Jak sami mówią nie trzeba być czarnym, aby grać reggae, nie trzeba mieć również dredów. Wystarczy pasja do muzyki i chęć opowiadania o tym, co nas dotyka. Elbląski zespół Sakin Ol tworzy dwóch siedemnastolatków, dla których przygoda z muzyką tak naprawdę dopiero się rozpoczyna.
Robert Tyczyński sześć lat uczęszczał do Szkoły Muzycznej i tak po prostu lubi grać. Przemka Grygorowicza od zawsze interesowało to, jak muzykę się tworzy. Razem tworzą zespół Sakin Ol, którego nazwa wywodzi się od tureckiego „ochłoń, uspokój się”. Niedługo pojawi się ich debiutancka płyta, na której wspiera ich Bartek „Bedu” Dulczewski.
- Jesteście zespołem grającym reggae, skąd zainteresowanie tym gatunkiem muzyki?
- Robert Tyczyński: Po prostu słuchamy tej muzyki, wiemy jak to robić, znamy tajniki z tym związane. Dobrze nam się współpracuje z instrumentami specyficznymi dla tego gatunku.
- Przemek Grygorowicz: To bardzo piękna muzyka, nie ma w niej czegoś takiego, że ktoś się „wydziera”, nie ma tam tanich tekstów, można wiele przekazać.
- Robert Tyczyński: Reggae kojarzone jest również z pewną subkulturą, która przez niektórych kojarzona jest raczej negatywnie. Dla nas to jest po prostu muzyka z przekazem, nie postrzegamy tego jako subkultury, chociaż niektórzy patrzą tylko przez ten pryzmat, co niestety psuje odbiór. Nie trzeba mieć dredów, nie trzeba też być czarnym, aby grać reggae. Kiedyś muzyka ta była bardziej postrzegana jako muzyka alternatywna, obecnie jest tak, że jest jej coraz więcej na przykład w radiach.
- Przemek Grygorowicz: Ale nie ma w tym nic złego, chyba im więcej tego, tym lepiej.
- W waszych utworach słychać elementy, które raczej nie kojarzą się z reggae…
- Robert Tyczyński: Niedługo pojawi się nasza płyta pn. „Trzy kolory z barwą rapu”, gdzie znajdzie się jedenaście utworów. Sam tytuł wskazuje na to, że pojawią się tam elementy rapu, dlatego staraliśmy się, aby podkłady, jak i sam przekaz był połączeniem tych gatunków. Szukamy tego, co chcielibyśmy przekazać, myślimy podobnie, więc jakoś to wszystko się uzupełnia.
- Przemek Grygorowicz: Łączymy wiele gatunków, pojawiają się również elementy muzyki elektronicznej, staramy się wprowadzać coś nowego.
- Zespół istnieje ponad rok, czy gdzieś już można było was usłyszeć?
- Robert Tyczyński: Na razie staraliśmy się zebrać materiał, z którym moglibyśmy się pokazać i mamy nadzieję, że ta płyta właśnie tym będzie. Ze wszystkim chcemy ruszyć jak już płyta ukaże się. Teraz szukamy miejsc, w których moglibyśmy się zaprezentować. Póki co wystąpiliśmy jedynie w szkolnym konkursie (śmiech), ale nasi rówieśnicy wiedzą czym się zajmujemy, powiem, że istnieje chyba jakieś oczekiwanie na tę płytę, reakcje są głównie pozytywnie.
- Jesteście bardzo młodzi, nie boicie się, że będzie traktowani z „przymrużeniem oka”?
- Robert Tyczyński: Szczerze mówiąc nie obawiam się tego, po prostu cieszę się, jeśli komuś to, co tworzymy podoba się. Myślę, że wiem o czym piszę i staram się to zrobić jak najlepiej. Jeśli ktoś ma na ten inne zdanie to też w porządku.
- A co z krytyką?
- Robert Tyczyński: Trochę się jej obawiamy, ale jesteśmy na nią przygotowani, wiemy, że coś takiego będzie. Słowa krytyki również są potrzebne, nazwałbym to ryzykiem zawodu (śmiech).
- Przemek Grygorowicz: Czekamy na tę krytykę.
- Jakie jest wasze muzyczne marzenie?
- Przemek Grygorowicz: Po prostu chcielibyśmy być słyszalni w Polsce.
- Dziękuję i życzę powodzenia.
- Jesteście zespołem grającym reggae, skąd zainteresowanie tym gatunkiem muzyki?
- Robert Tyczyński: Po prostu słuchamy tej muzyki, wiemy jak to robić, znamy tajniki z tym związane. Dobrze nam się współpracuje z instrumentami specyficznymi dla tego gatunku.
- Przemek Grygorowicz: To bardzo piękna muzyka, nie ma w niej czegoś takiego, że ktoś się „wydziera”, nie ma tam tanich tekstów, można wiele przekazać.
- Robert Tyczyński: Reggae kojarzone jest również z pewną subkulturą, która przez niektórych kojarzona jest raczej negatywnie. Dla nas to jest po prostu muzyka z przekazem, nie postrzegamy tego jako subkultury, chociaż niektórzy patrzą tylko przez ten pryzmat, co niestety psuje odbiór. Nie trzeba mieć dredów, nie trzeba też być czarnym, aby grać reggae. Kiedyś muzyka ta była bardziej postrzegana jako muzyka alternatywna, obecnie jest tak, że jest jej coraz więcej na przykład w radiach.
- Przemek Grygorowicz: Ale nie ma w tym nic złego, chyba im więcej tego, tym lepiej.
- W waszych utworach słychać elementy, które raczej nie kojarzą się z reggae…
- Robert Tyczyński: Niedługo pojawi się nasza płyta pn. „Trzy kolory z barwą rapu”, gdzie znajdzie się jedenaście utworów. Sam tytuł wskazuje na to, że pojawią się tam elementy rapu, dlatego staraliśmy się, aby podkłady, jak i sam przekaz był połączeniem tych gatunków. Szukamy tego, co chcielibyśmy przekazać, myślimy podobnie, więc jakoś to wszystko się uzupełnia.
- Przemek Grygorowicz: Łączymy wiele gatunków, pojawiają się również elementy muzyki elektronicznej, staramy się wprowadzać coś nowego.
- Zespół istnieje ponad rok, czy gdzieś już można było was usłyszeć?
- Robert Tyczyński: Na razie staraliśmy się zebrać materiał, z którym moglibyśmy się pokazać i mamy nadzieję, że ta płyta właśnie tym będzie. Ze wszystkim chcemy ruszyć jak już płyta ukaże się. Teraz szukamy miejsc, w których moglibyśmy się zaprezentować. Póki co wystąpiliśmy jedynie w szkolnym konkursie (śmiech), ale nasi rówieśnicy wiedzą czym się zajmujemy, powiem, że istnieje chyba jakieś oczekiwanie na tę płytę, reakcje są głównie pozytywnie.
- Jesteście bardzo młodzi, nie boicie się, że będzie traktowani z „przymrużeniem oka”?
- Robert Tyczyński: Szczerze mówiąc nie obawiam się tego, po prostu cieszę się, jeśli komuś to, co tworzymy podoba się. Myślę, że wiem o czym piszę i staram się to zrobić jak najlepiej. Jeśli ktoś ma na ten inne zdanie to też w porządku.
- A co z krytyką?
- Robert Tyczyński: Trochę się jej obawiamy, ale jesteśmy na nią przygotowani, wiemy, że coś takiego będzie. Słowa krytyki również są potrzebne, nazwałbym to ryzykiem zawodu (śmiech).
- Przemek Grygorowicz: Czekamy na tę krytykę.
- Jakie jest wasze muzyczne marzenie?
- Przemek Grygorowicz: Po prostu chcielibyśmy być słyszalni w Polsce.
- Dziękuję i życzę powodzenia.
rozmawiała Marta Wiloch