UWAGA!

Dawno temu w Elblągu... zepsuły się telefony

 Elbląg, Stary Rynek około 1900 roku
Stary Rynek około 1900 roku

Od tutejszych abonentów wpływa ostatnio wiele skarg odnośnie złego funkcjonowania aparatów telefonicznych podczas przeprowadzania rozmów zamiejscowych. Należy więc jak najszybciej zaradzić temu problemowi i postarać się o lepsze mikrofony dla naszego miasta (AZ, sobota, 18.01.1890 r.).

Odrzucona kandydatura
       19 stycznia odbędzie się zebranie mężów zaufania partii konserwatywnej okręgu miejskiego i wiejskiego miasta Elbląga w sprawie wystawienia nowego kandydata do Reichstagu na miejsce pana Plautha, ponieważ jego ponowny wybór został odrzucony (AZ, czwartek, 16.01.1890 r.).
      
       Schwytano złodziejkę

       Wczoraj po południu schwytano zamieszkałą przy ulicy Płk Dąbka (niem. Angerstrasse), wcześniej wielokrotnie karaną kobietę, która dokonała wielu kradzieży. Podczas przeszukania jej domu znaleziono sporą liczbę bielizny i ubrań, a także wiele innych rzeczy, które pochodzą z kradzieży dokonanych w ostatnim czasie (AZ, czwartek, 16.01.1890 r.).
      
       Napad na Gwiezdnej
       Zamieszkały na Małej Górze Cudów (niem. Kleiner Wunderberg, dzisiejsza ulica Karowa) robotnik przedwczoraj wieczorem był śledzony od ulicy Królewieckiej (niem. Koenigsbergerstrasse) przez kilka osób i napadnięty na ulicy Gwiezdnej (niem. Sternstrasse). Mężczyzna dostał kilka ciosów nożem i w ciężkim stanie został zostawiony na ulicy (AZ, czwartek, 16.01.1890 r.).
      
       Cesarzowa Wiktoria patronką Związku Ojczyźnianego Kobiet

       Cesarzowa Wiktoria Augusta [ur. 22 października 1858 w Dłużku, zm. 11 kwietnia 1921 w Doorn w Holandii) – królowa Prus i cesarzowa niemiecka jako żona Wilhelma II, ostatniego władcy Prus i Niemiec – Wikipedia] obejmie patronat nad Związkiem Ojczyźnianym Kobiet. Jego wcześniejszą protektorką była zmarła Cesarzowa (AZ, piątek, 17.01.1890 r.).
      
       Odwołane zajęcia

       Jak nam przekazano, z powodu zachorowania wielu nauczycieli na grypę zajęcia w realnym gimnazjum zostały odwołane do poniedziałku (AZ, piątek, 17.01.1890 r.).
      
       Podczas podróży zmarły cztery źrebaki

       Pewnemu zamiejscowemu handlarzowi końmi przydarzyło się wczoraj nieszczęście. Na tutejszym dworcu znalazł on w wagonie załadowanym źrebiętami cztery nieżywe zwierzęta, a kilkoro z nich zostało ranne. Przyczyną takiego stanu rzeczy było przeładowanie wagonu, w którym ulokowano aż 28 źrebiąt. Nieżywe źrebaki zostały przekazane rzeźnikowi Kayserowi (AZ, sobota, 18.01.1890 r.).
      
       Napadli na służącą
       Gdy wczoraj wieczorem pewna służąca z ulicy Parkowej (niem. Herrenstrasse) szła ulicą Królewiecką (niem. Koenigsbergerstrasse), została zatrzymana przez dwóch rosłych nicponiów, którzy po krótkiej rozmowie ściągnęli dziewczynie rękawiczki, zabrali je i uciekli. Ci sami chłopcy napadli później przy gimnazjum pewną damę (AZ, sobota, 18.01.1890 r.).
      
       Sprzedaż domu przy ulicy Kowalskiej

       Pan Mueller kupił za 30 tysięcy marek dom przy ulicy Kowalskiej (niem. Schmiedestrasse) należący do panny Boldt (AZ, niedziela, 19.01.1890 r.).
      
       Tegoroczne ferie szkolne

       W wyższych placówkach szkolnych Prus Wschodnich i Zachodnich ferie w roku 1890 przypadają w większości w tych samych terminach. Wyjątek stanowią tylko ferie na św. Michała, które w Prusach Zachodnich przypadają w okresie 27 września – 13 października, a w Prusach Wschodnich w okresie 4-10 października. Jednocześnie przewiduje się dla Prus Wschodnich i Zachodnich następujące terminy ferii: ferie wielkanocne 29 marca – 14 kwietnia, Zielone Świątki – 23-29 maja, wielkie ferie letnie: 5 lipca – 4 sierpnia, ferie bożonarodzeniowe: 20 grudnia – 5 stycznia (AZ, niedziela, 19.01.1890 r.).
      
       To tylko plotka

       Plotka, która krąży w naszym mieście, jakoby stocznia Schichaua sprzedała Portugalii wielką ilość torpedowców, jest, jak dowiedzieliśmy się z dobrego źródła, wyssana z palca (AZ, wtorek, 21.01.1890 r.).
      
       Prosimy sypać drogi popiołem!

       Robotnik Peters zatrudniony w fabryce Schichaua szedł sobie pod koniec ubiegłego tygodnia do swojego domu na ulicę Różaną (niem. Rosenstrasse), poślizgnął się na lodzie i złamał nogę zaraz nad stawem skokowym. Zamiast jednak od razu pójść do lekarza, zwlekał 24 godziny tak, że wyskoczył mu wielki guz i lekarz nie mógł znaleźć miejsca faktycznego złamania i dopiero dzisiaj zarządził przeniesienie go do szpitala sióstr diakonisek, by tam nałożono mu gips. Ten przypadek pokazuje, jak ważne jest sypanie popiołem dróg przez mieszkańców naszego miasta, gdy te są śliskie (AZ, wtorek, 21.01.1890 r.).
      
       Publikujemy teksty przypominające wydarzenia z roku 1890, dziejące się w naszym mieście i okolicach. Przejrzeliśmy już numery „Elbinger Neueste Nachrichten” i „Elbinger Tageblatt” ze zdigitalizowanych zasobów Biblioteki Elbląskiej, teraz sięgamy do "Elbinger Zeitung und Elbinger Anzeigen".

      
      
tłum. DK

Najnowsze artykuły w dziale Dawno temu

Artykuły powiązane tematycznie

Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
A moim zdaniem...
  • Kiedys to bylo co chwile kogos nozem, itd
  • Parkowej (niem. Herrenstrasse) ? = Świętojańska, Parkowa, 3 Maja - to była Johannesstraße.
  • .. .z ulicy Parkowej (niem. Herrenstrasse). .. .Herrenstraße to ulica Janowska. [ - A telefony. -]; To ciekawa historia. Elbląscy Niemcy przed rokiem 1939 zamontowali centralę telefoniczną Strowger, nazwa od wynalazcy; Amerykanin Almon Brown Strowger. Była to centrala wybierakowa. Centralę Strowger użyto już w 1896 roku. W Elblągu, po wojnie - po 1945 roku niemiecką centralę Strowger używano do późnych lat 80.XX wieku [!]. ;to można sprawdzic]/- W ponad 100.tysiecznym mieście telefony były aż 4-ro numerowe. Dzięki tej centrali za czasów realnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na telefon stacjonarny trzeba było czekać nawet 15 lat i więcej. ; [albo prosić na kolanach towarzyszy z ulicy Mickiewicza o nadanie prośbie klauzuli przyśpieszonej/. - ] -; To tak na marginesie dla tych którzy denerwują się, że ich komórka zbyt długo wybiera wciśnięty numer ]-/.
Reklama