Do 1945 r. ta wieś nazywała się Trunz, a potem przez dwa lata Jurandowo. Karol Wyszyński, przewodnik PTTK, tym razem zabiera nas znów do Milejewa i kończy jego historię sprzed tygodnia.
Pierwsi osadnicy sprowadzeni przez Krzyżaków pochodzili z Lubeki i Westfalii. To karczmarz stąd informował władze elbląskie o szykowanym napadzie Krzyżaków na Elbląg w 1521 r., ale informacja ta została zlekceważona i Elbląg obronił się tylko dzięki naszemu Piekarczykowi.
W 1703 r. miejscowość wraz z innymi posiadłościami ziemskimi miasta Elbląga weszła pod administrację pruską.
Drogę bitą, łączącą Elbląg z Fromborkiem, poprowadzono tu w 1826 r., po czym z Huty Żuławskiej przeniesiono do Milejewa stację konną poczty. W tym czasie taka poczta spełniała nie tylko rolę przewoźnika przesyłek pocztowych, ale i pasażerów. Miejscowość połączenie telefoniczne uzyskała w 1890 r.
Kościoły
Pierwszy kościół w miejscowości był drewniany, a jego patronem był św. Bartłomiej. Został ufundowany w połowie XIV w. i był kościołem katolickim. Nowa świątynia, tym razem już murowana, powstała pod koniec XIV w. Po nastaniu reformacji w 1595 r. parafia milejewska została parafią luterańską.
Lata 80-te XVII w. to budowa nowej wieży. Istniała do 1857 r., bo uległa zawaleniu. W połowie XIX w. przeprowadzono remont kościoła i rozpoczęto budowę nowej wieży.
Po tym, jak Milejewo stało się polskie, kościół w 1946 r. został przejęty przez katolików i obecnie jego patronem jest św. Stanisław. W 2003 r. stanęła przed nim płyta upamiętniająca 700- lecie miejscowości i parafii. Sam kościół jest jedyną zabytkową budowlą w miejscowości, zachowała się w nim granitowa kropielnica, barokowy ołtarz, prospekt organowy z XVIII w. oraz dzwon.
Dawny pomnik upamiętniający poległych parafian w I wojnie światowej po 1945 r. został zamieniony na pomnik Chrystusa.
Wieże i szkoły
Jak pisałem tydzień wcześniej na terenie gminy znajdują się dwa wzniesienia: góra Maślana zwana też Milejewską, przed 1945 r. nazywana Butterberg, a także góra Srebrna, przed 1945 r. nazywana najpierw górą Owsianą (Haferberg), a później Srebrną (Silberg). Carl Pudor (1855 – 1870) propagator turystyki i wydawca mapy w 1900 r. podawał, że mają jednakową wysokość 189 m. n.p.m, istnieje jednak mała różnica - góra Srebrna jest wyższa o 70 cm. Na mapie tej oznaczona jest drewniana wieża widokowa, ustawiona na górze Srebrnej, data jej powstania nie jest jednak znana, miała wysokość 45 m. Na wieży tej gościł w 1907 r. cesarz Wilhelm II. W 1911 r. została zniszczona przez burzę. Planowano postawić w jej miejsce duży, murowany obiekt przypominający zamek z wysoką wieżą, planów tych jednak nie zrealizowano. Ostatecznie pod koniec lat 60. na Górze Milejewskiej stanęła wieża do przekazu sygnału telewizyjnego o wysokości 56 m.
Nauczanie prowadzono we wsi już w czasach krzyżackich, istnienie pierwszego budynku szkolnego odnotowano w 1829 r., następnego w 1897 r. W 1952 r. wybudowano tu duży budynek szkolny w którym znalazły siedzibę: szkoła podstawowa i szkoła rolnicza, ta ostania w 1973 r. została przeniesiona do Huty Żuławskiej, a w Milejewie zaczęła działalność zbiorcza szkoła podstawowa.
W 2013 r. do Milejewa przeniesiono stację meteo z Elbląga.
W czasach przynależności wsi do Prus Królewskich organista, a zarazem i nauczyciel, Piotr Trömpel humorystycznie opisał dzieje miejscowości w „Chronik von Trunz”. Znana jest ona ze streszczenia Krzysztofa Dewitza „Krajoznawstwo Wyżyny Elbląskiej" (Heimatkunde der Elbinder Höhe"), posiadała ją dawna Biblioteka Elbląska.
W 1893 r. spłonął Zajazd Kuhna, uratowano zagrożone budynki plebani i szkoły.