Najlepszą porą na założenie trawnika jest wiosna - marzec i kwiecień lub nawet późne, wrześniowe lato. Najistotniejsze jest, aby na dworze było jeszcze ciepło i od czasu do czasu padały deszcze. W tak sprzyjających warunkach trawnik zaczyna się bujnie rozwijać już po sześciu-ośmiu tygodniach.
Tradycyjnie
Zakładanie trawnika przebiega w kilku etapach, jednak najważniejszym jest przygotowanie podłoża. W pierwszej kolejności przekopujemy ziemię na głębokość szpadla a następnie rozdrabniamy ją za pomocą kultywatora. Podczas przekopywania ziemię należy starannie oczyścić z chwastów, usuwając wszystkie korzenie a zwłaszcza długie rozłogi perzu i podagrycznika. Jeżeli w przygotowywanym podłożu rosła już wcześniej trawa, starą darń należy rozdrobnić i przekopać pod powierzchnię gruntu. Na glebach ciężkich najlepiej sprawdza się glebogryzarka, która rozbija ziemię na bardzo małe cząstki - później wystarczy ją już tylko wyrównać grabiami. Jeżeli wiemy z doświadczenia, że na danym terenie ziemia źle przyjmuje wodę, podczas przekopywania warto ulepszyć podłoże gruboziarnistym piachem budowlanym. Z kolei w miejscach gdzie po deszczu woda gromadzi się i nie wsiąka, idealnym pomysłem będzie założenie studzienki odpływowej w postaci drenażu założonego na głębokości około 60 cm.
Spulchnione podłoże wyrównujemy grabiami. Wszystkie leżące w ziemi kamienie, resztki korzeni i twarde bryły ziemi usuwamy, a następnie sprawdzamy wypoziomowanie gruntu. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, wyrównujemy jeszcze raz, tym razem przeciągając po ziemi deskę. Na tym etapie przychodzi to dość łatwo, później, gdy wysiejemy już trawę, będzie nam trudno skorygować wszystkie niedociągnięcia. Jeżeli po pierwszym grabieniu podłoże wyrównamy walcem, wszelkie nierówności staną się bardziej widoczne. Po drugim grabieniu, podłoże jest gotowe do obsiania. Nasiona trawy możemy rozprowadzić ręcznie albo za pomocą siewnika. Siewnik ma tę zaletę, że przy jego zastosowaniu będziemy mieli pewność, iż nasiona zostaną rozrzucone równomiernie. Siewnik należy prowadzić najpierw wzdłuż, a następnie w poprzek całej powierzchni trawnika.
Nasiona powinny mieć jak najlepszą styczność z podłożem, bo w innym razie mogą mieć problemy z ukorzenieniem. Dlatego też po wysianiu nasion trawy powinno się najpierw ziemię ostrożnie zgrabić, a następnie ubić walcem. Walcowanie przeprowadza się tylko wtedy, gdy podłoże jest suche. Jeżeli jest mokre, niestety walcowanie musimy przełożyć na inny dzień. Zabieg ubijania nasion jest bardzo ważnym etapem w zakładaniu trawnika, ponieważ nasiona które mają lepszą styczność z podłożem, będą kiełkowały szybciej. Po walcowaniu ziemię obficie nawadniamy i od tego momentu trawnik nie powinien wysychać. W sprzyjających warunkach pogodowych trawa rozwija się bardzo szybko i już po około sześciu tygodniach powinna być skoszona pierwszy raz.
Z rolki
Podłoże pod trawnik z rolki przygotowuje się podobnie jak podłoże pod wysiew z nasion. Różnica polega na tym, że teren pod taki trawnik musi być jeszcze bardziej równy i dokładniej oczyszczony z kamieni, resztek korzeni, liści i chwastów. Przed rozłożeniem rolek z trawą ziemię trzeba zruszyć grabiami na głębokość około 2-3 cm. Układanie darni rozpoczynamy od najdłuższego boku trawnika, a kolejne pasy układamy ściśle obok siebie. Czoła sąsiednich pasów nie mogą leżeć w jednej linii. Układając trawę nie powinno się po niej w ogóle stąpać, warto przygotować i rozłożyć sobie deski, po których będziemy mogli swobodnie się poruszać. Dzięki temu obciążenie rozłoży się nie miejscowo, lecz powierzchniowo, co z kolei uchroni trawnik przed odgnieceniami.
Przez pierwszy tydzień trawnik należy bardzo obficie podlewać, później również trawa powinna być regularnie nawadniania, w przeciwnym razie w trawniku mogą powstać „rozstępy”. Na młody trawnik nie powinniśmy wchodzić przez około dwa-trzy tygodnie, ostatecznie tylko po deskach.
Na rynku dostępne są dwa rodzaje darni: z gruntu i folii. Różnią się one nie tylko sposobem uprawy, ale także ceną. Cena drugiej bywa nawet dwukrotnie wyższa od pierwszej. Trawnik z rolki z pewnością jest najszybszym sposobem na uzyskanie pięknej trawy, ale i najdroższym. Jest to metoda preferowana przez osoby, które chcą mieć szybki efekt. Jednak w myśl zasady, że ogród uczy cierpliwości, większość miłośników ogrodów wybiera metodę tradycyjną, nie tylko ze względu na koszty, ale przede wszystkim z uwagi na przyjemność, jaką jest obserwowanie kiełkujących młodziutkich traw.
Rekultywacja starego
Zdarza się, że w skutek zaniedbań nasz piękny trawnik przemieni się w omszone i zachwaszczone pole, wtedy będziemy mogli zrobić tylko jedno: poddać go zabiegowi całkowitej rekultywacji.
Trawnik odradza się wiosną lub wczesną jesienią. Zaczynamy od możliwie krótkiego skoszenia trawy, a następnie za pomocą wertykulatora oczyszczamy trawnik z filcu i innych zanieczyszczeń. Im większa będzie głębokość wertykulacji, tym więcej usuniemy chwastów, zwłaszcza tych płożących się, jak przetacznik i koniczyna.
Niestety, po tym zabiegu trawnik nierzadko wygląda jak po przejściu stada koni. W takim wypadku należy od razu wysiać nową, dobrą gatunkowo trawę i następnie zasilić nasiona specjalnym nawozem. Można też wysiać specjalną mieszankę rekultywacyjną, która zawiera nasiona i odpowiednio zbilansowaną dawkę szybko działającego nawozu. Jeżeli ktoś nie wie, jaki odczyn ma jego ogrodowe podłoże, powinien to sprawdzić, żeby uniknąć w przyszłości problemów w postaci omszonego trawnika. W sklepach ogrodniczych są do nabycia specjalne zestawy pomiarowe. Jeżeli wartość pH leży poniżej 5,5 to znaczy, że ziemia jest kwaśna i powinna być zwapnowana.
Po wysianiu nasion na powierzchnię trawnika powinniśmy rozsypać mniej więcej pięciomilimetrową warstwę ziemi dla kwiatów lub trawnika, a następnie ziemię ubić, najlepiej przy pomocy walca. Dzięki temu nasiona nie będą wysychać. Następnie cały trawnik obficie nawadniamy i później dbamy o to, aby regularnie był podlewany. Torfowe podłoże nie powinno się nigdy wybarwiać na jasnobrązowo. Po około sześciu tygodniach od przeprowadzonych zabiegów trawnik odzyska swoja dawną świetność. Po rekultywacji pierwsze koszenie trawy przeprowadza się, gdy osiągnie ona 6 cm wysokości.
Zakładanie trawnika przebiega w kilku etapach, jednak najważniejszym jest przygotowanie podłoża. W pierwszej kolejności przekopujemy ziemię na głębokość szpadla a następnie rozdrabniamy ją za pomocą kultywatora. Podczas przekopywania ziemię należy starannie oczyścić z chwastów, usuwając wszystkie korzenie a zwłaszcza długie rozłogi perzu i podagrycznika. Jeżeli w przygotowywanym podłożu rosła już wcześniej trawa, starą darń należy rozdrobnić i przekopać pod powierzchnię gruntu. Na glebach ciężkich najlepiej sprawdza się glebogryzarka, która rozbija ziemię na bardzo małe cząstki - później wystarczy ją już tylko wyrównać grabiami. Jeżeli wiemy z doświadczenia, że na danym terenie ziemia źle przyjmuje wodę, podczas przekopywania warto ulepszyć podłoże gruboziarnistym piachem budowlanym. Z kolei w miejscach gdzie po deszczu woda gromadzi się i nie wsiąka, idealnym pomysłem będzie założenie studzienki odpływowej w postaci drenażu założonego na głębokości około 60 cm.
Spulchnione podłoże wyrównujemy grabiami. Wszystkie leżące w ziemi kamienie, resztki korzeni i twarde bryły ziemi usuwamy, a następnie sprawdzamy wypoziomowanie gruntu. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, wyrównujemy jeszcze raz, tym razem przeciągając po ziemi deskę. Na tym etapie przychodzi to dość łatwo, później, gdy wysiejemy już trawę, będzie nam trudno skorygować wszystkie niedociągnięcia. Jeżeli po pierwszym grabieniu podłoże wyrównamy walcem, wszelkie nierówności staną się bardziej widoczne. Po drugim grabieniu, podłoże jest gotowe do obsiania. Nasiona trawy możemy rozprowadzić ręcznie albo za pomocą siewnika. Siewnik ma tę zaletę, że przy jego zastosowaniu będziemy mieli pewność, iż nasiona zostaną rozrzucone równomiernie. Siewnik należy prowadzić najpierw wzdłuż, a następnie w poprzek całej powierzchni trawnika.
Nasiona powinny mieć jak najlepszą styczność z podłożem, bo w innym razie mogą mieć problemy z ukorzenieniem. Dlatego też po wysianiu nasion trawy powinno się najpierw ziemię ostrożnie zgrabić, a następnie ubić walcem. Walcowanie przeprowadza się tylko wtedy, gdy podłoże jest suche. Jeżeli jest mokre, niestety walcowanie musimy przełożyć na inny dzień. Zabieg ubijania nasion jest bardzo ważnym etapem w zakładaniu trawnika, ponieważ nasiona które mają lepszą styczność z podłożem, będą kiełkowały szybciej. Po walcowaniu ziemię obficie nawadniamy i od tego momentu trawnik nie powinien wysychać. W sprzyjających warunkach pogodowych trawa rozwija się bardzo szybko i już po około sześciu tygodniach powinna być skoszona pierwszy raz.
Z rolki
Podłoże pod trawnik z rolki przygotowuje się podobnie jak podłoże pod wysiew z nasion. Różnica polega na tym, że teren pod taki trawnik musi być jeszcze bardziej równy i dokładniej oczyszczony z kamieni, resztek korzeni, liści i chwastów. Przed rozłożeniem rolek z trawą ziemię trzeba zruszyć grabiami na głębokość około 2-3 cm. Układanie darni rozpoczynamy od najdłuższego boku trawnika, a kolejne pasy układamy ściśle obok siebie. Czoła sąsiednich pasów nie mogą leżeć w jednej linii. Układając trawę nie powinno się po niej w ogóle stąpać, warto przygotować i rozłożyć sobie deski, po których będziemy mogli swobodnie się poruszać. Dzięki temu obciążenie rozłoży się nie miejscowo, lecz powierzchniowo, co z kolei uchroni trawnik przed odgnieceniami.
Przez pierwszy tydzień trawnik należy bardzo obficie podlewać, później również trawa powinna być regularnie nawadniania, w przeciwnym razie w trawniku mogą powstać „rozstępy”. Na młody trawnik nie powinniśmy wchodzić przez około dwa-trzy tygodnie, ostatecznie tylko po deskach.
Na rynku dostępne są dwa rodzaje darni: z gruntu i folii. Różnią się one nie tylko sposobem uprawy, ale także ceną. Cena drugiej bywa nawet dwukrotnie wyższa od pierwszej. Trawnik z rolki z pewnością jest najszybszym sposobem na uzyskanie pięknej trawy, ale i najdroższym. Jest to metoda preferowana przez osoby, które chcą mieć szybki efekt. Jednak w myśl zasady, że ogród uczy cierpliwości, większość miłośników ogrodów wybiera metodę tradycyjną, nie tylko ze względu na koszty, ale przede wszystkim z uwagi na przyjemność, jaką jest obserwowanie kiełkujących młodziutkich traw.
Rekultywacja starego
Zdarza się, że w skutek zaniedbań nasz piękny trawnik przemieni się w omszone i zachwaszczone pole, wtedy będziemy mogli zrobić tylko jedno: poddać go zabiegowi całkowitej rekultywacji.
Trawnik odradza się wiosną lub wczesną jesienią. Zaczynamy od możliwie krótkiego skoszenia trawy, a następnie za pomocą wertykulatora oczyszczamy trawnik z filcu i innych zanieczyszczeń. Im większa będzie głębokość wertykulacji, tym więcej usuniemy chwastów, zwłaszcza tych płożących się, jak przetacznik i koniczyna.
Niestety, po tym zabiegu trawnik nierzadko wygląda jak po przejściu stada koni. W takim wypadku należy od razu wysiać nową, dobrą gatunkowo trawę i następnie zasilić nasiona specjalnym nawozem. Można też wysiać specjalną mieszankę rekultywacyjną, która zawiera nasiona i odpowiednio zbilansowaną dawkę szybko działającego nawozu. Jeżeli ktoś nie wie, jaki odczyn ma jego ogrodowe podłoże, powinien to sprawdzić, żeby uniknąć w przyszłości problemów w postaci omszonego trawnika. W sklepach ogrodniczych są do nabycia specjalne zestawy pomiarowe. Jeżeli wartość pH leży poniżej 5,5 to znaczy, że ziemia jest kwaśna i powinna być zwapnowana.
Po wysianiu nasion na powierzchnię trawnika powinniśmy rozsypać mniej więcej pięciomilimetrową warstwę ziemi dla kwiatów lub trawnika, a następnie ziemię ubić, najlepiej przy pomocy walca. Dzięki temu nasiona nie będą wysychać. Następnie cały trawnik obficie nawadniamy i później dbamy o to, aby regularnie był podlewany. Torfowe podłoże nie powinno się nigdy wybarwiać na jasnobrązowo. Po około sześciu tygodniach od przeprowadzonych zabiegów trawnik odzyska swoja dawną świetność. Po rekultywacji pierwsze koszenie trawy przeprowadza się, gdy osiągnie ona 6 cm wysokości.
AK-M