Bankowy Arbitraż Konsumencki został powołany do rozstrzygania spornych spraw finansowych pomiędzy konsumentami-klientami banków a bankami. Arbiter zajmuje się sprawami osób fizycznych, które zawarły umowę z bankiem w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą.
Do arbitra mogą zwrócić się klienci banków zrzeszonych w Związku Banków Polskich lub takich, które złożyły oświadczenie o uznawaniu rozstrzygnięć arbitrażu.
Arbiter bankowy rozstrzyga spory powstałe po 1 lipca 2001 r., których wartość nie przekracza 8000 zł (nie wlicza się odsetek ani innych dodatkowych kosztów). Spod arbitrażu wyłączono spory związane ze świadczeniami Skarbu Państwa (chodzi przede wszystkim o sprawy dotyczące książeczek mieszkaniowych i kredytów z dopłatami ze środków budżetowych).
Konsument może złożyć wniosek do arbitra, jeżeli postępowanie reklamacyjne w banku zostało zakończone, tzn. bank udzielił klientowi odpowiedzi nieuznającej jego roszczenia albo nie odpowiedział w ciągu 30 dni na skargę reklamacyjną.
Wniosek kierowany do arbitra powinien być sporządzony na piśmie i zawierać wyraźne oznaczenie stron, opis i uzasadnienie roszczenia. Należy ponadto dołączyć do niego dowód wniesienia opłaty, która wynosi 50 zł, albo 20 zł w przypadku spraw, w których wartość przedmiotu sporu jest niższa niż 50 zł. Opłata ta podlega zwrotowi w razie przegrania sporu przez bank.
Jeżeli wniosek konsumenta spełnia wymagania formalne, arbiter wszczyna postępowanie, tzn. przesyła odpis wniosku konsumenta do banku, który musi się do niego ustosunkować w ciągu 14 dni.
W postępowaniu przed arbitrem można działać osobiście lub przez pełnomocnika Arbiter ma obowiązek na każdym etapie postępowania skłaniać strony do ugody, jeśli ta jednak nie będzie możliwa, arbiter wyda orzeczenie rozstrzygające spór. Należy podkreślić, że jest to orzeczenie ostateczne dla banku, który musi je wykonać w ciągu 14 dni. Orzeczenie takie nie jest natomiast ostateczne dla konsumenta, który w razie niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia może w dalszym ciągu dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej.
Postępowanie przed arbitrem bankowym jest postępowaniem zdecydowanie krócej trwającym niż sprawa w sądzie, jest również dużo dostępniejsze dla konsumentów, ze względu na znacznie niższe koszty niż w przypadku dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.
Arbiter bankowy rozstrzyga spory powstałe po 1 lipca 2001 r., których wartość nie przekracza 8000 zł (nie wlicza się odsetek ani innych dodatkowych kosztów). Spod arbitrażu wyłączono spory związane ze świadczeniami Skarbu Państwa (chodzi przede wszystkim o sprawy dotyczące książeczek mieszkaniowych i kredytów z dopłatami ze środków budżetowych).
Konsument może złożyć wniosek do arbitra, jeżeli postępowanie reklamacyjne w banku zostało zakończone, tzn. bank udzielił klientowi odpowiedzi nieuznającej jego roszczenia albo nie odpowiedział w ciągu 30 dni na skargę reklamacyjną.
Wniosek kierowany do arbitra powinien być sporządzony na piśmie i zawierać wyraźne oznaczenie stron, opis i uzasadnienie roszczenia. Należy ponadto dołączyć do niego dowód wniesienia opłaty, która wynosi 50 zł, albo 20 zł w przypadku spraw, w których wartość przedmiotu sporu jest niższa niż 50 zł. Opłata ta podlega zwrotowi w razie przegrania sporu przez bank.
Jeżeli wniosek konsumenta spełnia wymagania formalne, arbiter wszczyna postępowanie, tzn. przesyła odpis wniosku konsumenta do banku, który musi się do niego ustosunkować w ciągu 14 dni.
W postępowaniu przed arbitrem można działać osobiście lub przez pełnomocnika Arbiter ma obowiązek na każdym etapie postępowania skłaniać strony do ugody, jeśli ta jednak nie będzie możliwa, arbiter wyda orzeczenie rozstrzygające spór. Należy podkreślić, że jest to orzeczenie ostateczne dla banku, który musi je wykonać w ciągu 14 dni. Orzeczenie takie nie jest natomiast ostateczne dla konsumenta, który w razie niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia może w dalszym ciągu dochodzić swoich roszczeń na drodze sądowej.
Postępowanie przed arbitrem bankowym jest postępowaniem zdecydowanie krócej trwającym niż sprawa w sądzie, jest również dużo dostępniejsze dla konsumentów, ze względu na znacznie niższe koszty niż w przypadku dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.
CPF Krislex