Czy wiecie, gdzie był w Elblągu pomnik nagiej Diany? Co się obecnie znajduje w jego miejscu? O tej i innych ciekawostkach w kolejnym odcinku „Historii elbląskich ulic” opowiada Karol Wyszyński, przewodnik PTTK.
Tajemnica Diany
Po prawej stronie idąc od ulicy Pocztowej mijamy budynek I LO, po lewej stronie formę przestrzenną Lecha Tomaszewskiego, znacznie dalej drugą formę (w kształcie zbliżonym do drzewa) autorstwa Magdaleny Abakanowicz. Pomiędzy tymi formami znajduje się popiersie patrona I LO Juliusza Słowackiego, dzieło Juliana Leńca, elbląskiego rzeźbiarza. Pomnik został odsłonięty w 1981 r., a wykonano go w ówczesnym elbląskim Zamechu.
Postument ustawiono w miejscu, gdzie w latach 1927-1934 stał posąg nagiej Diany autorstwa Karla Reinholda Felderhoffa, elblążanina z pochodzenia. W 1934 r. posąg został wypożyczony do Szlezwik-Holsztyna. Następnie „spodobał” się Göringowi. obecnie stoi w parku Wrohmannerpark w Spandau na terenie Berlina.
Przed budynkiem I LO przed 1945 r. znajdowała się również fontanna i skwer Mały Ogród Zabaw (Kleiner Lustgarten). Za skrzydłem szkoły w kierunku ul. Stary Rynek stała jednopiętrowa willa, w której zamieszkiwał początkowo prokurent spółki Kohlweck & Loeser, poprzedniczki Fabryki Loeser & Wolf – M. Pamperin. Później było to lokum dyrekcji szkoły.
Pomnik Schichaua
Za willą w kierunku dawnego „pałacyku” Zamechu i ul. Stoczniowej rozciągał się dalej Mały Ogród Zabaw. Na tym terenie 18 listopada 1900 r. stanął pomnik inż. Gottloba Ferdynanda Schichaua. Schichau był rodowitym elblążaninem, założycielem i właścicielem potężnych zakładów przemysłowych w Gdańsku (późniejsza Stocznia Gdańska), w Elblągu (powojenne Zakłady Mechaniczne - Zamech im. Gen. K. Świerczewskiego, obecnie Alstom), fabryki lokomotyw (obecny teren Giełdy Elbląskiej i Elzamu przy al. Grunwaldzkiej), armatorem Towarzystwa Żeglugi Parowej w Elblągu oraz zakładów w Piławie (obecny Bałtijsk) oraz w Rydze, stolicy Łotwy. W tym roku obchodziliśmy 200. rocznicę jego narodzin.
Autorem rzeźby był profesor Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie Wilhelm Haverkamp. Pomnik ufundowali według napisu z pomnika „G. F. Schichau - 1814-1896 - Szefowi - Urzędnicy i Pracownicy”, ale większościowy wkład wyłożyła rodzina. Postać robotnika stojącego u podnóża cokołu przedstawiała zięcia Schichaua - Carla Ziese, zaś postać kobiety
trzymającej w ręce parowiec odwzorowuje córkę bohatera Elizabeth Schichau-Ziese.
Pomnik zaginął w czasie II wojny światowej, ale jeden z jego elementów odnaleziono po 1945 r. na terenie Szwecji. Sam cokół został po 1945 r. przeniesiony na drugą stronę ul. Stoczniowej i przez wiele lat służył za postument dla nowego patrona zakładów.
