Środa zwana popielcową w tradycji chrześcijańskiej rozpoczyna okres przygotowań do świąt wielkanocnych. Tego dnia kapłani podczas liturgii posypują popiołem głowy wiernych przypominając o potrzebie refleksji nad kwestią przemijania, życia i śmierci. Zwyczajowo tego dnia obowiązuje post ścisły, polegający na wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych.
Popiół przypomina o kruchości życia i przemijaniu
Okres karnawału kończą według tradycji zabawy zwane „śledzikiem”. Obrzędy środy popielcowej wyznaczają w tradycji chrześcijańskiej koniec zabaw i początek czterdziestodniowych przygotowań duchowych do świąt wielkanocnych. Wielkopostny rytuał posypywania głów popiołem został wprowadzony do liturgii ok. IV wieku. Do X wieku był on przeznaczony wyłącznie dla osób publicznie odprawiających pokutę. Według tradycji, po posypaniu głów popiołem średniowieczni pokutnicy musieli opuścić kościół, a w jego progi wolno im było powrócić dopiero po spowiedzi wielkanocnej w wielki czwartek, który obchodzono jako dzień odpuszczenia grzechów i pojednania.
Obecnie obrzęd posypania głów popiołem wraz ze słowami kapłana: „z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” towarzyszących posypaniu popiołem przypomina o przemijaniu życia. Niekiedy zamiennie stosowane jest też wezwanie „nawracajcie się i wierzcie w ewangelię”, które ma przypominać wiernym o konieczności poprawy postawy życiowej.
W Popielec tradycyjnie obowiązuje post ścisły, polegający na nie spożywaniu mięsa i ograniczeniu jedzenia do jednego posiłku do syta w ciągu dnia. Pozostałe posiłki muszą być skromniejsze, co do ilości.
Odpowiedniemu przygotowaniu duchowemu do świąt wielkanocnych mają wiernym dopomóc rekolekcje wielkopostne, które w naszym mieście odbywać się będą w różnym czasie w zależności od parafii.