Wraz z początkiem Nowego Roku postanowiliśmy podsumować poprzednie dwanaście miesięcy pod względem wydarzeń sportowych. Hitem był występ zawodniczek Startu na Mistrzostwach Świata piłkarek ręcznych. Wiele działo się również na naszym podwórku. Zobacz fotoreportaż.
Kadrowiczki w Starcie
Rok 2013 przyniósł wiele zmian w Starcie Elbląg. Pierwsza i najpoważniejsza to roszada na stanowisku szkoleniowca. Włodarze Klubu zdecydowali się na rozstanie z trenerem Jerzym Cieplińskim. Na jego miejsce ściągnięto asystenta Kima Rasmussena w reprezentacji Polski - Antoniego Pareckiego. Nowy trener Startu odnosił sukcesy, ale w lidze duńskiej i co widać nawet teraz cały czas poznaje zespół i specyfikę PGNiG Superligi. Przyznać jednak trzeba, że jak widać dogadał się z zawodniczkami i w kilku meczach gra Startu mogła się podobać. W pamięci kibiców pozostanie zwłaszcza kapitalny występ elblążanek w pojedynku z Zagłębiem Lubin. Przed sezonem poczyniono też spore wzmocnienia. Postawiono na doświadczenie i sprowadzono Joannę Wagę oraz dwie reprezentacyjne skrzydłowe Kingę Grzyb i Katarzynę Koniuszaniec. Wraz z lewoskrzydłową do Elbląga przeprowadził się też znany z występów w Ruchu Chorzów były piłkarz Wojciech Grzyb. Jego przybycie wywołało za to spore poruszenie, a wręcz zamieszanie w elbląskim świecie piłkarskim, ale o tym w dalszej części artykułu. Wracając do Startu i podsumowując grę elblążanek, po kiepskim sezonie 2012/13 (Start bronił się w nim przed spadkiem) w drugiej połowie roku pod względem sportowym było już znacznie lepiej. Co prawda nie obyło się bez wpadek, jak w Chorzowie, gdzie Start przegrał z Ruchem, ale były też dobre występy, a co najważniejsze było ich zdecydowanie więcej niż meczów słabych. Elblążanki zakończyły rok 2013 na piątym miejscu w tabeli i wydaje się, że mimo słabej gry w Koszalinie mogą być pewne gry w play-offach.
A teraz o największej niespodziance. Świetny występ na Mistrzostwach Świata zanotowały nasze szczypiornistki. Drużyna zajęła czwarte miejsce, a my elblążanie byliśmy dumni, że w imprezie uczestniczy trio ze Startu, a więc trener Antoni Parecki, oraz skrzydłowe Kinga Grzyb i Katarzyna Koniuszaniec.
Meblarze na plus
Bardzo dobrą drugą część roku mieli nasi szczypiorniści. Jeszcze w poprzednim sezonie Meblarze nie zawsze rozpieszczali swoich kibiców. Średnia gra starczyła na wywalczenie szóstego miejsca w I lidze. W sezonie 2013/14 drużyna zaczęła wreszcie grać na miarę oczekiwań. Ligowe występy, nawet te przegrane, jak mecz z Wybrzeżem Gdańsk mogły się podobać i przyciągały na halę coraz więcej kibiców. Nasza ekipa zakończyła rok 2013 na wysokim trzecim miejscu w tabeli, ustępując jedynie Wybrzeżu Gdańsk i Nielbie Wągrowiec. KS Meble Wójcik doskonale radzi sobie też w pojedynkach pucharowych. Nasz zespół po raz pierwszy w historii awansował do 1/4 finału Pucharu Polski, co jest olbrzymim sukcesem. W ćwierćfinale przeciwnikiem Meblarzy będzie drużyna z Superligi, a dwumecz odbędzie się na przełomie lutego i marca.
W Elblągu jedna Olimpia
Olbrzymie zamieszanie panowało w dwóch Olimpiach. Po zakończeniu sezonu 2012/13 w którym piłkarze z Agrykola zajmując siódme miejsce w tabeli pewnie utrzymali się w II lidze, a zawodnicy z Moniuszki zakończyli rywalizację w III lidze na czwartym miejscu kluby połączyły siły. Piłkarsko na fuzji bardziej skorzystała Olimpia, która już w rundzie wiosennej poprzedniego sezonu mogła korzystać z wyróżniających się w Olimpii 2004 takich zawodników jak Kamil Kopycki czy Kamil Graczyk. Rozczarowani mogli być pozostali piłkarze z Moniuszki oraz trener Stanisław Fijarczyk, któremu w ciągu kilku dni rozmontowano zespół, będący w stanie walczyć o awans do II ligi. Patrząc na wszystko obiektywnie decyzja o fuzji była jednak nieunikniona. Elbląga zwyczajnie nie było stać na utrzymywanie trzech piłkarskich klubów. Wraz z połączeniem doszło do fuzji grup młodzieżowych, które w sezonie 2013/14 zaczęły występować pod szyldem ZKS Olimpia Elbląg. Przy Agrykola trenuje dzisiaj ponad 500 młodych piłkarzy, co trzeba przyznać jest potężnym kapitałem na przyszłość. Z tak dużej grupy trenujących młodych ludzi, Olimpia powinna wyselekcjonować i wychować zawodników, którzy w przyszłości będą stanowili o sile pierwszego zespołu. Seniorzy Olimpii już po fuzji grali w kratkę. W rundzie jesiennej sezonu 2012/13 żółto-biało-niebiescy nie rozpieszczali swoich kibiców szczególnie ilością zdobywanych goli. Trener Oleg Raduszko preferował grę z kontry. Elblążanie męczyli kibiców, ale też rywali i remisowali, lub wygrywali jednym golem. Przed derbowym pojedynkiem z Concordią Olimpia była dość niespodziewanie liderem grupy wschodniej II ligi. Potem w pojedynku „na wodzie” skończyło się na remisie 1:1 z rywalem zza miedzy i coś się zacięło. Elblążanie przegrywali mecz za meczem i znaleźli się w strefie spadkowej. Warto dodać, że po obecnym sezonie dojdzie do reorganizacji II ligi i z każdej grupy zdegradowanych zostanie aż dziesięć zespołów. Po 18 rozegranych spotkaniach piłkarze z Agrykola zajmują z dorobkiem 22 punktów jedenaste miejsce w tabeli. Do ósmej w tabeli Stali Rzeszów Olimpia traci dzisiaj pięć oczek. W końcówce roku zarząd klubu rozwiązał kontrakt z trenerem Raduszką, a na jego miejsce zatrudniono znanego w Elblągu Adama Borosa. Nowy trener Olimpii zawsze preferował ofensywną grę i miejmy nadzieję, że runda wiosenna przyniesie żółto-biało-niebieskim i ich kibicom wiele goli i upragnione utrzymanie.
Warto też wspomnieć o juniorach. Jeszcze w sezonie 2012/13 do Centralnej Ligi Juniorów awansowała Olimpia 2004. Po fuzji dwóch elbląskich klubów już pod szyldem Olimpii młodzi elblążanie zaprezentowali się bardzo przyzwoicie w rundzie jesiennej sezonu 2013/14. Piłkarze trenowani przez Dariusza Tyburskiego i Macieja Chwoszcza zajmują szóste miejsce w gronie dwunastu zespołów, wyprzedzając m.in. Jagiellonię Białystok.
Concordia blisko spadku
Był to też rok zmian w Concordii Elbląg. W grudniu 2012 roku z zespołem pożegnał się Adam Boros i jak się później okazało nie był to dobry ruch klubu z Krakusa. Pierwszą drużynę przejęli trenerzy Krzysztof Machiński i Przemysław Marusa. Na wiosnę pomarańczowo-czarni nie byli już tą samą drużyną co w rundzie jesiennej. Elblążanom uciekały punkty i w pewnym momencie znaleźli się w strefie spadkowej. W końcówce sezonu sytuację próbował ratować Arkadiusz Matz, który złapał kontakt z zawodnikami i pozwolił im grać to co umieli najlepiej, czyli techniczną piłkę. Piłkarze z Krakusa zajęli przedostatnie miejsce w tabeli i kiedy już szykowali się do gry w III lidze okazało się, że zostają na szczeblu centralnym czyli w II lidze. Wszystko za sprawą nie przyznania licencji Resovii Rzeszów i Unii Tarnów.
W sezonie 2013/14 od początku było wiadomo, że Concordii będzie bardzo trudno o utrzymanie. Trener Matz stawiał na młodych zawodników, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę w dorosłej piłce. Dość niespodziewanie po porażkach w dwóch pierwszych meczach pomarańczowo-czarni byli w stanie odebrać punkty Stali Rzeszów, Radomiakowi Radom, czy Stali Mielec. I kiedy wszyscy zastanawiali się czemu jest tak dobrze, skoro jest tak źle nastąpiła zmiana szkoleniowca. Zdecydowano się na zatrudnienie Wojciecha Grzyba, który pojawił się w Elblągu wraz ze swoją żoną Kingą. Trener Grzyb rozpoczął nieźle od remisów z Olimpią i ze Zniczem Pruszków, ale potem było już tylko gorzej. Drużynie brakowało umiejętności, szczęścia i po siedmiu kolejnych porażkach elblążanie zajmują ostatnie miejsce w ligowej tabeli. Concordia zdobyła w 18 meczach 13 punktów i traci do ósmej w tabeli Stali Rzeszów 14 oczek. Do rozegrania pozostało 16 spotkań i trudno przypuszczać by pomarańczowo-czarni byli w stanie uratować się przed spadkiem.
Pozytywem jest gra młodzieżowców z rocznika 1997. Drużyna prowadzona przez trenera Bartłomieja Florka pewnie awansowała do Centralnej Ligi Juniorów młodszych i na wiosnę będzie rywalizowała z renomowanymi rywalami.
Słaba gra siatkarek
Niezbyt udanie zakończył się ubiegły rok dla naszych siatkarek. W poprzednim sezonie drużyna trenera Andrzeja Jewniewicza wywalczyła wysokie czwarte miejsce w II lidze. Niestety w obecnych rozgrywkach jest już znacznie gorzej. W dziewięciu rozegranych meczach elblążanki zdobyły zaledwie sześć punktów i zajmują przedostatnie miejsce w ligowej tabeli. Wszystko wskazuje na to, że naszą drużynę czeka bój o utrzymanie.
Emocje siatkarskie
Nie sposób też nie wspomnieć o zorganizowanych z rozmachem Mistrzostwach Europy w siatkówce na siedząco. We wrześniu elblążanie dopingowali w hali CSB startujące drużyny. Były sportowe emocje, ale też przełamywanie barier. Kibice przekonali się, że osoby niepełnosprawne mogą rywalizować na bardzo wysokim poziomie sportowym. Czapki z głów przed organizatorami imprezy – IKS Atak. Warto dodać, że w roku 2014 w Elblągu odbędą się Mistrzostwa Świata w tej dyscyplinie sportu.
Czerkawski gwiazdą
Spore poruszenie wśród kibiców wywołała też wizyta w Elblągu Mariusza Czerkawskiego. Znany z występów w reprezentacji Polski i NHL hokeista pojawił się na naszym lodowisku przy okazji Turnieju Bałtycki Krążek 2013, organizowanego przez UKS Wikingowie. Impreza była ciekawa pod względem sportowym, a ściągnięcie gwiazdy takiego formatu nie mogło przejść w naszym mieście bez echa.
Przed nami cały rok sportowych zmagań, emocji i nadziei. Bardzo liczymy, że podsumowując kolejne dwanaście miesięcy będziemy mogli napisać o jak największej liczbie sukcesów. Życzymy utrzymania siatkarkom i piłkarzom. Po cichu liczymy też na miłą niespodziankę i medalowe miejsce Startu Elbląg.
Rok 2013 przyniósł wiele zmian w Starcie Elbląg. Pierwsza i najpoważniejsza to roszada na stanowisku szkoleniowca. Włodarze Klubu zdecydowali się na rozstanie z trenerem Jerzym Cieplińskim. Na jego miejsce ściągnięto asystenta Kima Rasmussena w reprezentacji Polski - Antoniego Pareckiego. Nowy trener Startu odnosił sukcesy, ale w lidze duńskiej i co widać nawet teraz cały czas poznaje zespół i specyfikę PGNiG Superligi. Przyznać jednak trzeba, że jak widać dogadał się z zawodniczkami i w kilku meczach gra Startu mogła się podobać. W pamięci kibiców pozostanie zwłaszcza kapitalny występ elblążanek w pojedynku z Zagłębiem Lubin. Przed sezonem poczyniono też spore wzmocnienia. Postawiono na doświadczenie i sprowadzono Joannę Wagę oraz dwie reprezentacyjne skrzydłowe Kingę Grzyb i Katarzynę Koniuszaniec. Wraz z lewoskrzydłową do Elbląga przeprowadził się też znany z występów w Ruchu Chorzów były piłkarz Wojciech Grzyb. Jego przybycie wywołało za to spore poruszenie, a wręcz zamieszanie w elbląskim świecie piłkarskim, ale o tym w dalszej części artykułu. Wracając do Startu i podsumowując grę elblążanek, po kiepskim sezonie 2012/13 (Start bronił się w nim przed spadkiem) w drugiej połowie roku pod względem sportowym było już znacznie lepiej. Co prawda nie obyło się bez wpadek, jak w Chorzowie, gdzie Start przegrał z Ruchem, ale były też dobre występy, a co najważniejsze było ich zdecydowanie więcej niż meczów słabych. Elblążanki zakończyły rok 2013 na piątym miejscu w tabeli i wydaje się, że mimo słabej gry w Koszalinie mogą być pewne gry w play-offach.
A teraz o największej niespodziance. Świetny występ na Mistrzostwach Świata zanotowały nasze szczypiornistki. Drużyna zajęła czwarte miejsce, a my elblążanie byliśmy dumni, że w imprezie uczestniczy trio ze Startu, a więc trener Antoni Parecki, oraz skrzydłowe Kinga Grzyb i Katarzyna Koniuszaniec.
Meblarze na plus
Bardzo dobrą drugą część roku mieli nasi szczypiorniści. Jeszcze w poprzednim sezonie Meblarze nie zawsze rozpieszczali swoich kibiców. Średnia gra starczyła na wywalczenie szóstego miejsca w I lidze. W sezonie 2013/14 drużyna zaczęła wreszcie grać na miarę oczekiwań. Ligowe występy, nawet te przegrane, jak mecz z Wybrzeżem Gdańsk mogły się podobać i przyciągały na halę coraz więcej kibiców. Nasza ekipa zakończyła rok 2013 na wysokim trzecim miejscu w tabeli, ustępując jedynie Wybrzeżu Gdańsk i Nielbie Wągrowiec. KS Meble Wójcik doskonale radzi sobie też w pojedynkach pucharowych. Nasz zespół po raz pierwszy w historii awansował do 1/4 finału Pucharu Polski, co jest olbrzymim sukcesem. W ćwierćfinale przeciwnikiem Meblarzy będzie drużyna z Superligi, a dwumecz odbędzie się na przełomie lutego i marca.
W Elblągu jedna Olimpia
Olbrzymie zamieszanie panowało w dwóch Olimpiach. Po zakończeniu sezonu 2012/13 w którym piłkarze z Agrykola zajmując siódme miejsce w tabeli pewnie utrzymali się w II lidze, a zawodnicy z Moniuszki zakończyli rywalizację w III lidze na czwartym miejscu kluby połączyły siły. Piłkarsko na fuzji bardziej skorzystała Olimpia, która już w rundzie wiosennej poprzedniego sezonu mogła korzystać z wyróżniających się w Olimpii 2004 takich zawodników jak Kamil Kopycki czy Kamil Graczyk. Rozczarowani mogli być pozostali piłkarze z Moniuszki oraz trener Stanisław Fijarczyk, któremu w ciągu kilku dni rozmontowano zespół, będący w stanie walczyć o awans do II ligi. Patrząc na wszystko obiektywnie decyzja o fuzji była jednak nieunikniona. Elbląga zwyczajnie nie było stać na utrzymywanie trzech piłkarskich klubów. Wraz z połączeniem doszło do fuzji grup młodzieżowych, które w sezonie 2013/14 zaczęły występować pod szyldem ZKS Olimpia Elbląg. Przy Agrykola trenuje dzisiaj ponad 500 młodych piłkarzy, co trzeba przyznać jest potężnym kapitałem na przyszłość. Z tak dużej grupy trenujących młodych ludzi, Olimpia powinna wyselekcjonować i wychować zawodników, którzy w przyszłości będą stanowili o sile pierwszego zespołu. Seniorzy Olimpii już po fuzji grali w kratkę. W rundzie jesiennej sezonu 2012/13 żółto-biało-niebiescy nie rozpieszczali swoich kibiców szczególnie ilością zdobywanych goli. Trener Oleg Raduszko preferował grę z kontry. Elblążanie męczyli kibiców, ale też rywali i remisowali, lub wygrywali jednym golem. Przed derbowym pojedynkiem z Concordią Olimpia była dość niespodziewanie liderem grupy wschodniej II ligi. Potem w pojedynku „na wodzie” skończyło się na remisie 1:1 z rywalem zza miedzy i coś się zacięło. Elblążanie przegrywali mecz za meczem i znaleźli się w strefie spadkowej. Warto dodać, że po obecnym sezonie dojdzie do reorganizacji II ligi i z każdej grupy zdegradowanych zostanie aż dziesięć zespołów. Po 18 rozegranych spotkaniach piłkarze z Agrykola zajmują z dorobkiem 22 punktów jedenaste miejsce w tabeli. Do ósmej w tabeli Stali Rzeszów Olimpia traci dzisiaj pięć oczek. W końcówce roku zarząd klubu rozwiązał kontrakt z trenerem Raduszką, a na jego miejsce zatrudniono znanego w Elblągu Adama Borosa. Nowy trener Olimpii zawsze preferował ofensywną grę i miejmy nadzieję, że runda wiosenna przyniesie żółto-biało-niebieskim i ich kibicom wiele goli i upragnione utrzymanie.
Warto też wspomnieć o juniorach. Jeszcze w sezonie 2012/13 do Centralnej Ligi Juniorów awansowała Olimpia 2004. Po fuzji dwóch elbląskich klubów już pod szyldem Olimpii młodzi elblążanie zaprezentowali się bardzo przyzwoicie w rundzie jesiennej sezonu 2013/14. Piłkarze trenowani przez Dariusza Tyburskiego i Macieja Chwoszcza zajmują szóste miejsce w gronie dwunastu zespołów, wyprzedzając m.in. Jagiellonię Białystok.
Concordia blisko spadku
Był to też rok zmian w Concordii Elbląg. W grudniu 2012 roku z zespołem pożegnał się Adam Boros i jak się później okazało nie był to dobry ruch klubu z Krakusa. Pierwszą drużynę przejęli trenerzy Krzysztof Machiński i Przemysław Marusa. Na wiosnę pomarańczowo-czarni nie byli już tą samą drużyną co w rundzie jesiennej. Elblążanom uciekały punkty i w pewnym momencie znaleźli się w strefie spadkowej. W końcówce sezonu sytuację próbował ratować Arkadiusz Matz, który złapał kontakt z zawodnikami i pozwolił im grać to co umieli najlepiej, czyli techniczną piłkę. Piłkarze z Krakusa zajęli przedostatnie miejsce w tabeli i kiedy już szykowali się do gry w III lidze okazało się, że zostają na szczeblu centralnym czyli w II lidze. Wszystko za sprawą nie przyznania licencji Resovii Rzeszów i Unii Tarnów.
W sezonie 2013/14 od początku było wiadomo, że Concordii będzie bardzo trudno o utrzymanie. Trener Matz stawiał na młodych zawodników, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę w dorosłej piłce. Dość niespodziewanie po porażkach w dwóch pierwszych meczach pomarańczowo-czarni byli w stanie odebrać punkty Stali Rzeszów, Radomiakowi Radom, czy Stali Mielec. I kiedy wszyscy zastanawiali się czemu jest tak dobrze, skoro jest tak źle nastąpiła zmiana szkoleniowca. Zdecydowano się na zatrudnienie Wojciecha Grzyba, który pojawił się w Elblągu wraz ze swoją żoną Kingą. Trener Grzyb rozpoczął nieźle od remisów z Olimpią i ze Zniczem Pruszków, ale potem było już tylko gorzej. Drużynie brakowało umiejętności, szczęścia i po siedmiu kolejnych porażkach elblążanie zajmują ostatnie miejsce w ligowej tabeli. Concordia zdobyła w 18 meczach 13 punktów i traci do ósmej w tabeli Stali Rzeszów 14 oczek. Do rozegrania pozostało 16 spotkań i trudno przypuszczać by pomarańczowo-czarni byli w stanie uratować się przed spadkiem.
Pozytywem jest gra młodzieżowców z rocznika 1997. Drużyna prowadzona przez trenera Bartłomieja Florka pewnie awansowała do Centralnej Ligi Juniorów młodszych i na wiosnę będzie rywalizowała z renomowanymi rywalami.
Słaba gra siatkarek
Niezbyt udanie zakończył się ubiegły rok dla naszych siatkarek. W poprzednim sezonie drużyna trenera Andrzeja Jewniewicza wywalczyła wysokie czwarte miejsce w II lidze. Niestety w obecnych rozgrywkach jest już znacznie gorzej. W dziewięciu rozegranych meczach elblążanki zdobyły zaledwie sześć punktów i zajmują przedostatnie miejsce w ligowej tabeli. Wszystko wskazuje na to, że naszą drużynę czeka bój o utrzymanie.
Emocje siatkarskie
Nie sposób też nie wspomnieć o zorganizowanych z rozmachem Mistrzostwach Europy w siatkówce na siedząco. We wrześniu elblążanie dopingowali w hali CSB startujące drużyny. Były sportowe emocje, ale też przełamywanie barier. Kibice przekonali się, że osoby niepełnosprawne mogą rywalizować na bardzo wysokim poziomie sportowym. Czapki z głów przed organizatorami imprezy – IKS Atak. Warto dodać, że w roku 2014 w Elblągu odbędą się Mistrzostwa Świata w tej dyscyplinie sportu.
Czerkawski gwiazdą
Spore poruszenie wśród kibiców wywołała też wizyta w Elblągu Mariusza Czerkawskiego. Znany z występów w reprezentacji Polski i NHL hokeista pojawił się na naszym lodowisku przy okazji Turnieju Bałtycki Krążek 2013, organizowanego przez UKS Wikingowie. Impreza była ciekawa pod względem sportowym, a ściągnięcie gwiazdy takiego formatu nie mogło przejść w naszym mieście bez echa.
Przed nami cały rok sportowych zmagań, emocji i nadziei. Bardzo liczymy, że podsumowując kolejne dwanaście miesięcy będziemy mogli napisać o jak największej liczbie sukcesów. Życzymy utrzymania siatkarkom i piłkarzom. Po cichu liczymy też na miłą niespodziankę i medalowe miejsce Startu Elbląg.
ppz