Przygotowując święconkę, warto włożyć do koszyczka te pokarmy, które kapłan lub diakon pobłogosławi. W tradycyjnym koszyczku nie powinno zabraknąć chleba, jaj i mięsa. Pozostałe przysmaki, choć nie przedstawiają tak głębokiej symboliki religijnej, znajdują swoje uzasadnienie w polskiej tradycji i upodobaniach rodzinnych. Zobacz zdjęcia ze święcenia pokarmów w parafii przy Agrykoli.
Poświęcone pokarmy, od których rozpoczynamy w niedzielę wielkanocne śniadanie, mają swoją głębszą symbolikę. Przypominana o niej specjalna modlitwa wypowiadana przez kapłana lub diakona podczas błogosławieństwa zawartości koszyczków, która nawiązuje do opisanych w Biblii wydarzeń - rozmnożenia przez Chrystusa chleba i nakarmienia słuchających go ludzi na pustkowiu oraz połamania chleba podczas ostatniej wieczerzy, przed męką. Dlatego chleb symbolizuje w święconce ciało Chrystusa.
Na pamiątkę baranka paschalnego i świątecznych potraw, jakie Jezus Chrystus spożywał z apostołami podczas ostatniej wieczerzy błogosławione są wędliny, które w koszyczku są symbolem dostatku. Dawniej wierzono, że poświęcona wędlina spożyta podczas wielkanocnego śniadania przynosi zdrowie i płodność. Typową polską kiełbaską wkładaną do święconego była kiełbasa biała, którą spożywano z poświęconym chrzanem, symbolizującym siłę i chroniącym przed chorobami.
Jako znak nowego życia, które zostało odnowione przez zmartwychwstanie Chrystusa celebrans błogosławi jajka, którymi według tradycji wiele rodzin dzieli się podobnie jak opłatkiem składając świąteczne życzenia. Jajko w święconce to symbol odradzającego się życia, pomyślności i błogosławieństwa.
W świątecznych koszyczkach swoje miejsce znajdują również ser żółty, ciasto i sól, które według tradycji polskiej symbolizują pierwociny płodów ziemi i pokarmów, za które chrześcijanie dziękują Stwórcy i bez których trudno byłoby się obejść. Ser symbolizuje rozwój stad zwierząt gospodarskich, ponieważ wyrabiany jest z mleka krów, kóz i owiec. Ciasta, przede wszystkim mazurki i wielkanocne baby, są według tradycji symbolem doskonałości i wszelkich umiejętności. Sól to symbol prawdy i oczyszczenia.
Oprócz siedmiu wymienionych pokarmów, do koszyków wędrują także ulubione w danej rodzinie smakołyki, takie jak: owoce, baranki z cukru, czekolady, masła lub wędliny oraz ciasteczka. Koszyczki zdobi się często gałązką zimozielonego bukszpanu lub barwinkiem, co ma przypominać o pokonaniu przez Chrystusa śmierci.
Rodzinny spacer ze święconką jest też okazją do kultywowania staropolskiej tradycji odwiedzania grobów Pańskich, które przygotowywane są w kościołach i zachęcają do chwili refleksji nad życiem i tym, co nieuchronne, czyli śmiercią.
Zgodnie ze starym polskim obyczajem popołudnie i wieczór wielkosobotni są już wstępem do obchodów świątecznych Wielkanocy, chociaż jeszcze nacechowanych powagą i skupieniem. Wieczorne nabożeństwo Wigilii Paschalnej, połączone z uroczystym wniesieniem paschału, poświęceniem wody chrzcielnej i odnowieniem obietnic chrztu, jest już wstępem do wielkanocnego świętowania.
W tym roku poświęcenie pokarmów w katedrze św. Mikołaja odbywa się w godz. 10-17 co pół godziny.
Na pamiątkę baranka paschalnego i świątecznych potraw, jakie Jezus Chrystus spożywał z apostołami podczas ostatniej wieczerzy błogosławione są wędliny, które w koszyczku są symbolem dostatku. Dawniej wierzono, że poświęcona wędlina spożyta podczas wielkanocnego śniadania przynosi zdrowie i płodność. Typową polską kiełbaską wkładaną do święconego była kiełbasa biała, którą spożywano z poświęconym chrzanem, symbolizującym siłę i chroniącym przed chorobami.
Jako znak nowego życia, które zostało odnowione przez zmartwychwstanie Chrystusa celebrans błogosławi jajka, którymi według tradycji wiele rodzin dzieli się podobnie jak opłatkiem składając świąteczne życzenia. Jajko w święconce to symbol odradzającego się życia, pomyślności i błogosławieństwa.
W świątecznych koszyczkach swoje miejsce znajdują również ser żółty, ciasto i sól, które według tradycji polskiej symbolizują pierwociny płodów ziemi i pokarmów, za które chrześcijanie dziękują Stwórcy i bez których trudno byłoby się obejść. Ser symbolizuje rozwój stad zwierząt gospodarskich, ponieważ wyrabiany jest z mleka krów, kóz i owiec. Ciasta, przede wszystkim mazurki i wielkanocne baby, są według tradycji symbolem doskonałości i wszelkich umiejętności. Sól to symbol prawdy i oczyszczenia.
Oprócz siedmiu wymienionych pokarmów, do koszyków wędrują także ulubione w danej rodzinie smakołyki, takie jak: owoce, baranki z cukru, czekolady, masła lub wędliny oraz ciasteczka. Koszyczki zdobi się często gałązką zimozielonego bukszpanu lub barwinkiem, co ma przypominać o pokonaniu przez Chrystusa śmierci.
Rodzinny spacer ze święconką jest też okazją do kultywowania staropolskiej tradycji odwiedzania grobów Pańskich, które przygotowywane są w kościołach i zachęcają do chwili refleksji nad życiem i tym, co nieuchronne, czyli śmiercią.
Zgodnie ze starym polskim obyczajem popołudnie i wieczór wielkosobotni są już wstępem do obchodów świątecznych Wielkanocy, chociaż jeszcze nacechowanych powagą i skupieniem. Wieczorne nabożeństwo Wigilii Paschalnej, połączone z uroczystym wniesieniem paschału, poświęceniem wody chrzcielnej i odnowieniem obietnic chrztu, jest już wstępem do wielkanocnego świętowania.
W tym roku poświęcenie pokarmów w katedrze św. Mikołaja odbywa się w godz. 10-17 co pół godziny.
mk
