Sąd Apelacyjny w Gdańsku utrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Elblągu wydany w sprawie Lucyny D., skazanej na 15 lat więzienia za zabójstwo trójki swoich nowo narodzonych dzieci. Obrońca chciał zmiany kwalifikacji prawnej czynu i, co za tym idzie, łagodniejszej kary. Apelacja jednak została oddalona, wyrok jest prawomocny.
Przypomnijmy: Pierwszy wyrok w tej sprawie zapadł w 2014 r. Wówczas elbląski sąd uznał Lucynę D. winną zabójstwa trzech nowo narodzonych synów. Hubert, Andrzej i Antoni urodzili się żywi w 2009 r., 2010 i 2013 r. Matka rodziła w domu, na muszli klozetowej. Chwilę po porodzie topiła je w wypełnionej wodą muszli. Ciała dzieci ukrywała w zamrażarce. Za każdą zbrodnię otrzymała karę kolejno: 10, 13 i 13 lat więzienia. Kara łączna to 25 lat pozbawienia wolności.
Obrona odwołała się od tego wyroku i sprawa wróciła na wokandę w 2015 r. Wówczas w jeden dzień Lucyna D. została skazana na 15 lat więzienia. Sąd uznał bowiem, że kobieta pozbawiła swoje dzieci życia - w przypadku pierwszego chłopca był to zamiar ewentualny, w dwóch następnych już bezpośredni.
I znowu obrona złożyła apelację, bo jej zdaniem popełnione zostały błędy proceduralne.
- Nasza linia obrony jest taka, by wykazać, że doszło do nieumyślnego spowodowania śmierci dzieci - mówił wówczas obrońca Lucy D. adwokat Andrzej Kozielski. - Należy również dokładnie ustalić stan psychiczny oskarżonej w dniach, gdy dochodziło do tych czynów. Ta opinia ma wagę. Sąd Apelacyjny też każe badać wątek z opiniami psychiatrycznymi i psychologicznymi.
W grudniu 2016 r. przed Sądem Okręgowym w Elblągu proces ruszył po raz trzeci. Za zamkniętymi drzwiami. 26 kwietnia 2017 r. zapadł wyrok - 15 lat pozbawienia wolności za zabójstwo dwóch synów z zamiarem bezpośrednim, jednego z zamiarem ewentualnym. Lucyna D. może ubiegać się o warunkowe, przedterminowe zwolnienie po 12 latach.
I znowu odwołanie złożył obrońca Lucyny. D. Tym razem jednak Sąd Apelacyjny w Gdańsku nie podzielił jego argumentacji. Uzasadniając swoje stanowisko Sąd Apelacyjny wskazał, iż Sąd Okręgowy w pełni zrealizował postępowanie dowodowe i wyprowadził z niego prawidłowe wnioski.
- Sąd zasadnie uznał, że stopień winy Lucyny D. oskarżonej o czyn z art. 148 § 1 k.k. jest znaczny, jednakże różny w odniesieniu do przypisanych jej zbrodni - informuje Joanna Organiak z Sądu Apelacyjnego w Gdańsku. - Zdaniem Sądu jest on niższy w odniesieniu do zabójstwa pierwszego dziecka, gdzie Sąd przyjął, iż oskarżona działała z zamiarem ewentualnym, zaś odpowiednio wyższy jeżeli chodzi o zbrodnię zabójstwa kolejnych dwóch noworodków, co do których oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim, albowiem doskonale znała skutek, jaki może wywołać pozostawienie noworodka w muszli klozetowej z główką zanurzoną pod wodą. Sąd podkreślił, że nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostawał również fakt, że oskarżona planowała zabójstwo swoich dzieci, o czym świadczy chociażby to, że każdą ciążę zatajała przed otoczeniem, w żadnej z nich nie pozostawała pod kontrolą lekarską, w żaden sposób nie przygotowywała się na przyjście na świat swoich dzieci, zaś rodząc je wprost do muszli klozetowej miała pełną świadomość tego, że dzieci nie przeżyją.
- Sąd Apelacyjny uznał, że wymierzona Lucynie D. kara 15 lat pozbawienia wolności jest sprawiedliwa - dodaje Joanna Organiak. - Jednocześnie stanął na stanowisku, że trafnie sąd I instancji orzekł, iż Lucyna D. będzie mogła się ubiegać o warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary najwcześniej po upływie 12 lat. Zdaniem Sądu wzgląd na społeczne oddziaływanie kary i zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, w sytuacji, gdy zachowanie oskarżonej spotkało się z bardzo szerokim i negatywnym odczuciem społecznym przemawia za takim ograniczeniem oskarżonej dostępu do dobrodziejstwa, jakim jest warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.
Obrona odwołała się od tego wyroku i sprawa wróciła na wokandę w 2015 r. Wówczas w jeden dzień Lucyna D. została skazana na 15 lat więzienia. Sąd uznał bowiem, że kobieta pozbawiła swoje dzieci życia - w przypadku pierwszego chłopca był to zamiar ewentualny, w dwóch następnych już bezpośredni.
I znowu obrona złożyła apelację, bo jej zdaniem popełnione zostały błędy proceduralne.
- Nasza linia obrony jest taka, by wykazać, że doszło do nieumyślnego spowodowania śmierci dzieci - mówił wówczas obrońca Lucy D. adwokat Andrzej Kozielski. - Należy również dokładnie ustalić stan psychiczny oskarżonej w dniach, gdy dochodziło do tych czynów. Ta opinia ma wagę. Sąd Apelacyjny też każe badać wątek z opiniami psychiatrycznymi i psychologicznymi.
W grudniu 2016 r. przed Sądem Okręgowym w Elblągu proces ruszył po raz trzeci. Za zamkniętymi drzwiami. 26 kwietnia 2017 r. zapadł wyrok - 15 lat pozbawienia wolności za zabójstwo dwóch synów z zamiarem bezpośrednim, jednego z zamiarem ewentualnym. Lucyna D. może ubiegać się o warunkowe, przedterminowe zwolnienie po 12 latach.
I znowu odwołanie złożył obrońca Lucyny. D. Tym razem jednak Sąd Apelacyjny w Gdańsku nie podzielił jego argumentacji. Uzasadniając swoje stanowisko Sąd Apelacyjny wskazał, iż Sąd Okręgowy w pełni zrealizował postępowanie dowodowe i wyprowadził z niego prawidłowe wnioski.
- Sąd zasadnie uznał, że stopień winy Lucyny D. oskarżonej o czyn z art. 148 § 1 k.k. jest znaczny, jednakże różny w odniesieniu do przypisanych jej zbrodni - informuje Joanna Organiak z Sądu Apelacyjnego w Gdańsku. - Zdaniem Sądu jest on niższy w odniesieniu do zabójstwa pierwszego dziecka, gdzie Sąd przyjął, iż oskarżona działała z zamiarem ewentualnym, zaś odpowiednio wyższy jeżeli chodzi o zbrodnię zabójstwa kolejnych dwóch noworodków, co do których oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim, albowiem doskonale znała skutek, jaki może wywołać pozostawienie noworodka w muszli klozetowej z główką zanurzoną pod wodą. Sąd podkreślił, że nie bez znaczenia dla wymiaru kary pozostawał również fakt, że oskarżona planowała zabójstwo swoich dzieci, o czym świadczy chociażby to, że każdą ciążę zatajała przed otoczeniem, w żadnej z nich nie pozostawała pod kontrolą lekarską, w żaden sposób nie przygotowywała się na przyjście na świat swoich dzieci, zaś rodząc je wprost do muszli klozetowej miała pełną świadomość tego, że dzieci nie przeżyją.
- Sąd Apelacyjny uznał, że wymierzona Lucynie D. kara 15 lat pozbawienia wolności jest sprawiedliwa - dodaje Joanna Organiak. - Jednocześnie stanął na stanowisku, że trafnie sąd I instancji orzekł, iż Lucyna D. będzie mogła się ubiegać o warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary najwcześniej po upływie 12 lat. Zdaniem Sądu wzgląd na społeczne oddziaływanie kary i zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, w sytuacji, gdy zachowanie oskarżonej spotkało się z bardzo szerokim i negatywnym odczuciem społecznym przemawia za takim ograniczeniem oskarżonej dostępu do dobrodziejstwa, jakim jest warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.
A