Dziś swoje 90. urodziny obchodzi ks. infułat Mieczysław Józefczyk, wieloletni proboszcz parafii św. Mikołaja, Honorowy Obywatel Elbląga, członek „Solidarności”, historyk, który zna nasze miasto, jak mało kto.
Choć urodził się 15 maja 1928 w Woli Michowej koło Komańczy, niemal całe jego dorosłe życie związane jest z naszym miastem. Tu przez lata, jako proboszcz parafii św. Mikołaja, remontował kościół zniszczony podczas drugiej wojny światowej. Tu pisze swoje książki, pomaga ludziom i wychowuje kolejne pokolenia kapłanów.
Ks. infułat Mieczysław Józefczyk, był w latach 1942-1944 uczniem legalnej Handelsschule (szkoła handlowa) i nielegalnego gimnazjum w Sochaczewie. Od sierpnia 1943 roku w AK Okręg Warszawa był uczestnikiem powstania warszawskiego. W latach 1945-1946 był działaczem harcerskim w Olsztynie. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Hosianum w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1950 roku. W roku 1978 obronił doktorat z socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po święceniach w latach 1951-1952 był wikariuszem w parafii św. Józefa w Morągu, w latach 1952-1958 proboszczem parafii św. Piotra i Pawła w Dubeninkach, w latach 1958-1963 parafii Narodzenia NMP w Wieliczkach, a w latach 1963-1968 parafii św. Piotra i Pawła w Węgorzewie. Od roku 1968 jako dziekan elbląski przewodził (do roku 2005) parafii św. Mikołaja w Elblągu (katedra od 1992 roku). Kontynuując dzieło poprzedników (ks. Hipsza i ks. Gedymina Pileckiego) odbudowywał budynki parafialne i kościół. Zostały wykonane witraże, wieża została pokryta blachą miedzianą, wykonano remont konstrukcji dachowej i poszycia kościoła.
W latach 1987-1992 pełnił funkcję wikariusza biskupiego na terenie województwa elbląskiego, a od 1992 roku, wikariusza generalnego i konserwatora zabytków diecezji elbląskiej.
Będąc proboszczem w sierpniu 1980 roku wspierał strajkujących pracowników zakładów elbląskich (opieka duszpasterska, pomoc finansowa) i od jesieni 1980 był kapelanem „Solidarności” Regionu Elbląskiego. W roku 1981 ukrywał na plebanii działaczy „Solidarności” i wielokrotnie interweniował u władz wojskowych i wojewódzkich w obronie aresztowanych i więzionych. W 1982 roku wysłał listę internowanych do Amnesty International.
Był organizatorem Studium Teologicznego w Elblągu, gdzie prowadził zajęcia dla świeckich. Pracował też jako wykładowca historii sztuki i konserwacji zabytków w Wyższym Seminarium Duchownym w Elblągu. Był kapelanem i oficerem rezerwy AK (odznaczony, m.in. Warszawskim Krzyżem Powstańczym - przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej w 1993 r. oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2008 r.).
W 2007 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Był też laureatem III Elbląskiej Nagrody Totus. W 1994 roku otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Elbląga. W 2017 roku ukazała się ostatnia duża publikacja naukowa ks. infułata - Kościół i społeczeństwo w Prusach Krzyżackich. Teksty źródłowe do dziejów chrześcijaństwa w Pomezanii i Pogezanii. Można powiedzieć, że dzieło to zawiera materiały źródłowe, które obejmują cały zakres zainteresowań badawczych księdza infułata doktora Mieczysława Józefczyka.
Wśród najbardziej znanych publikacji ks. infułata wymienić trzeba:
- Historia Elbląga, Gdańsk 1993-2006 (praca zbiorowa)
- Średniowiecze Elbląga. Z problematyki społeczno-religijnej, Elbląg 1996
- Elbląg 1772-1850: Kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok, Elbląg 2000
- Elbląg i okolice (1937-1956). Chrześcijaństwo w tyglu dwu totalitaryzmów, Elbląg 1998
- Elbląskie duchowieństwo katolickie na tle dziejów miasta: 1246-1945, Elbląg 2005
- Kościół św. Mikołaja w latach 1945-2000, "Rocznik Elbląski" pod red. Andrzeja Grotha, nr specjalny 2006.
Ks. infułat Mieczysław Józefczyk, był w latach 1942-1944 uczniem legalnej Handelsschule (szkoła handlowa) i nielegalnego gimnazjum w Sochaczewie. Od sierpnia 1943 roku w AK Okręg Warszawa był uczestnikiem powstania warszawskiego. W latach 1945-1946 był działaczem harcerskim w Olsztynie. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Hosianum w Olsztynie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1950 roku. W roku 1978 obronił doktorat z socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po święceniach w latach 1951-1952 był wikariuszem w parafii św. Józefa w Morągu, w latach 1952-1958 proboszczem parafii św. Piotra i Pawła w Dubeninkach, w latach 1958-1963 parafii Narodzenia NMP w Wieliczkach, a w latach 1963-1968 parafii św. Piotra i Pawła w Węgorzewie. Od roku 1968 jako dziekan elbląski przewodził (do roku 2005) parafii św. Mikołaja w Elblągu (katedra od 1992 roku). Kontynuując dzieło poprzedników (ks. Hipsza i ks. Gedymina Pileckiego) odbudowywał budynki parafialne i kościół. Zostały wykonane witraże, wieża została pokryta blachą miedzianą, wykonano remont konstrukcji dachowej i poszycia kościoła.
W latach 1987-1992 pełnił funkcję wikariusza biskupiego na terenie województwa elbląskiego, a od 1992 roku, wikariusza generalnego i konserwatora zabytków diecezji elbląskiej.
Będąc proboszczem w sierpniu 1980 roku wspierał strajkujących pracowników zakładów elbląskich (opieka duszpasterska, pomoc finansowa) i od jesieni 1980 był kapelanem „Solidarności” Regionu Elbląskiego. W roku 1981 ukrywał na plebanii działaczy „Solidarności” i wielokrotnie interweniował u władz wojskowych i wojewódzkich w obronie aresztowanych i więzionych. W 1982 roku wysłał listę internowanych do Amnesty International.
Był organizatorem Studium Teologicznego w Elblągu, gdzie prowadził zajęcia dla świeckich. Pracował też jako wykładowca historii sztuki i konserwacji zabytków w Wyższym Seminarium Duchownym w Elblągu. Był kapelanem i oficerem rezerwy AK (odznaczony, m.in. Warszawskim Krzyżem Powstańczym - przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej w 1993 r. oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2008 r.).
W 2007 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Był też laureatem III Elbląskiej Nagrody Totus. W 1994 roku otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Elbląga. W 2017 roku ukazała się ostatnia duża publikacja naukowa ks. infułata - Kościół i społeczeństwo w Prusach Krzyżackich. Teksty źródłowe do dziejów chrześcijaństwa w Pomezanii i Pogezanii. Można powiedzieć, że dzieło to zawiera materiały źródłowe, które obejmują cały zakres zainteresowań badawczych księdza infułata doktora Mieczysława Józefczyka.
Wśród najbardziej znanych publikacji ks. infułata wymienić trzeba:
- Historia Elbląga, Gdańsk 1993-2006 (praca zbiorowa)
- Średniowiecze Elbląga. Z problematyki społeczno-religijnej, Elbląg 1996
- Elbląg 1772-1850: Kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok, Elbląg 2000
- Elbląg i okolice (1937-1956). Chrześcijaństwo w tyglu dwu totalitaryzmów, Elbląg 1998
- Elbląskie duchowieństwo katolickie na tle dziejów miasta: 1246-1945, Elbląg 2005
- Kościół św. Mikołaja w latach 1945-2000, "Rocznik Elbląski" pod red. Andrzeja Grotha, nr specjalny 2006.
mk