Zamek w Malborku to największa średniowieczna warownia w Europie. By zajrzeć we wszystkie jego zakamarki, trzeba poświęcić na to kilkanaście godzin. Pobieżna wycieczka z przewodnikiem po najważniejszych miejscach trwa ponad trzy godziny. Dzisiaj po historii zamku oprowadzi Was Karol Wyszyński, przewodnik elbląskiego PTTK.
Inicjatywa budowy zamku w Malborku wyszła od mistrza krajowego Zakonu Teodoryka Gatrislbego i komtura Dzierzgonia Hermana von Schoenberga. Zamek miał stanowić siedzibę mistrza krajowego. W końcu lat 70. XIII w. wycięto rosnący tam las i w 1280 r. zaczęto wznosić pierwsze obiekty. Pierwszym zamieszkującym tu komturem był Dytryk von Regenstein. Zamek nazwano Sanct Marienburch - Zamek św. Marii.
Warownia składa się z trzech części: Zamku Niskiego, Średniego i Wysokiego. Zwiedzanie zaczynamy od zamku średniego, gdzie poprzez most nad dawną fosą (obecnie pozbawioną wody) wkraczamy na teren dawnej siedziby Wielkich Mistrzów, jakim ten obiekt stał się w 1309 r. i był nim do 1457 r. Pierwszym urzędującym w zamku Wielkim Mistrzem po jego przeprowadzce z Wenecji był Zygfryd von Feuchtwangen.
Zamek nie został od razu wybudowany w obecnej formie. Był wznoszony stopniowo, często przebudowywany i dostosowywany do aktualnych potrzeb.
W pierwszej kolejności powstało skrzydło północne zamku wysokiego, a następnie zachodnie i południowe. Zadbano także o potrzeby higieniczne i powstał dansker (danzker), a inaczej gdanisko, czyli droga do ówczesnego wychodka, prowadziła ona z zachodniego narożnika.
Na terenie budującego się zamku zamieszkiwał komtur Heinrich von Winlowe, sprawujący nadzór nad pracami budowlanymi. Kiedy do Malborka przybył Wielki Mistrz wraz ze swym dworem i zamek ten stał się siedzibą stolicy państwa zakonnego, wzrosły też potrzeby tej siedziby, a wiec przystąpiono do jej rozbudowy, o czym napiszę później.
PO renowacji warowni będzie nieco później. Poważne zagrożenie dla istnienia tego obiektu nastąpiło w końcu XVIII w., kiedy to nadradca rządowy David Gilly (1745-1808) wystąpił z projektem rozbiórki zamku, a z pozyskanej cegły zaproponował budowę magazynów. Projekt ten spotkał się najpierw z protestem poety Maxa von Schenkendorfa na łamach prasy popartym przez opinię społeczną oraz modą na gotyk. Największe prace renowacyjne zamek przeszedł po 1945 r. kiedy to był niemal kompletnie zniszczony w wyniku działań wojennych.
Zamek niski - podzamcze
Zamek niski w przeszłości był częścią gospodarczą, w której mieściły się różne warsztaty pracujące na potrzeby zakonu. Była więc ludwisarnia, siodlarnia, kuszarnia, prochownia, był również karwan czyli zbrojownia, dzisiaj mieści się w nim centrum konferencyjne.
Zamek posiadał też stajnie i spichlerze, obecnie to teren przed bramą prowadzącą do zamkowego muzeum. W sezonie działa tu placówka pocztowa, w której można nadać listy,. Punkt ten stosuje specjalny stały datownik okolicznościowy z rysunkiem nawiązującym do zamku. Wchodząc na teren muzeum na portierni można podstemplować książeczkę turystyczną specjalną pieczątką.
Ciąg dalszy za tydzień
