Od 1 stycznia świadectwo energetyczne powinien mieć każdy nowo wznoszony budynek. Koszty wystawienia certyfikatu wynoszą od jednego do kilku tysięcy złotych, co z pewnością znajdzie swoje odzwierciedlenie w cenie mieszkania lub wynajmu biura. Świadectwa obowiązywać będą przez 10 lat od daty wystawienia, po tym okresie trzeba będzie je przedłużyć.
Dyrektywę Unii Europejskiej wprowadza nowelizacja ustawy Prawo Budowlanej z 19 września 2007 r. (Dz. U. 2007 nr 191 poz. 1373). Zgodnie z ustawą, wszystkie nowo powstające oddawane do użytku budynki lub lokale podlegające zbyciu lub wynajmowi podlegają certyfikacji. Oznacza to, że każdy taki budynek lub lokal musi posiadać świadectwo charakterystyki energetycznej (certyfikat), określający wielkość energii wyrażoną w kWh/m2/rok niezbędną do zaspokojenia różnych potrzeb związanych z użytkowaniem. Każdy notariusz w trakcie podpisywania umowy notarialnej dotyczącej kupna lub sprzedaży nieruchomości będzie wymagał kopii certyfikatu energetycznego nieruchomości. Za certyfikaty zapłacić muszą właściciele nieruchomości. Osoba, która bez certyfikatu sprzeda lub wynajmie mieszkanie bądź dom, zapłaci grzywnę.
Dyrektywa nie dotyczy jedynie obiektów objętych ochroną konserwatorską, kultem religijnym, czasowym użytkowaniem oraz budynków wolnostojących o powierzchni do 50 m2.
Świadectwo energetyczne (inaczej certyfikat energetyczny) jest sporządzane na podstawie oceny energetycznej, polegającej na określeniu zintegrowanej charakterystyki energetycznej, na podstawie której następuje przyporządkowanie budynkowi klasy energetycznej (A, B, C, D, E, F ). Podstawą do sporządzenia zintegrowanej charakterystyki jest wyznaczana w wyniku inwentaryzacji charakterystyka energetyczna budynku określona w projekcie budowlanym lub dla budynku istniejącego, jeśli brak jest dla niego dokumentacji projektowej. Charakterystyka energetyczna jest to zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku dotyczących obliczeniowego zapotrzebowania budynku na energię na cele centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej, wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynku użyteczności publicznej także oświetlenia. Certyfikat energetyczny określać ma dokładnie, jakie koszty ogrzewania ponosić będzie przyszły właściciel domu, mieszkania lub najemca biura.
Świadectwa energetycznego dla konkretnego budynku nie może przygotowywać jego projektant, kierownik budowy, zarządzający tym budynkiem, a także jego właściciel. Według nowelizacji Ustawy Prawo Budowlane, wykonywać takie świadectwa mogą osoby, które ukończyły studia magisterskie i posiadają uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej; osoby, które ukończyły studia magisterskie dowolnej specjalności i ukończyły specjalny kurs certyfikacji i zdały państwowy egzamin organizowany przez ministra infrastruktury, jak również osoby, które ukończyły studia magisterskie dowolnej specjalności i ukończyły studia podyplomowe na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewne w zakresie audytu energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków.
Dyrektywa nie dotyczy jedynie obiektów objętych ochroną konserwatorską, kultem religijnym, czasowym użytkowaniem oraz budynków wolnostojących o powierzchni do 50 m2.
Świadectwo energetyczne (inaczej certyfikat energetyczny) jest sporządzane na podstawie oceny energetycznej, polegającej na określeniu zintegrowanej charakterystyki energetycznej, na podstawie której następuje przyporządkowanie budynkowi klasy energetycznej (A, B, C, D, E, F ). Podstawą do sporządzenia zintegrowanej charakterystyki jest wyznaczana w wyniku inwentaryzacji charakterystyka energetyczna budynku określona w projekcie budowlanym lub dla budynku istniejącego, jeśli brak jest dla niego dokumentacji projektowej. Charakterystyka energetyczna jest to zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku dotyczących obliczeniowego zapotrzebowania budynku na energię na cele centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej, wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynku użyteczności publicznej także oświetlenia. Certyfikat energetyczny określać ma dokładnie, jakie koszty ogrzewania ponosić będzie przyszły właściciel domu, mieszkania lub najemca biura.
Świadectwa energetycznego dla konkretnego budynku nie może przygotowywać jego projektant, kierownik budowy, zarządzający tym budynkiem, a także jego właściciel. Według nowelizacji Ustawy Prawo Budowlane, wykonywać takie świadectwa mogą osoby, które ukończyły studia magisterskie i posiadają uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej; osoby, które ukończyły studia magisterskie dowolnej specjalności i ukończyły specjalny kurs certyfikacji i zdały państwowy egzamin organizowany przez ministra infrastruktury, jak również osoby, które ukończyły studia magisterskie dowolnej specjalności i ukończyły studia podyplomowe na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewne w zakresie audytu energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków.
mk