Z daleka wydaje się czarno – biała. Jeśli jednak przyjrzymy się jej bliżej okazuje się, że jej pióra mają metaliczny, zielony połysk. Czajka to ptak, którego bez trudu można rozpoznać po charakterystycznym czubku na głowie. Uchodzi też, obok skowronka czy żurawia, za oznakę nadchodzącej wiosny.
Ten niewielkich rozmiarów ptak (długość ciała do 31 cm, masa do 330 g – podaje Encyklopedia Leśna) zamieszkuje tereny podmokłe, czyli wilgotne łąki, torfowiska, pola uprawne, brzegi wód. Zimuje w cieplejszych, południowych rejonach, po czym dość wcześnie wraca do kraju. Czajkę można dostrzec nawet pod koniec lutego, dlatego uważana jest za jeden z symboli nadchodzącej wiosny.
Po powrocie czajki rozpoczynają gody, które przyrodnicy opisują jako widowiskowe i niebanalne.
"Samce czajki podczas sezonów godowych wykonują powietrzne akrobacje nad rewirami lęgowymi. Wznoszą się w powietrze, obracają, a potem gwałtownie nurkują w dół. Podczas lotów godowych głośno nawołują. Te ewolucje to ostrzeżenie dla konkurentów i niebanalny sposób na zwabienie towarzyszek" – informuje portal ekologia.pl.
Później przychodzi czas na przygotowanie gniazda. To prosta konstrukcja: zagłębienie w ziemi wyścielone trawą, w którym w kwietniu - maju samica złoży cztery jaja. Będzie je wysiadywać na zmianę z samcem przez ok. trzy tygodnie (za Encyklopedia Leśna).
"Co ciekawe jeden samiec może posiadać aż cztery partnerki - nie jest to jednak regułą i często skupia się na wychowaniu potomstwa tylko z jedną samicą" – czytamy na stronie dolnośląskiego rezerwatu Stawy Milickie.
Czajka jest również zagniazdownikiem, co oznacza, że pisklęta tego gatunku są w stanie szybko opuścić gniazdo.
- Wykluwają się pokryte puchem i praktycznie w ciągu kilku godzin są w stanie opuścić gniazdo. Przez pierwsze tygodnie życia pozostają pod opieką rodziców, którzy chronią je przed napastnikami – tłumaczy Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.
Czym żywi się czajka?
- Ptak ten zjada owady, pajęczaki, ślimaki, czasami rośliny – dodaje leśnik. - U nas można ją zaobserwować m.in. na Żuławach.
Po powrocie czajki rozpoczynają gody, które przyrodnicy opisują jako widowiskowe i niebanalne.
"Samce czajki podczas sezonów godowych wykonują powietrzne akrobacje nad rewirami lęgowymi. Wznoszą się w powietrze, obracają, a potem gwałtownie nurkują w dół. Podczas lotów godowych głośno nawołują. Te ewolucje to ostrzeżenie dla konkurentów i niebanalny sposób na zwabienie towarzyszek" – informuje portal ekologia.pl.
Później przychodzi czas na przygotowanie gniazda. To prosta konstrukcja: zagłębienie w ziemi wyścielone trawą, w którym w kwietniu - maju samica złoży cztery jaja. Będzie je wysiadywać na zmianę z samcem przez ok. trzy tygodnie (za Encyklopedia Leśna).
"Co ciekawe jeden samiec może posiadać aż cztery partnerki - nie jest to jednak regułą i często skupia się na wychowaniu potomstwa tylko z jedną samicą" – czytamy na stronie dolnośląskiego rezerwatu Stawy Milickie.
Czajka jest również zagniazdownikiem, co oznacza, że pisklęta tego gatunku są w stanie szybko opuścić gniazdo.
- Wykluwają się pokryte puchem i praktycznie w ciągu kilku godzin są w stanie opuścić gniazdo. Przez pierwsze tygodnie życia pozostają pod opieką rodziców, którzy chronią je przed napastnikami – tłumaczy Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.
Czym żywi się czajka?
- Ptak ten zjada owady, pajęczaki, ślimaki, czasami rośliny – dodaje leśnik. - U nas można ją zaobserwować m.in. na Żuławach.
oprac. mw