy z naukowcem? Czy można w kawiarni lub pubie prowadzić rozmowy o nauce, filozofii i sztuce?
Wiedza rodzi się w głowie, a tę naukowiec zawsze ma ze sobą. Także w kawiarni. Kawiarnia to także sympatyczne miejsce do spotkania z innym profesorem, aby w przyjemnej atmosferze porozmawiać. Godności akademickiej to nic nie ujmuje”.
Wstęp wolny.
A może by podobny pomysł zrealizować w Elblągu? Przecież to także sposób na tworzenie środowiska akademickiego w mieście. Może nie najważniejszy, ale zawsze...
Dlaczego warto przyjść? Organizatorzy wieczoru tak oto przekonują do swojego pomysłu:
„Olsztyn to nasze miasto, to przestrzeń, w której tworzymy, żyjemy. Olsztyn, to miejsce naszej inspiracji. Także miejsce codziennej pracy.
„Kawiarniana akademickość” to określenie pejoratywne, aluzja do gorszej jakości akademickiej, być może jakichś domorosłych naukowców bez tytułów i dorobku, którzy zamiast na salach wykładowych oraz konferencjach naukowych, dyskutują w kawiarniach. Bo nikt ich na poważne sale wykładowe lub liczące się konferencję nie wpuścił? Szukają pocieszenia i uznania wśród kawiarnianej, przypadkowej „gawiedzi”?
A czy normalni naukowcy z liczącym się dorobkiem nie bywają w kawiarniach? Czy nie potrafią rozmawiać na ważne naukowe tematy prostym językiem? Kawiarnia to miejsce spotkań z ciekawymi ludźmi. Badania naukowe są ciekawe i można o nich ciekawie rozmawiać. W tym sensie naukowcy nie muszą się wstydzić swojej obecności w kawiarni, to nie ujma. Także rozmowy „ze zwykłymi”. Świat wokół nas interesuje wszystkich.
Olsztyn to miasto uniwersyteckie. Czy można spotkać profesora w olsztyńskiej kawiarni, z dala od sali wykładowej i laboratorium? Czy można w kawiarni prowadzić uczone rozmowy, czy przestrzeń starówki jest miejscem spotkania i okazją do dialogu przygodnego człowieka z ulicy z naukowcem? Czy można w kawiarni lub pubie prowadzić rozmowy o nauce, filozofii i sztuce?
Wiedza rodzi się w głowie, a tę naukowiec zawsze ma ze sobą. Także w kawiarni. Kawiarnia to także sympatyczne miejsce do spotkania z innym profesorem, aby w przyjemnej atmosferze porozmawiać. Godności akademickiej to nic nie ujmuje”.
Wstęp wolny.
A może by podobny pomysł zrealizować w Elblągu? Przecież to także sposób na tworzenie środowiska akademickiego w mieście. Może nie najważniejszy, ale zawsze...