Jest największym przedstawicielem rodziny dzięciołowatych, występującym na terenie Polski oraz Europy. I bardzo skromnie ubarwionym. Samiec dzięcioła czarnego ma na głowie czerwoną czapeczkę, samica plamkę na potylicy w tym samym kolorze. Reszta ciała, zgodnie z nazwą, jest czarna.
Dzięcioł czarny zamieszkuje stare bory i lasy liściaste, stare, duże parki miejskie i zadrzewienia, a także buczyny. Można go spotkać na terenie Wysoczyzny Elbląskiej czy na Mierzei Wiślanej. Gniazdo zakłada w dziupli samodzielnie wykutej w pniu starego drzewa. Samica raz do roku składa od czterech do pięciu jaj, które wysiaduje na zmianę z samcem. Młode opuszczają swój pierwszy dom po 24 – 28 dniach, przez ten czas rodzice dzielą się opieką nad nimi. Co ciekawe pary są monogamiczne.
Opuszczone albo niedokończone dziuple wykorzystują również inne zwierzęta, które same nie potrafią ich wykuć. Wśród nich można znaleźć kawkę, szpaka, gołębia siniaka, ale i nietoperze, kuny czy wiewiórki.
Dzięcioł czarny żywi się larwami, poczwarkami oraz dorosłymi owadami żyjącymi w drewnie. Najpierw lokalizuje je w korowinie, a później kilkoma potężnymi uderzeniami dzioba wydobywa je i wyciąga długim językiem, zaopatrzonym w zadziorki.
Jak czytamy na portalu ptaki.info: "Dzięcioł czarny bębni bardzo głośno i donośnie wybierając do tego grube i suche konary. Wydaje też szereg innych głosów: metalicznych, wibrujących lub kwilących. Swym potężnym dziobem potrafi rozkuwać obumarłe pnie i wykuwać duże dziuple w zdrowym drzewie".
- Przy odrobinie szczęścia można go usłyszeć już teraz, ale najlepiej wybrać się do lasu rano - dodaje Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Uderzanie dzięcioła słychać z dużej odległości, dlatego nie trzeba udawać się głęboko w las, można pójść na przykład do Bażantarni.
Opuszczone albo niedokończone dziuple wykorzystują również inne zwierzęta, które same nie potrafią ich wykuć. Wśród nich można znaleźć kawkę, szpaka, gołębia siniaka, ale i nietoperze, kuny czy wiewiórki.
Dzięcioł czarny żywi się larwami, poczwarkami oraz dorosłymi owadami żyjącymi w drewnie. Najpierw lokalizuje je w korowinie, a później kilkoma potężnymi uderzeniami dzioba wydobywa je i wyciąga długim językiem, zaopatrzonym w zadziorki.
Jak czytamy na portalu ptaki.info: "Dzięcioł czarny bębni bardzo głośno i donośnie wybierając do tego grube i suche konary. Wydaje też szereg innych głosów: metalicznych, wibrujących lub kwilących. Swym potężnym dziobem potrafi rozkuwać obumarłe pnie i wykuwać duże dziuple w zdrowym drzewie".
- Przy odrobinie szczęścia można go usłyszeć już teraz, ale najlepiej wybrać się do lasu rano - dodaje Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Uderzanie dzięcioła słychać z dużej odległości, dlatego nie trzeba udawać się głęboko w las, można pójść na przykład do Bażantarni.
oprac. mw