Kaliningradzki kanał morski, łączący porty leżące nad Pregołą z Bałtykiem, staje się dostępny także dla większych jednostek.
Pod koniec ubiegłego roku zakończono trwające dwa lata prace związane z pogłębieniem i poszerzeniem toru. Obecnie na przeszło 20 kilometrowym odcinku od Bałtijska do miejscowości Iżewskoje kanał ma szerokość 80 metrów i głębokość 10 m. Pozwala to na swobodne pływanie po nim dość dużych jednostek o wyporności do 25 tys. ton. Planowana są także dalsze prace na odcinku z Iżewskoje do zespołu portowego Kaliningrad, który składa się on a trzech portów: handlowego, rybnego i rzecznego, dysponujących dobrą infrastruktura techniczna i dużymi możliwościami przeładunkowymi.
W samym tylko porcie morskim przy nabrzeżach o długości ponad 3 kilometrów istnieje 20 stanowisk do cumowania statków, z tego 18 towarowych. Sprawny wyładunek i załadunek towarów na statki zabezpiecza m.in. ponad 60 dźwigów portowych o udźwigu od 6 do 40 ton.
W zespole portowym Kaliningrad istnieje także terminal naftowy z czterema miejscami cumowania. Może obsługiwać tankowce o długości do 140 m, zanurzeniu do 8.2 m. Ich wyporność nie przekracza obecnie 12 tys. t.
Poszerzenie i pogłębienie kanału żeglownego do samego Kaliningradu sprawi, że do portów będą mogły wpływać jednostki o wyporności do 25 tys. ton. Sprawi, iż porty nad Pregołą staną się konkurencyjne w stosunku do sąsiadów w Polsce i na Litwie. Liczą na to zarówno władze obwodu, jak i lokalni przedsiębiorcy, w tym właściciele portów.
Sam kanał łączący Kaliningrad z Bałtykiem (pierwotnie o długości 33 km) ma już ponad 100 lat. Powstał w 1901 r. według projektu niemieckiego inżyniera Hugo Hautsa jako szlak komunikacyjny w północnej części Zalewu. Początkowo był to pogłębiony rów, oddzielony od reszty akwenu sztucznie utworzonymi wyspami i groblami, które zachowane zostały do dzisiaj, stanowiąc dodatkowa atrakcję.
W samym tylko porcie morskim przy nabrzeżach o długości ponad 3 kilometrów istnieje 20 stanowisk do cumowania statków, z tego 18 towarowych. Sprawny wyładunek i załadunek towarów na statki zabezpiecza m.in. ponad 60 dźwigów portowych o udźwigu od 6 do 40 ton.
W zespole portowym Kaliningrad istnieje także terminal naftowy z czterema miejscami cumowania. Może obsługiwać tankowce o długości do 140 m, zanurzeniu do 8.2 m. Ich wyporność nie przekracza obecnie 12 tys. t.
Poszerzenie i pogłębienie kanału żeglownego do samego Kaliningradu sprawi, że do portów będą mogły wpływać jednostki o wyporności do 25 tys. ton. Sprawi, iż porty nad Pregołą staną się konkurencyjne w stosunku do sąsiadów w Polsce i na Litwie. Liczą na to zarówno władze obwodu, jak i lokalni przedsiębiorcy, w tym właściciele portów.
Sam kanał łączący Kaliningrad z Bałtykiem (pierwotnie o długości 33 km) ma już ponad 100 lat. Powstał w 1901 r. według projektu niemieckiego inżyniera Hugo Hautsa jako szlak komunikacyjny w północnej części Zalewu. Początkowo był to pogłębiony rów, oddzielony od reszty akwenu sztucznie utworzonymi wyspami i groblami, które zachowane zostały do dzisiaj, stanowiąc dodatkowa atrakcję.
MUR