Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu – w ramach wspierania podatników w prawidłowym wywiązywaniu się z obowiązków podatkowych w zakresie tzw. Jednolitego Pliku Kontrolnego – uprzejmie informuje, że 27 lutego 2017 r. upływa termin na przekazanie do Ministra Finansów, bez wezwania organu podatkowego, informacji za styczeń 2017 r. o prowadzonej ewidencji zakupu i sprzedaży VAT (JPK_VAT) (o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.)).
Zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa obowiązek przekazywania plików JPK_VAT dotyczy osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej oraz osób fizycznych, którzy prowadzą księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych. Realizacja tego obowiązku powinna nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 ww. ustawy, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy.
Za miesiąc styczeń 2017 r. termin przesłania pliku JPK_VAT upływa 27 lutego 2017 r.
Obowiązek złożenia comiesięcznego pliku JPK_VAT od 1 lipca 2016 r. dotyczy dużych przedsiębiorców, a od 1 stycznia 2017 r. obowiązkiem tym zostali również objęci mali i średni przedsiębiorcy.
Natomiast mikroprzedsiębiorcy będą objęci tym obowiązkiem dopiero od 1 stycznia 2018 r.
Przyporządkowanie poszczególnych podmiotów do wskazanych kategorii przedsiębiorców następuje zgodnie z art. 104-106 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829 z późn. zm.).
Jak ustalić status przedsiębiorcy
W celu zakwalifikowania przedsiębiorcy do kategorii mikro, małego lub średniego, wystarczy, by przesłanki określone dla danej kategorii przedsiębiorców w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (dalej USDG) spełniał w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych. Przesłanki decydujące o zakwalifikowaniu do danej kategorii przedsiębiorców, tj. średnioroczne zatrudnienie oraz przekroczenie danego poziomu osiągniętego obrotu netto lub sumy aktywów bilansu muszą być spełnione łącznie.
Zgodnie z art. 104 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.
To oznacza, że jeżeli w jednym roku średnioroczne zatrudnienie wynosi mniej niż 10, a w drugim roku jest wyższe – przedsiębiorca może być uznany za mikroprzedsiębiorcę, przy założeniu, że w pierwszym roku nie przekracza jednego z ww. parametrów finansowych. W konsekwencji, przekroczenie stanu zatrudnienia lub przekroczenie parametrów finansowych tylko w jednym roku obrotowym nie powoduje utraty ww. statusu przedsiębiorcy.
W przypadku przesłanek wskazanych w USDG, zamiast badania osiągniętego rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, można alternatywnie wziąć pod uwagę sumę aktywów bilansu przedsiębiorcy sporządzonego na koniec jednego z dwóch ostatnich lat obrotowych.
Średnioroczne zatrudnienie pracowników i obrót określone w USDG przelicza się w odniesieniu do dwóch ostatnich lat obrotowych. Lata obrotowe określa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w odniesieniu do konkretnej sytuacji przedsiębiorcy. W większości przypadków lata te pokrywają się z latami kalendarzowymi. Jeśli lata kalendarzowe i obrotowe pokrywają się, to dla określenia statusu przedsiębiorcy w 2017 r. (jako mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy) bierze się pod uwagę lata 2015 i 2016. Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty.
Przykład:
Przedsiębiorca, który w 2015 r. zatrudniał dziewięciu pracowników i miał obrót 1,9 mln euro, a suma jego aktywów wyniosła 1,1 mln euro, natomiast w 2016 r. zatrudniał już 11 osób, a obrót wynosił 2,1 mln euro jest mikroprzedsiębiorcą.
Niedopełnienie obowiązku złożenia pliku JPK_VAT w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, może zostać potraktowane jako naruszenie obowiązków podatkowych i skutkować podjęciem przez właściwy urząd skarbowy czynności wyjaśniających oraz zainicjowaniem procedur przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym.
Za miesiąc styczeń 2017 r. termin przesłania pliku JPK_VAT upływa 27 lutego 2017 r.
Obowiązek złożenia comiesięcznego pliku JPK_VAT od 1 lipca 2016 r. dotyczy dużych przedsiębiorców, a od 1 stycznia 2017 r. obowiązkiem tym zostali również objęci mali i średni przedsiębiorcy.
Natomiast mikroprzedsiębiorcy będą objęci tym obowiązkiem dopiero od 1 stycznia 2018 r.
Przyporządkowanie poszczególnych podmiotów do wskazanych kategorii przedsiębiorców następuje zgodnie z art. 104-106 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829 z późn. zm.).
Jak ustalić status przedsiębiorcy
W celu zakwalifikowania przedsiębiorcy do kategorii mikro, małego lub średniego, wystarczy, by przesłanki określone dla danej kategorii przedsiębiorców w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (dalej USDG) spełniał w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych. Przesłanki decydujące o zakwalifikowaniu do danej kategorii przedsiębiorców, tj. średnioroczne zatrudnienie oraz przekroczenie danego poziomu osiągniętego obrotu netto lub sumy aktywów bilansu muszą być spełnione łącznie.
Zgodnie z art. 104 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:
1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.
To oznacza, że jeżeli w jednym roku średnioroczne zatrudnienie wynosi mniej niż 10, a w drugim roku jest wyższe – przedsiębiorca może być uznany za mikroprzedsiębiorcę, przy założeniu, że w pierwszym roku nie przekracza jednego z ww. parametrów finansowych. W konsekwencji, przekroczenie stanu zatrudnienia lub przekroczenie parametrów finansowych tylko w jednym roku obrotowym nie powoduje utraty ww. statusu przedsiębiorcy.
W przypadku przesłanek wskazanych w USDG, zamiast badania osiągniętego rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, można alternatywnie wziąć pod uwagę sumę aktywów bilansu przedsiębiorcy sporządzonego na koniec jednego z dwóch ostatnich lat obrotowych.
Średnioroczne zatrudnienie pracowników i obrót określone w USDG przelicza się w odniesieniu do dwóch ostatnich lat obrotowych. Lata obrotowe określa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w odniesieniu do konkretnej sytuacji przedsiębiorcy. W większości przypadków lata te pokrywają się z latami kalendarzowymi. Jeśli lata kalendarzowe i obrotowe pokrywają się, to dla określenia statusu przedsiębiorcy w 2017 r. (jako mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy) bierze się pod uwagę lata 2015 i 2016. Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty.
Przykład:
Przedsiębiorca, który w 2015 r. zatrudniał dziewięciu pracowników i miał obrót 1,9 mln euro, a suma jego aktywów wyniosła 1,1 mln euro, natomiast w 2016 r. zatrudniał już 11 osób, a obrót wynosił 2,1 mln euro jest mikroprzedsiębiorcą.
Niedopełnienie obowiązku złożenia pliku JPK_VAT w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, może zostać potraktowane jako naruszenie obowiązków podatkowych i skutkować podjęciem przez właściwy urząd skarbowy czynności wyjaśniających oraz zainicjowaniem procedur przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym.
Aneta Dziemidowicz, Urząd Skarbowy w Elblągu