Świętują przez trzy dni

200 osób wyznania prawosławnego i około 150 rodzin greckokatolickich będzie w tym roku obchodziło Wielkanoc wspólnie z wiernymi rzymskokatolickimi. W obrzędach wschodnich, tak jak u katolików, wierni malują pisanki, w sobotę święcą pokarmy, a w niedzielę po nabożeństwie udają się do domów na śniadanie wielkanocne.
       Okres Zmartwychwstania rozpoczyna się w Niedzielę Wielkanocną, nazywaną też Wielkim Dniem. O świcie odśpiewuje się jutrznię wielkanocną. Odbywa się to podczas nabożeństwa całonocnego, które poprzedza procesja z ewangelią i płaszczenicą.
       Przed wyjściem na procesję kapłan otwiera Carskie Wrota – główne drzwi w ikonostasie, które otwarte są przez cały następny tydzień, jako symbol tego, że Chrystus przez swoje zmartwychwstanie otworzył wszystkie drzwi, także bramę do nieba.
       Celebransi idący na czele procesji wiernych trzykrotnie okrążają świątynię, po czym zatrzymują się przed jej zamkniętymi drzwiami. Kapłan trzy razy stuka krzyżem do drzwi, co symbolizuje odwalenie kamienia od grobu zmartwychwstałego Chrystusa, po czym zgromadzeni wchodzą do świątyni. Celebrans intonuje trzykrotnie Exsultet, czyli orędzie paschalne (wielkanocny troparion): „Christos woskresie iz miertwych, smertiju smiert popraw’, i suszczim wo grobiech żiwot darowaw” („Chrystus powstał z martwych, śmiercią podeptał śmierć, i będącym w grobach życie dał”).
       Następnie kapłan śpiewa na przemian z wiernymi, przeplatany stichami troparion paschalny. Podczas liturgii okadza się pachnącym kadzidłem ikonostas, cerkiew i wiernych. W trakcie śpiewu kapłan wielokrotnie wychodzi przed ikonostas, co ma symbolizować ukazywanie się Zmartwychwstałego Jezusa uczniom. Kapłan okadzając wiernych i świątynię, wznosi okrzyk „Chrystus zmartwychwstał!” („Christos woskresie”), na co wierni odpowiadają zawołaniem „Prawdziwie zmartwychwstał!” („Woistinu woskresie”). Następnie śpiewane są trzy końcowe psalmy z psałterza, a po nich tzw. stichiry Paschy, czyli hymny opiewające cud Zmartwychwstania. Jutrznia kończy się uroczystym rozesłaniem wiernych i trzykrotnym śpiewem troparionu paschalnego. Uroczysta „Boska liturgia” sprawowana jest tradycyjnie według tekstu św. Jana Chryzostoma.
       Wierni prawosławni i grekokatolicy w czasie świąt Wielkiej Nocy wspominają też zmarłych i odwiedzają ich groby.
       Nieczęsto zdarza się, że święta wypadają w tym samym czasie. Katolicy świętują Wielkanoc w pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca (po 21 marca). U prawosławnych i grekokatolików musi być spełniony jeszcze jeden warunek – niedziela wielkanocna musi wypadać także po zakończeniu Paschy żydowskiej, która również jest świętem ruchomym. I to właśnie stąd bierze się różnica dotycząca terminów świąt.
       Wszystkim chrześcijanom Kościołów Wschodnich życzymy radosnych i spokojnych świąt, spędzonych w gronie rodziny.
      
       Korzystaliśmy ze źródeł: KAI, grekokatolicy.pl oraz orthodox.pl