Kontynuujemy naszą wędrówkę po gminie Sadlinki, która w latach 1975-98 była częścią województwa elbląskiego. O ciekawostkach związanych z wsiami Rusinowo i Wiśliny opowiada Karol Wyszyński, przewodnik elbląskiego PTTK.
Kapituła pomezańska pozyskała ten teren o obszarze 40 łanów w 1344 r. Pierwszym sołtysem był Jakob, we wsi była karczma, a w 1365 r. w jej granice dołożono wyspę na Wiśle. Sami mieszkańcy wsi zobowiązani byli do prac przy naprawie i podwyższaniu wałów. Zapiski z 1381 r. odnotowują powstanie we wsi parafii, jednak w późniejszych latach nie było tu świątyni, bo katolicy korzystali z kościoła w Wełczu, a ewangelicy w Nebrowie Wielkim. W 1384 r. wieś uzyskała zgodę na postawienie wiatraka.
Wieś podobnie jak i inne miejscowości w okolicy cierpiała tak wskutek wojen polsko-krzyżackich, przemarszów wojsk polskich i szwedzkich jak i częstych powodzi. Do powodzi zresztą dochodziło także wskutek zaniedbań mieszkańców Wełcza (sąsiedniej wieś wyżej położonej). Doszło nawet do tego, że Biskup Kaspar zawiadomił nawet Wielkiego Mistrza, iż mieszkańcy niżej położonych miejscowości od Wełcza nie będą pracować poza granicami dominium.
Na te tereny przybywali osadnicy z Niemiec, Holandii, Fryzji oraz Pomorza. Ze względu na duże straty w uprawach zgadzali się tylko na warunki czynszowe. Wśród dzierżawców Rusinowa odnotowano m.in. Stefana Louytza, syna bankiera Zygmunta Augusta czy Ernsta Kerseteina, polskiego oficera.
Na początku XX w. powstała tu stacja kolejki wąskotorowej, kolejka działała do 1985 r. a całkowitej likwidacji uległa w 1986 r. Była tu też szkoła ewangelicka, kuźnia, zajazd, pracował stelmach. W okresie międzywojennym działał urząd celny.
Po 1945 r. we wsi istniały głównie gospodarstwa indywidualne, w połowie lat 50. powstała filia Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „Nebrowianka”, zajmująca się hodowlą trzody chlewnej i buhajów.
Obecną nazwę miejscowość otrzymała w 1948 r., zastąpiła poprzednią - Ressenau. Na przestrzeni wieków wieś nazywano także: Russenow, Rusenow, Russenow, Reussenau, Russenau. Roßnau, Rossnau, Reussenau.
Wiśliny
Jeszcze przed okresem panowania Krzyżaków na tym terenie istniało grodzisko. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1375 r., kiedy to podlegała biskupstwu pomezańskiemu. W dokumentach z tamtych czasów wymieniany jest m.in. kościół. W 1489 r. odnotowano nawet upadek wsi, choć wcześniej w latach 1400-1405 była traktowana jako miasto.
W kronikach z 1643 r. wymieniany jest karczmarz Hans Riemer, w 1730 r. - browar. Istniała tu też szkoła, mleczarnia (do 1937 r.). W 1923 r.wieś została zelektryfikowana, a od początku XX wieku przebiegała przez nią kolejowa linia wąskotorowa Mareza – Rusinowo.
Obecną nazwą wieś została obdarzona w 1953 r. Wcześniej Wiśliny nazywały się Weichselburg, a także Wiselburg, Wisilburg, Weyselburg.