Jeszcze dwa, trzy lata temu trudno byłoby sobie wyobrazić skazanego, który bez towarzyszących mu strażników wychodzi za bramę aresztu i idzie do pracy. Od roku taki obrazek nie dziwi. Aktualnie za murami elbląskiego aresztu zatrudnionych jest 19 skazanych, z tego 15 nieodpłatnie – informuje „Dziennik Elbląski”.
Zdaniem kpt. Jana Morozowskiego, dyrektora Aresztu Śledczego w Elblągu, tego typu praca to bardzo dobra forma resocjalizacji skazanych, zalecana także przez dyrektora generalnego Służby Więziennej. To najskuteczniejszy środek oddziaływania penitencjarnego
Nie wszyscy mogą pracować
Tak, jak różni są ludzie na wolności, tak różni są też skazani odbywający karę pozbawienia wolności w elbląskim Areszcie Śledczym. Nie wszyscy z nich mogą więc pracować poza zakładem. Dobrodziejstwa takiego właśnie zatrudnienia doświadczają ci spośród osadzonych, którzy spełniają określone warunki. - Do pracy na zewnątrz jednostki kierowani są tylko skazani za przestępstwa mniejszej rangi, jak choćby niepłacenie alimentów, jazda pod wpływem alkoholu czy drobne kradzieże, posiadający dobrą opinię w miejscu zamieszkania i wobec których nie toczą się żadne czynności sądowe - mówi dyrektor Morozowski.
Jak dodaje mł. chor. Marek Szpakowski, specjalista ds. zatrudnienia w Areszcie Śledczym w Elblągu, aby skazani zostali zatrudnieni w danej placówce, kontrahent musi zapewnić m.in. ubezpieczenie skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków, ubranie robocze dla zatrudnionych i pomieszczenie socjalne, front robót i narzędzia oraz przeszkolenie bhp. Skazani nie mogą samowolnie oddalać się z miejsca pracy, nie mogą spożywać alkoholu, nie mogą nawiązywać nielegalnych kontaktów z osobami postronnymi. Systematycznie są też kontrolowani w miejscach pracy przez funkcjonariuszy z aresztu.
W hospicjum, żłobku i bursie
Według dyrekcji elbląskiego aresztu, coraz więcej instytucji i placówek chce zatrudniać u siebie skazanych. Na dzisiaj są to m.in. ośrodek szkolno-wychowawczy, żłobek miejski, hospicjum, szkoła i bursa. Odpłatnie skazani zatrudnieni są z kolei w sądzie i w jednej z milejewskich firm. Tylko w ubiegłym roku ci zatrudnieni nieodpłatnie przepracowali łącznie 9885 godzin, a wartość ich pracy to ok. 50 tys. zł.
34-letni Bogusław trafił do aresztu w efekcie niefortunnego, choć tragicznego w skutkach wypadku, którego był sprawcą, a w którym zginęła jedna osoba. Jak sam wyznaje, już samo życie z tą świadomością to ogromny ciężar, jednak dodatkowo musi spędzić w areszcie rok i siedem miesięcy. Pan Bogusław nie ukrywa swojego zadowolenia z faktu, że już od kilku miesięcy może pracować w elbląskim hospicjum. - Dzięki temu mam stały kontakt ze światem zewnętrznym, z ludźmi przebywającymi na wolności - mówi skazany. - Tutaj szybciej płynie czas, a poza tym robię coś dla innych, czuję się komuś potrzebny, przydatny.
Dla pana Bogusława nieodpłatna praca w hospicjum to także swoisty rodzaj pokuty. Z obecności skazanego w tej placówce i z jego pracy zadowoleni są również pracownicy hospicjum. - Pan Bogusław robi tutaj wiele dobrego - mówi Urszula Osińska, pracownik socjalny w elbląskim hospicjum. - Wykonuje wszelkie prace konserwatorskie i porządkowe, remontuje różne pomieszczenia, a kiedy trzeba, pomaga też np. przenieść pacjenta. Z jednej strony życzymy mu, by jak najszybciej wyszedł na wolność, z drugiej zaś wiemy, że będzie nam go tutaj brakowało.
Praca to wiele korzyści
Jak twierdzi dyrekcja aresztu, sumienna praca wykonywana z pełnym zaangażowaniem jest opłacalna dla skazanych. Według kpt. Morozowskiego, korzyści wynikające dla nich z nieodpłatnego zatrudnienia na zewnątrz jednostki to m.in. nauczenie się nawyku pracy, zdobycie praktyki w zawodzie, sprawdzenie się w warunkach wolnościowych. Poza tym za dobrą pracę skazany może uzyskać nagrody, takie jak dodatkowe lub dłuższe widzenie, zezwolenie na widzenie bez osoby dozorującej, nagroda pieniężna czy zezwolenie na widzenie bez dozoru poza obrębem aresztu. Dużo większa jest również szansa na warunkowe, przedterminowe zwolnienie takiej osoby z aresztu.
- Odnotowaliśmy już także dwa przypadki zatrudnienia skazanych po ich wyjściu na wolność przez instytucję oraz firmę, które zatrudniały ich w czasie odbywania kary pozbawienia wolności - dodaje Marek Szpakowski.
Nie wszyscy mogą pracować
Tak, jak różni są ludzie na wolności, tak różni są też skazani odbywający karę pozbawienia wolności w elbląskim Areszcie Śledczym. Nie wszyscy z nich mogą więc pracować poza zakładem. Dobrodziejstwa takiego właśnie zatrudnienia doświadczają ci spośród osadzonych, którzy spełniają określone warunki. - Do pracy na zewnątrz jednostki kierowani są tylko skazani za przestępstwa mniejszej rangi, jak choćby niepłacenie alimentów, jazda pod wpływem alkoholu czy drobne kradzieże, posiadający dobrą opinię w miejscu zamieszkania i wobec których nie toczą się żadne czynności sądowe - mówi dyrektor Morozowski.
Jak dodaje mł. chor. Marek Szpakowski, specjalista ds. zatrudnienia w Areszcie Śledczym w Elblągu, aby skazani zostali zatrudnieni w danej placówce, kontrahent musi zapewnić m.in. ubezpieczenie skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków, ubranie robocze dla zatrudnionych i pomieszczenie socjalne, front robót i narzędzia oraz przeszkolenie bhp. Skazani nie mogą samowolnie oddalać się z miejsca pracy, nie mogą spożywać alkoholu, nie mogą nawiązywać nielegalnych kontaktów z osobami postronnymi. Systematycznie są też kontrolowani w miejscach pracy przez funkcjonariuszy z aresztu.
W hospicjum, żłobku i bursie
Według dyrekcji elbląskiego aresztu, coraz więcej instytucji i placówek chce zatrudniać u siebie skazanych. Na dzisiaj są to m.in. ośrodek szkolno-wychowawczy, żłobek miejski, hospicjum, szkoła i bursa. Odpłatnie skazani zatrudnieni są z kolei w sądzie i w jednej z milejewskich firm. Tylko w ubiegłym roku ci zatrudnieni nieodpłatnie przepracowali łącznie 9885 godzin, a wartość ich pracy to ok. 50 tys. zł.
34-letni Bogusław trafił do aresztu w efekcie niefortunnego, choć tragicznego w skutkach wypadku, którego był sprawcą, a w którym zginęła jedna osoba. Jak sam wyznaje, już samo życie z tą świadomością to ogromny ciężar, jednak dodatkowo musi spędzić w areszcie rok i siedem miesięcy. Pan Bogusław nie ukrywa swojego zadowolenia z faktu, że już od kilku miesięcy może pracować w elbląskim hospicjum. - Dzięki temu mam stały kontakt ze światem zewnętrznym, z ludźmi przebywającymi na wolności - mówi skazany. - Tutaj szybciej płynie czas, a poza tym robię coś dla innych, czuję się komuś potrzebny, przydatny.
Dla pana Bogusława nieodpłatna praca w hospicjum to także swoisty rodzaj pokuty. Z obecności skazanego w tej placówce i z jego pracy zadowoleni są również pracownicy hospicjum. - Pan Bogusław robi tutaj wiele dobrego - mówi Urszula Osińska, pracownik socjalny w elbląskim hospicjum. - Wykonuje wszelkie prace konserwatorskie i porządkowe, remontuje różne pomieszczenia, a kiedy trzeba, pomaga też np. przenieść pacjenta. Z jednej strony życzymy mu, by jak najszybciej wyszedł na wolność, z drugiej zaś wiemy, że będzie nam go tutaj brakowało.
Praca to wiele korzyści
Jak twierdzi dyrekcja aresztu, sumienna praca wykonywana z pełnym zaangażowaniem jest opłacalna dla skazanych. Według kpt. Morozowskiego, korzyści wynikające dla nich z nieodpłatnego zatrudnienia na zewnątrz jednostki to m.in. nauczenie się nawyku pracy, zdobycie praktyki w zawodzie, sprawdzenie się w warunkach wolnościowych. Poza tym za dobrą pracę skazany może uzyskać nagrody, takie jak dodatkowe lub dłuższe widzenie, zezwolenie na widzenie bez osoby dozorującej, nagroda pieniężna czy zezwolenie na widzenie bez dozoru poza obrębem aresztu. Dużo większa jest również szansa na warunkowe, przedterminowe zwolnienie takiej osoby z aresztu.
- Odnotowaliśmy już także dwa przypadki zatrudnienia skazanych po ich wyjściu na wolność przez instytucję oraz firmę, które zatrudniały ich w czasie odbywania kary pozbawienia wolności - dodaje Marek Szpakowski.
Jarosław Grabarczyk