Co przed wojną mieściło się w budynku przedszkola przy ul. Szańcowej? Gdzie znajdowała się remiza strażacka? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w kolejnym odcinku „Historii elbląskich ulic”. Karol Wyszyński, przewodnik PTTK, oprowadza po kolejnych zakamarkach Zawodzia.
Przebiega od ul. Orlej do ul. Tartacznej. Kiedyś miała dłuższy przebieg i kilka przecznic, które łączyły ją bezpośrednio z ul. Warszawską. Po raz pierwszy nazwano ją przed 1830 r. jako ul. Wałową (Wallstrasse). Obecne miano uzyskała po 1945 r.
Idąc od strony ul. Orlej mijamy po lewej stronie budynek nr 9, w którym obecnie działa Przedszkole nr 5. Sam budynek pochodzi z lat 30. ubiegłego wieku i był wówczas zapleczem administracyjnym i magazynowym firmy Schichaua.
Po przeciwnej stronie znajdują się zabudowania należące do Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania. W nich do 1925 r. mieściła się remiza straży pożarnej, później została przeniesiona w miejsce, gdzie dzisiaj znajdują się boiska Zespołu Szkół Techniczno-Informatycznych. Przy Szańcowej mieściły się też zakłady zajmujące się oczyszczaniem miasta. W maju 1945 r. uruchomiono w tych pomieszczeniach już polską firmę zajmującą się tą działalnością.
Po prawej stronie, nieco dalej od ul. Orlej, znajduje się budynek z nr 2, w którym od 1948 roku funkcjonuje Szkoła Podstawowa nr 8. Sam budynek powstał w 1891 r. na potrzeby szkoły parafialnej (Marienschule). W maju 1975 r. szkole nadano imię Stanisława Staszica, a Komitet Rodzicielski ufundował sztandar. Natomiast w marcu 1996 r. oddano do użytku wybudowaną po sąsiedzku salę sportową. Wówczas była to najnowocześniejsza szkolna sala gimnastyczna w istniejącym wówczas województwie elbląskim.
Za szkołą znajduje się jednopiętrowy, ale powierzchniowo rozległy, budynek przypisany do nr 2a. Powstał w 1935 r. na potrzeby schroniska młodzieżowego. Po 1945 r. przez dziesięciolecia istniał tu hotel robotniczy Zamechu, przeznaczony dla młodych małżeństw. Obecnie jest to budynek mieszkalny.
Nieco dalej w ogrodach, obecnie zaniedbanych, znajdujemy leciwy już dąb nazywany „Dębem Polskim”, miał on być posadzony w 1772 r. , a więc w roku I rozbioru Polski. Tu też około 1918 r. powstały baraki dla uchodźców z terenów walk w czasie I wojny światowej.
Tartaczna
Przy Tartacznej zachował się jedynie jeden budynek, z nr 3. Po raz pierwszy określona została jako ul. Murzyńska (Morchenstrasse) przed rokiem 1830, przed 1854 r. zaczęto ją określać jako Mohrchenstrasse. Obecne miano otrzymała po 1945 r.
Gdańska
Przebiega od ul. Szańcowej do ul. Grochowskiej położonej już poza fosą, a więc i poza Wyspą Spichrzów. Przebiega obecnie przez niezbyt estetyczną metalową kładkę. Swoją nazwę otrzymała przed 1830 r. jako Danzingerstrasse. Po 1945 r. spolszczono ją.
W miejscu gdzie jest kładka, po wybudowaniu w XVII wieku na Wyspie Spichrzów umocnień, istniała tu brama. Najpierw nazywana Bramą Środkową, a od 1773 r. - Bramą Gdańską.
Obecnie przez kładkę możemy przejść na ul. Grochowską, z mostku też dobrze widać kamienny łeb konia na dawnym budynku gospodarczym przy ul. Grochowskiej.