Ciepłe, słoneczne dni zachęcają do chodzenia w sandałach oraz różnego rodzaju klapkach, które pozwalają na pokazywanie pięknych stóp i zadbanych paznokci. Aby jednak doprowadzić stopy do takiego stanu, często trzeba poświęcić im wiele uwagi. Nadmierna potliwość i grzybice to największe zmory naszych stóp. Jak je pokonać?
Latem chętnie chodzimy boso. Stopy wydają się wtedy lżejsze i rzeczywiście odpoczywają. Niestety, sytuacja taka jest też korzystna dla grzybicy i różnych bakterii, które łatwo wnikają w skórę. Problem jest dość duży, bo jak informują dermatolodzy, dotyczy aż 70 proc. sportowców i osób prowadzących aktywny styl życia, gdyż korzystają one częściej niż inni z ogólnie dostępnych pryszniców, basenów czy sauny. Ze względu na większą tendencję do wzmożonej potliwości, problem w większym stopniu dotyczy mężczyzn niż kobiet.
„Tinea pedis” to łacińskie określenie grzybicy wywołanej przez grzyby z rodziny dermatofitów. Mikroorganizmy te atakują skórę stóp oraz paznokcie. Do życia potrzebują ciepła i wilgoci, toteż chętnie zasiedlają baseny, prysznice czy przymierzalnie, w których każdego dnia wiele osób staje gołymi stopami, często stając się nieświadomie przyczyną zarażenia innych, bądź ofiarą, która przez wiele kolejnych dni może borykać się ze skutkami zakażenia. Grzybicą stóp zarazić się również można, korzystając z rzeczy osoby zarażonej, takich jak np. gościnne kapcie.
Co robić, żeby się nie zarazić?
Nie należy wchodzić bez klapek na basen oraz pod „wspólny” prysznic, np. na plażach itp.
Nie chodzić boso w solarium, siłowni, klubie fitness czy innych miejscach, gdzie mogą chodzić również osoby zarażone.
Nie należy pożyczać cudzych butów i chodzić w nieprzewiewnych butach z tworzyw sztucznych.
Nie wolno dopuścić do notorycznego przepocenia się stóp (pomocne są talki i dezodoranty opisane poniżej oraz skarpetki z włókien naturalnych).
Nie wolno korzystać z cudzych przyborów do pedikiuru oraz gąbek i ściereczek do wycierania przestrzeni między palcami.
Szczególnie narażeni na grzybicę są diabetycy, gdyż w wyniku cukrzycy ich skóra staje się wysuszona i podatna na mikrourazy. W pozbawioną płaszcza lipidowego skórę łatwiej wnikają bakterie i grzyby, a wyższy niż u reszty populacji poziom cukru stwarza dla nich wyjątkowo dobre warunki do rozwoju.
Do grupy bardziej narażonej na grzybicę stóp należą też ludzie cierpiący na zaburzenia krążenia obwodowego, czyli uskarżający się na tzw. zimne stopy. U osób tych ranki gorzej się goją, ponieważ niedotleniona skóra stóp łatwo ulega uszkodzeniom. Także osoby chore na astmę i reumatyzm, które zażywają leki sterydowe, narażone są bardziej od innych na grzybicę stóp, ponieważ leki te osłabiają barierę ochronną organizmu i sprzyjają infekcjom oraz nadkażeniom drobnoustrojami chorobotwórczymi - w tym grzybami i drożdżakami.
Dodatkowo grzybica paznokci jest bardzo zaraźliwa, a choroba nie mija sama i bez leczenia będzie atakować kolejne paznokcie. Czasem, by dobrać skuteczny lek, konieczne jest wyizolowanie odmiany grzyba ze skrawka płytki pod mikroskopem. Przed badaniem nie należy malować paznokci. Nie wolno też smarować stóp kremami czy używać zasypki, gdyż mogłoby to zafałszować wynik badania. Gdy zmiany na paznokciach są niewielkie, często wystarcza smarowanie ich leczniczym lakierem bądź plasterków z grzybobójczą substancją. Przy rozległych zmianach stosuje się leki doustne. Terapia nimi trwa zazwyczaj 3 miesiące, a niekiedy nawet rok!
Jak zauważyć objawy zakażenia grzybicą?
Początkowo objawy łatwo przeoczyć, gdyż skóra na stopach jest tylko zaczerwieniona. Dopiero później widać drobne pęcherzyki (wielkości czubka od szpilki), pojawia się obrzęk, swędzenie i pieczenie. Jeśli choroba nie zostanie powstrzymana, zakażona skóra może pękać, łuszczyć się i „schodzić” całymi płatami. Są trzy główne rodzaje grzybicy stóp:
Międzypalcowa. Pierwsze zmiany pojawiają się między piątym a czwartym palcem stopy, gdyż to pomiędzy tymi palcami jest najcieplej, najciaśniej i najwilgotniej. Skóra u nasady tych palców jest zaczerwieniona lub pęknięta, a przy wycieraniu doskwiera ból. Z czasem choroba atakuje kolejne palce.
Potnicowa. Objawia się występowaniem licznych, drobnych pęcherzyków na podeszwach stóp i czerwonym zabarwieniem skóry.
Złuszczająca. Charakteryzuje się złuszczaniem się naskórka całej stopy.
Przy każdym rodzaju grzybicy stóp występuje dodatkowo świąd i pieczenie skóry.
Jak sobie poradzić?
Gdy zauważymy zmiany chorobowe na skórze, można zastosować preparaty o działaniu przeciwgrzybicznym, takie jak: Dermofit z olejkiem z drzewa herbacianego; krem Mikonazol lub Gehwol Extra do pielęgnacji skórek i paznokci. Przy zaawansowanej grzybicy konieczne bywa nawet przyjmowanie leku przeciwgrzybicznego, który przepisać po badaniu może lekarz.
W nowoczesnym leczeniu grzybicy stosuje się terapię pulsową, która polega na doustnym przyjmowaniu leku przez tydzień, następnie robi się trxytygodniową przerwę, po czym ponownie przez tydzień zażywa się tabletki. Kuracja taka trwa trzy miesiące, a nagromadzony w płytkach paznokciowych preparat, dostarczony przez krwioobieg, działa przez 9 miesięcy.
Warto więc, by osoby mające skłonność do pocenia się stóp pamiętały o używaniu pudrów, takich jak: przeciwgrzybiczny puder propolisowy - Propolisan, czy dezodorant przeciwgrzybiczny do stóp Acerien Fungi.
Do pielęgnacji przesuszonej skóry i kruchych paznokci świetnym lekarstwem są tzw. maski, które zawierają silnie skoncentrowaną dawkę składników odżywczych. Na efekt ich działania nie trzeba długo czekać, a ukoją podrażnioną skórę i wzmocnią paznokcie. Warta polecenia jest kuracja parafinowa, o którą można poprosić kosmetyczkę. Zakupić tez można zestaw Bielenda składający się z maski na noc, pumeksu w kremie, kremu na dzień i antyperspirantu w kremie (w cenie ok. 30 zł za komplet).
Można też wypróbować wygładzającą maseczkę do stóp Nivelazione firmy Farmona (w cenie ok. 10 zł), która przeciwdziała pękaniu i rogowaceniu skóry lub lawendową maseczkę do stóp z glinką (Foot Works Avon), w cenie ok. 8 zł., która pomaga pozbyć się stwardniałego naskórka, odświeżając i nawilżając jednocześnie skórę.
Nadmiernemu poceniu się stóp zapobiegają kąpiele ziołowe, które warto robić 2-3 razy w tygodniu. W aptekach kupić można specjalne sole do kąpieli. Samemu również można zmieszać odpowiednie składniki, dodając do leczniczej kąpieli: 15 gramów szałwii, kory dębu, orzecha włoskiego i wierzby. 3 łyżki takiej mieszanki trzeba zalać litrem wody, a następnie podgrzać na małym ogniu do wrzenia. Po 30 minutach wywar trzeba przecedzić i wlać do miski z ciepłą wodą, a której będziemy moczyć stopy przez 20-30 minut. Przyjemny i pachnący jest również napar z lawendy, tymianku i rozmarynu - przy zachowaniu tych samych proporcji i procedur.
Na uwagę miłośników „lekkich stóp” zasługują też preparaty kosmetyczne takie jak: dezodorujący talk do stóp z olejkiem z drzewa herbacianego (Oriflame, ok. 18 zł), talk do stóp w kremie, który odświeża i chłodzi (Ziaja, ok. 6 zł), krem miętowy do stóp Perfecta Body, który odświeża, chłodzi i zapobiega poceniu (Dax Cosmetics, ok. 6 zł), odświeżający balsam do stóp Neutrogena (ok. 17 zł) i spray do stóp Pedi-Energic (Tołpa, ok. 18 zł), który energizuje i dezodoruje.
„Tinea pedis” to łacińskie określenie grzybicy wywołanej przez grzyby z rodziny dermatofitów. Mikroorganizmy te atakują skórę stóp oraz paznokcie. Do życia potrzebują ciepła i wilgoci, toteż chętnie zasiedlają baseny, prysznice czy przymierzalnie, w których każdego dnia wiele osób staje gołymi stopami, często stając się nieświadomie przyczyną zarażenia innych, bądź ofiarą, która przez wiele kolejnych dni może borykać się ze skutkami zakażenia. Grzybicą stóp zarazić się również można, korzystając z rzeczy osoby zarażonej, takich jak np. gościnne kapcie.
Co robić, żeby się nie zarazić?
Nie należy wchodzić bez klapek na basen oraz pod „wspólny” prysznic, np. na plażach itp.
Nie chodzić boso w solarium, siłowni, klubie fitness czy innych miejscach, gdzie mogą chodzić również osoby zarażone.
Nie należy pożyczać cudzych butów i chodzić w nieprzewiewnych butach z tworzyw sztucznych.
Nie wolno dopuścić do notorycznego przepocenia się stóp (pomocne są talki i dezodoranty opisane poniżej oraz skarpetki z włókien naturalnych).
Nie wolno korzystać z cudzych przyborów do pedikiuru oraz gąbek i ściereczek do wycierania przestrzeni między palcami.
Szczególnie narażeni na grzybicę są diabetycy, gdyż w wyniku cukrzycy ich skóra staje się wysuszona i podatna na mikrourazy. W pozbawioną płaszcza lipidowego skórę łatwiej wnikają bakterie i grzyby, a wyższy niż u reszty populacji poziom cukru stwarza dla nich wyjątkowo dobre warunki do rozwoju.
Do grupy bardziej narażonej na grzybicę stóp należą też ludzie cierpiący na zaburzenia krążenia obwodowego, czyli uskarżający się na tzw. zimne stopy. U osób tych ranki gorzej się goją, ponieważ niedotleniona skóra stóp łatwo ulega uszkodzeniom. Także osoby chore na astmę i reumatyzm, które zażywają leki sterydowe, narażone są bardziej od innych na grzybicę stóp, ponieważ leki te osłabiają barierę ochronną organizmu i sprzyjają infekcjom oraz nadkażeniom drobnoustrojami chorobotwórczymi - w tym grzybami i drożdżakami.
Dodatkowo grzybica paznokci jest bardzo zaraźliwa, a choroba nie mija sama i bez leczenia będzie atakować kolejne paznokcie. Czasem, by dobrać skuteczny lek, konieczne jest wyizolowanie odmiany grzyba ze skrawka płytki pod mikroskopem. Przed badaniem nie należy malować paznokci. Nie wolno też smarować stóp kremami czy używać zasypki, gdyż mogłoby to zafałszować wynik badania. Gdy zmiany na paznokciach są niewielkie, często wystarcza smarowanie ich leczniczym lakierem bądź plasterków z grzybobójczą substancją. Przy rozległych zmianach stosuje się leki doustne. Terapia nimi trwa zazwyczaj 3 miesiące, a niekiedy nawet rok!
Jak zauważyć objawy zakażenia grzybicą?
Początkowo objawy łatwo przeoczyć, gdyż skóra na stopach jest tylko zaczerwieniona. Dopiero później widać drobne pęcherzyki (wielkości czubka od szpilki), pojawia się obrzęk, swędzenie i pieczenie. Jeśli choroba nie zostanie powstrzymana, zakażona skóra może pękać, łuszczyć się i „schodzić” całymi płatami. Są trzy główne rodzaje grzybicy stóp:
Międzypalcowa. Pierwsze zmiany pojawiają się między piątym a czwartym palcem stopy, gdyż to pomiędzy tymi palcami jest najcieplej, najciaśniej i najwilgotniej. Skóra u nasady tych palców jest zaczerwieniona lub pęknięta, a przy wycieraniu doskwiera ból. Z czasem choroba atakuje kolejne palce.
Potnicowa. Objawia się występowaniem licznych, drobnych pęcherzyków na podeszwach stóp i czerwonym zabarwieniem skóry.
Złuszczająca. Charakteryzuje się złuszczaniem się naskórka całej stopy.
Przy każdym rodzaju grzybicy stóp występuje dodatkowo świąd i pieczenie skóry.
Jak sobie poradzić?
Gdy zauważymy zmiany chorobowe na skórze, można zastosować preparaty o działaniu przeciwgrzybicznym, takie jak: Dermofit z olejkiem z drzewa herbacianego; krem Mikonazol lub Gehwol Extra do pielęgnacji skórek i paznokci. Przy zaawansowanej grzybicy konieczne bywa nawet przyjmowanie leku przeciwgrzybicznego, który przepisać po badaniu może lekarz.
W nowoczesnym leczeniu grzybicy stosuje się terapię pulsową, która polega na doustnym przyjmowaniu leku przez tydzień, następnie robi się trxytygodniową przerwę, po czym ponownie przez tydzień zażywa się tabletki. Kuracja taka trwa trzy miesiące, a nagromadzony w płytkach paznokciowych preparat, dostarczony przez krwioobieg, działa przez 9 miesięcy.
Warto więc, by osoby mające skłonność do pocenia się stóp pamiętały o używaniu pudrów, takich jak: przeciwgrzybiczny puder propolisowy - Propolisan, czy dezodorant przeciwgrzybiczny do stóp Acerien Fungi.
Do pielęgnacji przesuszonej skóry i kruchych paznokci świetnym lekarstwem są tzw. maski, które zawierają silnie skoncentrowaną dawkę składników odżywczych. Na efekt ich działania nie trzeba długo czekać, a ukoją podrażnioną skórę i wzmocnią paznokcie. Warta polecenia jest kuracja parafinowa, o którą można poprosić kosmetyczkę. Zakupić tez można zestaw Bielenda składający się z maski na noc, pumeksu w kremie, kremu na dzień i antyperspirantu w kremie (w cenie ok. 30 zł za komplet).
Można też wypróbować wygładzającą maseczkę do stóp Nivelazione firmy Farmona (w cenie ok. 10 zł), która przeciwdziała pękaniu i rogowaceniu skóry lub lawendową maseczkę do stóp z glinką (Foot Works Avon), w cenie ok. 8 zł., która pomaga pozbyć się stwardniałego naskórka, odświeżając i nawilżając jednocześnie skórę.
Nadmiernemu poceniu się stóp zapobiegają kąpiele ziołowe, które warto robić 2-3 razy w tygodniu. W aptekach kupić można specjalne sole do kąpieli. Samemu również można zmieszać odpowiednie składniki, dodając do leczniczej kąpieli: 15 gramów szałwii, kory dębu, orzecha włoskiego i wierzby. 3 łyżki takiej mieszanki trzeba zalać litrem wody, a następnie podgrzać na małym ogniu do wrzenia. Po 30 minutach wywar trzeba przecedzić i wlać do miski z ciepłą wodą, a której będziemy moczyć stopy przez 20-30 minut. Przyjemny i pachnący jest również napar z lawendy, tymianku i rozmarynu - przy zachowaniu tych samych proporcji i procedur.
Na uwagę miłośników „lekkich stóp” zasługują też preparaty kosmetyczne takie jak: dezodorujący talk do stóp z olejkiem z drzewa herbacianego (Oriflame, ok. 18 zł), talk do stóp w kremie, który odświeża i chłodzi (Ziaja, ok. 6 zł), krem miętowy do stóp Perfecta Body, który odświeża, chłodzi i zapobiega poceniu (Dax Cosmetics, ok. 6 zł), odświeżający balsam do stóp Neutrogena (ok. 17 zł) i spray do stóp Pedi-Energic (Tołpa, ok. 18 zł), który energizuje i dezodoruje.
mk