Jak co tydzień Karol Wyszyński, przewodnik elbląskiego PTTK, opowiada o ciekawostkach związanych z historią elbląskich ulic. Dzisiaj kontynuujemy wędrówkę po ulicach położonych w sąsiedztwie Parku Kajki.
Przebiega po łuku od ul. płk. Dąbka do ul. Pionierskiej. Przylega do niej krótszy bok Małego Ogrodu Różanego. Do 1945 r,. nosiła dwie nazwy: Eduarda Stacha (Eduard-Stach-Strasse), oraz Carla Pudora (żył w latach 1855-1927), propagatora turystyki, kultury i historii ówczesnego Elbląga (Carl-Pudor-Strasse). Obecną nazwę Cicha otrzymała po 1945 r.
Juliana Fałata
Przed 1924 r. również nosiła nazwę Carla Pudora (Carl-Pudor-Strasse), obecną otrzymała po 1945 r. Przebiega od ul. Cichej do al. Piłsudskiego, wzdłuż Parku Kajki. Warto wspomnieć, że do 1945 r. pod numerem 29 mieścił się Komisariat Policji rewiru III, a pod nr 33 sklep kolonialny.
Michała Kajki
Przebiega równolegle do ulicy Fałata, ale po przeciwnej stronie Parku Kajki. Do 1945 r. nosiła ona miano Wegmanna (Wegmannstrase). Przebiega od ul. Pionierskiej do al. Piłsudskiego. Wśród zabudowy po prawej stronie ulicy, patrząc w kierunku al. Piłsudskiego, znajduje się siedziba domu zakonnego sióstr karmelitanek bosych. Nieco bliżej ul. Pionierskiej mieści się urząd pocztowy nr 4, najstarsza tego typu placówka działająca w mieście po powrocie Elbląga w granice Polski. Swoją działalność rozpoczął 23 kwietnia 1945 r., pierwszym naczelnikiem był Edmund Droszcz, a jednym z pracowników tej poczty był Lech Baranowski, któremu nadano tytuł Honorowego Obywatela Elbląga.
Aleksandra Krzyżanowskiego
Przebiega od ul. Beniowskiego do ul. Kajki. Do 1945 r. nosiła nazwę Clausewitza (Clausewitzstrasse) – pruskiego generała, a w latach 1945-1991 Michała Żymierskiego, po tym czasie nadano jej obecną nazwę.
Bohaterów Westerplatte
Przebiega od ul. Beniowskiego do ul. Kajki. Do 1945 r. nazywana ul. Grafa Spee (Graf-Spee-Strasse), po czym nadano jej obecną nazwę.
Lubartowska
Przebiega od ul. Beniowskiego do ul. Kajki. Przed 1937 r. ulica uzyskała miano ul. Weddigena (Weddigenstrasse). Obecną nazwę nadano po przejęciu miasta przez władze polskie.
Osiedle Marynarzy
Ulica, a raczej plac, otoczony domkami willowymi. Znajduje się pomiędzy ul. Krzyżanowskiego – Bohaterów Westerplatte – Kajki i Beniowskiego. Do 1945 r. było to Osiedla Ericha Kocha (Erich-Koch-Sidlung) Po 1945 r. nadano mu obecną nazwę, a to dla uczczenia liczącej 18 osób z Morskiej Grupy Operacyjnej, która 27 marca 1945 r. przybyła do Elbląga. Jej zadaniem miało być przejmowanie majątku morskiego i portowego od Rosjan, do czego radzieckie dowództwo się nie paliło.
Początkowo członkowie grupy zostali zakwaterowani właśnie na Osiedlu Marynarzy. Na pamiątkę tego wydarzenia 30 września 1993 r. samorząd Elbląga ufundował pamiątkową tablicę poświęconą pamięci pionierów, odsłonięto ją uroczyście 15 czerwca 1996 r.