Jak brzmi bandoneon w połączeniu z saksofonem i orkiestrą smyczkową? Przekonali się o tym melomani obecni podczas inauguracji 12. już sezonu artystycznego Elbląskiej Orkiestry Kameralnej, która zagrała w sobotę wieczorem pod batutą maestro Nikoli Kołodziejczyka. Był to pierwszy na świecie koncert podwójny na saksofon, bandoneon i orkiestrę smyczkową. A potem odbył się egzamin... Zobacz zdjęcia.
Na początek trochę przyjemności. Kompozycja XXI wieku, która powstała specjalnie z myślą o elbląskich kameralistach. "Małe przyjemności", bo taki tytuł nosi Koncert podwójny na bandeon, saksofon i orkiestrę smyczkową młodego kompozytora Nikoli Kołodziejczyka, to pierwsze takie wykonanie na świecie. Saksofon wszyscy dobrze znany, a co kryje się pod tajemniczą nazwą bandoneonu?
- To instrument podobny do akordeonu, skonstruowany w roku 1854 w Niemczech. Początkowo miał służyć do wykonywania muzyki religijnej, ale słuchając jego pięknego brzmienia ciężko było wyobrazić sobie banoneon gdzieś w kościele – wyjaśnił konferansjer Jarosław Praszczałek. - To instrument dynamiczny, pełen temperamentu, pełen namiętności, świetnie się sprawdza w argentyńskim tangu.
Co stanie się, gdy jego mocne brzmienie połączy się z dźwiękiem jazzującego saksofonu? I dołączy do tego smyczki? Wielka muzyczna petarda. Taka wybuchła dziś w sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych. W pierwszej części uwertury dało się odczuć trochę lęku i niepokoju, były też momenty lirycznej refleksji za sprawą jazzujących akordów.
Na scenie obok Elbląskiej Orkiestry Kameralnej wielkie muzyczne trio: Nikola Kołodziejczyk w roli dyrygenta, Rafał Grząka, ceniony instrumenatalista, pedagog na bandeonie, a na saksofonie Paweł Gusnar, laureat trzech Fryderyków, wykładowca na międzynarodowych i ogólnopolskich warsztatach muzycznych, obaj wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, którego Gusnar jest prorektorem.
Sobotni koncert przejdzie do historii nie tylko za sprawą światowego prawykonania. Również podczas tego pierwszego w nowym sezonie koncertu odbył się egzamin magiesterski oceniany przez specjalną komsję złożoną z profesorów.
Tytułu magistra broniła dziś młoda dyrygentka Paulina Skoczyk. Czy zdała egzamin? Najlepszą ocenę wystawiła młodej maestro publika, która długo oklaskująca jej występ. A podczas egzaminu usłyszeliśmy dwa znane utwory: Arię na strunie G Jana Sebastiana Bacha, dzieło, które powstało na zamówienie księcia Leopolda, na dworze którego Bach przez krótki czas pracował jako nadworny muzyk oraz Divertimento D-dur K. 136 Wolfganga Amadeusza Mozarta, które powstało kilka miesięcy po podróży Wolfganaga i jego ojca Leopolda do Włoch.
- W wieku XVIII była to muzyka rozrywkowa, lekka, łatwa, przyjemna, którą grano na przykład pod chmurką na plenerowych występach – opowiada Jarosław Praszczałek. - Wolfgang napisał go w wieku zaledwie 16 lat. Niewiele znał świata, więc na pewno piękne, wąskie ulice, olśniewająca architektura, spotkanie z papieżem, entuzjastyczne recenzje w prasie, zrobiły ogromne wrażenie na młodym wirtuouzie. Divertimento jest to więc taka dźwiękowa pocztówka z wakacji. Część pierwsza pełna figli i muzycznych psot, w typowo mozartwoskim stylu, część druga przypomina pogodny letni spacer gdzieś nad Tybrem, utrzymana w wolniejszym tempie i część trzecia popisowa, wirtuozowska to już zabawa na polu przy dobrym winie lub limoncello z ojcem albo z jakimiś damami, tego już nie wiem, bo biografowie Mozarta o tym nie wspominali – dodał.
Jak podkreślil konferansjer, inauguracja 12. sezonu artystyczego Elbląskiej Orkiestry Kameralnej jest symboliczna, bo przez ostatnie dwa miesiace orkiestra nie próżnowała, a koncertowała w ramach festiwalu na Żuławach, brała też udział w licznych koncertach plenerowych, a już jutro odbędzie się premiera nowej płyty Krzysztofa Herdzina, na której usłyszmy także Elbląską Orkiestrę Kameralną.
Elbląska Gazeta Internetowa portEl.pl jest patronem medialnym Elbląskiej Orkiestry Kameralnej
- To instrument podobny do akordeonu, skonstruowany w roku 1854 w Niemczech. Początkowo miał służyć do wykonywania muzyki religijnej, ale słuchając jego pięknego brzmienia ciężko było wyobrazić sobie banoneon gdzieś w kościele – wyjaśnił konferansjer Jarosław Praszczałek. - To instrument dynamiczny, pełen temperamentu, pełen namiętności, świetnie się sprawdza w argentyńskim tangu.
Co stanie się, gdy jego mocne brzmienie połączy się z dźwiękiem jazzującego saksofonu? I dołączy do tego smyczki? Wielka muzyczna petarda. Taka wybuchła dziś w sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych. W pierwszej części uwertury dało się odczuć trochę lęku i niepokoju, były też momenty lirycznej refleksji za sprawą jazzujących akordów.
Na scenie obok Elbląskiej Orkiestry Kameralnej wielkie muzyczne trio: Nikola Kołodziejczyk w roli dyrygenta, Rafał Grząka, ceniony instrumenatalista, pedagog na bandeonie, a na saksofonie Paweł Gusnar, laureat trzech Fryderyków, wykładowca na międzynarodowych i ogólnopolskich warsztatach muzycznych, obaj wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, którego Gusnar jest prorektorem.
Sobotni koncert przejdzie do historii nie tylko za sprawą światowego prawykonania. Również podczas tego pierwszego w nowym sezonie koncertu odbył się egzamin magiesterski oceniany przez specjalną komsję złożoną z profesorów.
Tytułu magistra broniła dziś młoda dyrygentka Paulina Skoczyk. Czy zdała egzamin? Najlepszą ocenę wystawiła młodej maestro publika, która długo oklaskująca jej występ. A podczas egzaminu usłyszeliśmy dwa znane utwory: Arię na strunie G Jana Sebastiana Bacha, dzieło, które powstało na zamówienie księcia Leopolda, na dworze którego Bach przez krótki czas pracował jako nadworny muzyk oraz Divertimento D-dur K. 136 Wolfganga Amadeusza Mozarta, które powstało kilka miesięcy po podróży Wolfganaga i jego ojca Leopolda do Włoch.
- W wieku XVIII była to muzyka rozrywkowa, lekka, łatwa, przyjemna, którą grano na przykład pod chmurką na plenerowych występach – opowiada Jarosław Praszczałek. - Wolfgang napisał go w wieku zaledwie 16 lat. Niewiele znał świata, więc na pewno piękne, wąskie ulice, olśniewająca architektura, spotkanie z papieżem, entuzjastyczne recenzje w prasie, zrobiły ogromne wrażenie na młodym wirtuouzie. Divertimento jest to więc taka dźwiękowa pocztówka z wakacji. Część pierwsza pełna figli i muzycznych psot, w typowo mozartwoskim stylu, część druga przypomina pogodny letni spacer gdzieś nad Tybrem, utrzymana w wolniejszym tempie i część trzecia popisowa, wirtuozowska to już zabawa na polu przy dobrym winie lub limoncello z ojcem albo z jakimiś damami, tego już nie wiem, bo biografowie Mozarta o tym nie wspominali – dodał.
Jak podkreślil konferansjer, inauguracja 12. sezonu artystyczego Elbląskiej Orkiestry Kameralnej jest symboliczna, bo przez ostatnie dwa miesiace orkiestra nie próżnowała, a koncertowała w ramach festiwalu na Żuławach, brała też udział w licznych koncertach plenerowych, a już jutro odbędzie się premiera nowej płyty Krzysztofa Herdzina, na której usłyszmy także Elbląską Orkiestrę Kameralną.
Elbląska Gazeta Internetowa portEl.pl jest patronem medialnym Elbląskiej Orkiestry Kameralnej
dk
