Kolor i symetria w Galerii Zum

– Może to zabrzmi nieprawdziwie, ale już od przedszkola lubiłam rysować, to był mój wybór chyba od zawsze, taka się urodziłam – mówiła Anna Waligórska. – Tematem moich prac jest przede wszystkim człowiek, interesuje mnie on, dlatego że sama nim jestem. Często maluję rodzinę, znajomych, bardzo lubię portrety. Środki symetrii są to obrazy, które przygotowuję do pracy doktorskiej. Bezpośrednią inspiracją do tego cyklu były karty do gry, od tego wszystko się zaczęło. Poza tym jest to próba przedstawienia tej samej rzeczy na jednym obrazie, gdzie środek symetrii jest niezmienny, natomiast to, co jest wokół niego zmienia się, pozostaje w ruchu.
       Artysta czerpie inspiracje z malarstwa, które - jak sama mówi - już zaistniało, przede wszystkim ze starych mistrzów, np. z Caravaggia. Fascynuje ją okres baroku, ale i twórczość malarzy współczesnych, takich jak Bacon, Hopper czy Hockney.
       – Podczas oglądania tych obrazów pojawia się myśl, którą potem rozwijam w swoim własnym kierunku, często dotyczy ona kompozycji – dodaje Waligórska. – Poza tym inspiruje mnie również otaczająca rzeczywistość, ta, w której obecnie żyję. Z tego wszystkiego powstaje moja własna „mieszanka”, z tego wszystkiego rodzą się pomysły na obrazy.
       Jest to pierwsza indywidualna wystawa artystki w Elblągu, choć jej prace już wcześniej pojawiły się na wystawie w Galerii El, w grupie obrazów pracowników Wydziału Malarstwa gdańskiej ASP.
       – To, że maluję wynika z mojej potrzeby, staram się robić to jak najlepiej, a jeśli mam szanse pokazywać swoje prace to korzystam z tego i cieszę się – opowiadała artystka. – Jednakże nie jest to dla mnie „kres osiągnięć”. Wystawy czy nagrody to są rzeczy tak naprawdę poboczne, chociaż bardzo miłe. Myślę, że nawet jeśli nikomu nie pokazywałabym swoich obrazów to i tak bym malowała.
       Oglądający wystawę uważnie przypatrywali się pracom malarki.
       – To nie jest dla mnie nowe malarstwo, widziałem już wcześniej prace Anny Waligórskiej. Lubię sztukę, która niesie ze sobą jakiś problem – mówił Jarosław Denisiuk, dyrektor Galerii El. – W przypadku prac Waligórskiej jest tak, że znajdujemy pomiędzy obrazami jakieś relacje. Ja widzę jej twórczość w kontekście tradycji, w kontekście malarstwa figuralnego. To jest bardzo dobre malarstwo, rzadko kto dzisiaj tak maluje, bo obecnie istnieje taka sytuacja, że są pracownie malarstwa na akademiach, gdzie niekoniecznie trzeba umieć namalować twarz. To jest ten paradoks, z którym mamy do czynienia. Niemniej Waligórska to potrafi, zresztą „wyszła” z bardzo dobrej pracowni, co widać w jej pracach.
       Wystawa będzie czynna do 25 maja.
      

       Anna Waligórska (1979 r.) urodziła się w Bydgoszczy, studiowała malarstwo najpierw na Uniwersytecie Zielonogórskim w Instytucie Sztuki i Kultury Plastycznej, a następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z malarstwa uzyskała w pracowni prof. Macieja Świeszewskiego oraz w pracowni malarstwa ściennego i witrażu u prof. Andrzeja Dyakowicza. Wielokrotnie nagradzana, m.in. Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” (2008) czy Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w dziedzinie kultury (2006). Jej prace wystawiane były w kraju, jak i za granicą, m.in. we Włoszech, w Niemczech, Turcji, Czechach oraz na Białorusi. Oprócz malarstwa zajmuje się także malarstwem ściennym, witrażem, grafiką warsztatową oraz scenografią. Od 2007 roku pracuje na ASP w Gdańsku na stanowisku asystenta w pracowni malarstwa ściennego i witrażu.