Zapraszamy do zamieszczania wypowiedzi na temat tego, co
lub kto nas w Elblągu cieszy, denerwuje, przeszkadza, zaskakuje, wkurza,
irytuje, zachwyca, dołuje, oburza, frustruje. Komunikacja, służba zdrowia,
administracja, policja, służby miejskie, telekomunikacja, media, ośrodki
kultury, poczta, miejscy architekci i budowniczowie czekają na Twoją
konstruktywną krytykę, genialne pomysły i niezastąpione rady.
Gwarantujemy, że nikt Cię nie wysłucha, ale będziesz mógł zasnąć w
poczuciu, że nie przepuściłeś okazji żeby spróbować naprawić świat, a
przynajmniej tę jego cząstkę, w której na co dzień mieszkamy.
Pamiętaj jednak, że wchodzisz na HP na własne ryzyko. Przed zamieszczeniem swojego wpisu zapoznaj się z
treścią innych wypowiedzi i oceń, czy jesteś wystarczająco twardy/a żeby wytrzymać ewentualne ataki
internetowych frustratów lub nawet rzeczową krytykę.
Zgłoś do moderacji
Czy na pewno chcesz zgłosić do moderacji ten wpis?
Re:
Wysłane przez: Olenka
Data: 2004-01-30 02:08
inspiracja do poezji Adama Asnyka, October 18.2002 --
[ To Koscieliska ]
--------------------------------------------------------------------------------
Wiatr w tancu sie otarl
o strome Tatr szczyty
i caly krajobraz
biala mgla spowity,
sterczace skaly i rdzawe parowy,
zjezone smerek i swierkow glowy,
i blyskawica, co wsrod nieba
blyska,
.............to Koscieliska.
Wodospadu huk grozny
i krysztal potokow
srebrzystosc zdrojow
i w sniegu stokow,
aksamit mchow, potokow spiew
i lawin snieznych butny gniew,
zielonosc wawozow,
co barwi urwiska,
..............to Koscieliska.
I swiezosc chlodu
z zywica zmieszana,
o wschodzie slonca
z samego rana,
przesiaknieta fiolkiem,
cisza i spokojem,
przerywana czasem komarow rojem
i zorza, co rozem w lazurze blyska,
................to Koscieliska.
Na kamiennych glazach
rdzawe porosty,
zawalone pnie stare i wiszace mosty,
i srebro szarotek,
i tecza sie mieniace,
krople rannej rosy i to zlote slonce,
co na lazurze
promieniami blyska,
................to Koscieliska
............dedykacja dla tego, ktorego tworczosc jest
dla mnie wzorem, Adama Asnyka
[ To Koscieliska ]
--------------------------------------------------------------------------------
Wiatr w tancu sie otarl
o strome Tatr szczyty
i caly krajobraz
biala mgla spowity,
sterczace skaly i rdzawe parowy,
zjezone smerek i swierkow glowy,
i blyskawica, co wsrod nieba
blyska,
.............to Koscieliska.
Wodospadu huk grozny
i krysztal potokow
srebrzystosc zdrojow
i w sniegu stokow,
aksamit mchow, potokow spiew
i lawin snieznych butny gniew,
zielonosc wawozow,
co barwi urwiska,
..............to Koscieliska.
I swiezosc chlodu
z zywica zmieszana,
o wschodzie slonca
z samego rana,
przesiaknieta fiolkiem,
cisza i spokojem,
przerywana czasem komarow rojem
i zorza, co rozem w lazurze blyska,
................to Koscieliska.
Na kamiennych glazach
rdzawe porosty,
zawalone pnie stare i wiszace mosty,
i srebro szarotek,
i tecza sie mieniace,
krople rannej rosy i to zlote slonce,
co na lazurze
promieniami blyska,
................to Koscieliska
............dedykacja dla tego, ktorego tworczosc jest
dla mnie wzorem, Adama Asnyka