Zlikwidowana zostanie linia tramwajowa nr 2 i zastąpiona autobusami ciężkimi typu „Karosan” oraz lekkimi typu „San”, informował Dziennik Bałtycki z 28 czerwca 1963 r.
Komunikacja miejska, jeden z podstawowych czynników, warunkujących prawidłowe funkcjonowanie organizmu miasta przeobrazi się w najbliższych latach radykalnie. Proces ten w planach perspektywicznych rozwoju Elbląga podzielony został na trzy etapy, obejmujące lata 1963-1980.
W pierwszym okresie (lata 1963-65) przewiduje się dokończenie budowy drugiego toru linii tramwajowej nr 1 na ulicy Dzierżyńskiego o długości 900 metrów oraz budowę drugiego toru na ulicy Grunwaldzkiej (długość – 600m).
Inwestycja ta pozwala na wybitne polepszenie warunków jazdy, oznaczają bowiem w praktyce likwidację mijanek wybitnie hamujących obecnie przebieg wozów. Częstotliwość ich kursowania zwiększona będzie z 9 minut do 5-6 minut.
Ponadto mając na względzie fakt, iż linia nr 1 przejmuje obecnie około 40 proc. wszystkich przewozów pasażerskich w mieście i obsługuje największe elbląskie zakłady pracy oraz dworzec kolejowy i autobusowy, celem polepszenia warunków ruchu na tej linii przewiduje się budowę na trasie pięciu krytych poczekalni. Koszt tych inwestycji obliczony jest na 4.600 tys złotych.
Linia tramwajowa nr 1 utrzymana będzie do roku 1980, po czym zastąpiona będzie komunikacją autobusową.
W drugim etapie (lata 1965-71) zlikwidowana będzie linia tramwajowa nr 2 i zastąpiona autobusami ciężkimi typu „Karosan” oraz lekkimi typu „San”.
Na trasie tej według założeń będzie kursować 28 wozów „Karosan” i 6 – „San”. Na ich zakup miastu przydzielona będzie z budżetu centralnego suma 13.300 tysięcy złotych. Nadwyżka wozów tramwajowych powstała w ten sposób, przekazana będzie do innych miast.
Trzeci etap obejmie arterię komunikacyjną, przebiegającą z północy na południe miasta. Jego treścią będzie zamiana taboru tramwajowego linii nr 1 na tabor autobusowy. Na trasie tej kursować też będą autobusy pośpieszne.
W pierwszym okresie (lata 1963-65) przewiduje się dokończenie budowy drugiego toru linii tramwajowej nr 1 na ulicy Dzierżyńskiego o długości 900 metrów oraz budowę drugiego toru na ulicy Grunwaldzkiej (długość – 600m).
Inwestycja ta pozwala na wybitne polepszenie warunków jazdy, oznaczają bowiem w praktyce likwidację mijanek wybitnie hamujących obecnie przebieg wozów. Częstotliwość ich kursowania zwiększona będzie z 9 minut do 5-6 minut.
Ponadto mając na względzie fakt, iż linia nr 1 przejmuje obecnie około 40 proc. wszystkich przewozów pasażerskich w mieście i obsługuje największe elbląskie zakłady pracy oraz dworzec kolejowy i autobusowy, celem polepszenia warunków ruchu na tej linii przewiduje się budowę na trasie pięciu krytych poczekalni. Koszt tych inwestycji obliczony jest na 4.600 tys złotych.
Linia tramwajowa nr 1 utrzymana będzie do roku 1980, po czym zastąpiona będzie komunikacją autobusową.
W drugim etapie (lata 1965-71) zlikwidowana będzie linia tramwajowa nr 2 i zastąpiona autobusami ciężkimi typu „Karosan” oraz lekkimi typu „San”.
Na trasie tej według założeń będzie kursować 28 wozów „Karosan” i 6 – „San”. Na ich zakup miastu przydzielona będzie z budżetu centralnego suma 13.300 tysięcy złotych. Nadwyżka wozów tramwajowych powstała w ten sposób, przekazana będzie do innych miast.
Trzeci etap obejmie arterię komunikacyjną, przebiegającą z północy na południe miasta. Jego treścią będzie zamiana taboru tramwajowego linii nr 1 na tabor autobusowy. Na trasie tej kursować też będą autobusy pośpieszne.
oprac. Olaf B.