Nie pogardzi chrząszczami, muchówkami, motylami nocnymi, chruścikami, błonówkami, pluskwiakami i komarami. "Poluje głównie po zachodzie słońca. Miejscem żerowania są parki, tereny podmiejskie, ogrody" – tak o nocnym menu mroczka leśnego, jednego z największych nietoperzy w kraju mówi Encyklopedia Warmii i Mazur.
Portal podaje też inne szczegóły dotyczące nocnego smakosza: „długość ciała do 8 cm, skrzydeł – do 38 cm. Futro koloru kasztanowato-brunatnego z jaśniejszymi końcówkami. Mocno związany z ludzkimi siedliskami, spotykany głównie w opuszczonych budynkach, na strychach, w szczelinach dachów”. Tego nietoperza spotkamy w całej Polsce, również w miastach. Jest odporny na mróz, a zimowy letarg przeżywa w chłodnych miejscach. Hibernuje już późną jesienią, by wczesną wiosną ruszyć w świat.
Portal Media Nauka podaje, że mroczka późnego można spotkać w Europie, Azji i na północy Afryki. Ten nietoperz na wspomniane nocne łowy wyrusza 20 min. po zachodzie słońca. Strona podaje też, że mroczek prowadzi zwykle osiadły tryb życia, dożywa 23 lat i wydaje dźwięki o częstotliwości 24-28 kHz. Co do godów, to „odbywają się we wrześniu i październiku. Samice w kwietniu i maju tworzą kolonie rozrodcze. Kolonia rozprasza się w sierpniu. Młode rodzą się w czerwcu” - podaje portal.
„Mimo, że jest to jeden z najpospolitszych nietoperzy i wydawać by się mogło, że w jego przypadku nie można mówić o jakimkolwiek zagrożeniu, przyszłość mroczków późnych wcale nie musi wyglądać różowo” – pisze Radosław Jaros na stronie Salamandra: Magazyn Przyrodniczy. - „Ich najczęstsze kryjówki – stare budynki – stopniowo znikają z krajobrazu lub stają się, np. w wyniku remontów, niedostępne dla nietoperzy. Nowoczesne budynki, jak dotąd, są zasiedlane przez mroczki rzadko. Czy nietoperze te zmienią swoje przyzwyczajenia, czy też staną się wkrótce gatunkiem rzadkim? Na to pytanie trudno dziś jednoznacznie odpowiedzieć” - zaznacza autor. Dzieli się też pewną ciekawostką na temat mroczka: przed laty w Wielkopolsce znaleziono całkowicie albinotycznego przedstawiciela tego gatunku, który miał śnieżnobiałe futro, różowe błony skrzydłowe i czerwone oczy. Jaros zaznacza, że stuprocentowy albinotyzm to wśród nietoperzy zjawisko niezwykle rzadkie.
Portal ekologia.pl podkreśla, że mroczek późny jest gatunkiem chronionym, o niskim stopniu zagrożenia. Strona Media Nauka dodaje, że w jego przypadku notuje się, niestety, przypadki wścieklizny.
Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg zaznacza, że na Wysoczyźnie Elbląskiej wciąż jest wiele starych, poniemieckich budynków, a także stodół i obór, w których mroczek leśny może znaleźć schronienie.
- Stąd wieczorami można je spotkać lecące tuż nad naszymi głowami – mówi. - Może się zdarzyć, że jeden z nich wleci do domu. W takiej sytuacji najlepiej jest zostawić otwarte okno i zamknąć drzwi pomieszczenia. Gdy ta metoda zawiedzie, należy wystrzegać się bezpośredniego kontaktu z nietoperzem, nie dotykać go gołą ręką. Można natomiast użyć grubych rękawic, koca lub ręcznika, by delikatnie przenieść go na zewnątrz – zaznacza leśnik.
