W niedzielę (29 marca) czeka nas kolejna zmiana czasu - z zimowego na letni. Wskazówki zegarków należy przesunąć z godz. 2 na 3, co oznacza, że będziemy spać o godzinę krócej. To szczególnie bolesna wiadomość dla kibiców Formuły1, bo wyścig w Australii rozpoczyna się o 8 rano według już zmienionego, letniego czasu.
Zmiana czasu z letniego na zimowy obowiązuje w ok. 70 krajach na całym świecie, a w szczególności w państwach europejskich (za wyjątkiem Islandii). Praktykowana jest również w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Australii, Nowej Zelandii i Kanadzie. Czas letni to czas lokalny, który dany kraj przyjmuje dla danego okresu roku, zazwyczaj różniący się o godzinę od standardowego czasu geograficznego.
Pomimo że pionierami we wdrożeniu czasu letniego byli Niemcy, którzy jako pierwsi podczas I wojny światowej, 30 kwietnia 1916 roku przesunęli wskazówki zegara o godzinę w przód, a 1 października 1916 roku o godzinę w tył, do oznaczania czasu letniego stosowany jest skrót DST pochodzący od angielskiego określenia „Daylight Saving Time”. W związku z koniecznymi podczas wojny oszczędnościami, także Anglicy przyjęli zmianę czasu w swoim kraju. Wkrótce potem, 19 marca 1918 roku Kongres Stanów Zjednoczonych ustalił podział na strefy czasowe w USA i wprowadził na czas trwania wojny obowiązek stosowania czasu letniego w celu oszczędności paliwa służącego do produkcji energii elektrycznej. W Polsce zmiana czasu została wprowadzona w czasie okupacji hitlerowskiej, a następnie w latach 1946-1949, 1957-1964 i nieprzerwanie od 1977 roku.
Celem wprowadzania zmiany czasu jest efektywniejsze wykorzystanie światła dziennego. Niestety, dla ludzi prowadzących ustabilizowany tryb życia, zmiana czasu jest niekorzystna i sprawia, że organizm potrzebuje kilku dni, aby dostosować zegar biologiczny do nowych warunków. Dla poprawy samopoczucia w tej sytuacji, korzystniejsza jest krótka popołudniowa drzemka, która pozwoli zregenerować nam siły, niż nadmierne picie kawy, które działa krótko i może zaszkodzić sercu.
Czas letni zostanie ponownie zmieniony na zimowy 25 września 2009 r.
Pomimo że pionierami we wdrożeniu czasu letniego byli Niemcy, którzy jako pierwsi podczas I wojny światowej, 30 kwietnia 1916 roku przesunęli wskazówki zegara o godzinę w przód, a 1 października 1916 roku o godzinę w tył, do oznaczania czasu letniego stosowany jest skrót DST pochodzący od angielskiego określenia „Daylight Saving Time”. W związku z koniecznymi podczas wojny oszczędnościami, także Anglicy przyjęli zmianę czasu w swoim kraju. Wkrótce potem, 19 marca 1918 roku Kongres Stanów Zjednoczonych ustalił podział na strefy czasowe w USA i wprowadził na czas trwania wojny obowiązek stosowania czasu letniego w celu oszczędności paliwa służącego do produkcji energii elektrycznej. W Polsce zmiana czasu została wprowadzona w czasie okupacji hitlerowskiej, a następnie w latach 1946-1949, 1957-1964 i nieprzerwanie od 1977 roku.
Celem wprowadzania zmiany czasu jest efektywniejsze wykorzystanie światła dziennego. Niestety, dla ludzi prowadzących ustabilizowany tryb życia, zmiana czasu jest niekorzystna i sprawia, że organizm potrzebuje kilku dni, aby dostosować zegar biologiczny do nowych warunków. Dla poprawy samopoczucia w tej sytuacji, korzystniejsza jest krótka popołudniowa drzemka, która pozwoli zregenerować nam siły, niż nadmierne picie kawy, które działa krótko i może zaszkodzić sercu.
Czas letni zostanie ponownie zmieniony na zimowy 25 września 2009 r.
mk