Kiedy powstały koszary przy ul. Grottgera? Skąd przyjechał do Elbląga kościół postawiony przy ul. Rawskiej? O tym w kolejnym odcinku historii elbląskich ulic opowiada, jak co tydzień, Karol Wyszyński, przewodnik PTTK.
Ulica Grottgera po raz pierwszy została opisana przed 1937 r. jako ulica Dębicka (Dambitzerstrasse). Wówczas obejmowała także tę część ulicy Łęczyckiej, która biegnie w kierunku cmentarza. Obecną nazwę uzyskała po 1945 r. na cześć malarza, uczestnika Powstania Styczniowego.
Na rogu Grottgera i Łęczyckiej znajdują się koszary, których budowa została ukończona w 1938 r. Wtedy funkcjonowały jako Gallroitz Kasserne. Po 1945 r. stacjonowała tutaj 1. Brygada Czołgów im. Bohaterów Westerplatte, która przybyła do Elbląga z Modlina. Następnie brygadę przemianowano na 1. Pułk Czołgów w strukturach 16. Dywizji Zmechanizowanej. To między innymi sprzęt z tej jednostki można podziwiać w serialu „Czterej pancerni i pies”. W koszarach na przestrzeni lat stacjonowały różne inne jednostki – m.in. 16. Kompania Chemiczna, 16. Pułk Zmechanizowany, 14. Brygada Zmechanizowana, a w ostatnim czasie to miejsce stacjonowania 21. Wojskowego Oddziału Gospodarczego.
Z okresu powstania koszar pochodzi też wiele budynków przy ul. Grottgera, obok nich w latach 80. i 90. wyrosło osiedle „Za Politechniką”. Przy osiedlu od lat 50. działa szkoła. Początkowo mieściło się tutaj III Liceum Ogólnokształcące, a od lat 60. Szkoła Rzemiosł Budowlanych, następnie Technikum Budowlane, które w 1995 r. zostało przekształcone w Zespół Szkół Technicznych.
Kościół św. Doroty
Ulica Rawska przed wojną nazywana była Drogą Gronowską (Grunauwerg), obecną nazwę nadano po 1945 r. na cześć Rawy Mazowieckiej. To przy Rawskiej swoją siedzibę przez kilkadziesiąt lat miała Wojewódzka Spółdzielnia Ogrodniczo-Pszczelarska „Żuławy”. Po jej upadku teren trafił w prywatne ręce, w ostatnich latach budynki wyremontowano, mieszczą się w niej różne elbląskie przedsiębiorstwa.
Po drugiej stronie ulicy Rawskiej mieści się jeden z najpiękniejszych elbląskich kościołów – Błogosławionej Doroty. (Dorota Schwartze żyła w latach 1347-1394, urodziła się w Mątwach koło Malborka, pochodziła z rodziny wywodzącej się z terenów obecnej Holandii. Po śmierci męża wstąpiła do zakonu w Kwidzynie i została rekluzą, czyli zakonnicą-pustelnikiem).
Sam budynek kościoła pochodzi z pierwszej połowy XVIII w. i początkowo znajdował się w Kaczynosie, gdzie po 1945 r. ulegał dewastacji. W latach 1981-1986 r został decyzją władz konserwatorskich przeniesiony do Elbląga i odtworzony. Jest zaliczany do najcenniejszych zabytków sakralnych architektury barokowej na Żuławach. Obok kościoła w podobny sposób odtworzono pochodzący z tego samego okresu dwór. Na przyległym terenie wybudowano współczesną już kalwarię Męki Pańskiej. Świątynia jest także obecnie kościołem garnizonowym elbląskiej policji.
