2018-11-04
16:30
16:30
![Elbląg, Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Blink (w oparciu o szablon praw autorskich). [Public domain], Wikimedia Commons](/newsimg/duze/p1082/autor-autor-nie-zostal-podany-w-rozpoznawalny-108268.jpg "Elbląg, Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Blink (w oparciu o szablon praw autorskich). [Public domain], Wikimedia Commons")
Ten niewielki chrząszcz ma doskonale rozwinięty węch, co pomaga mu wyczuć padlinę nawet ze znacznej odległości. Wzbija się wtedy w powietrze i leci do źródła zapachu, by ostatecznie wykopać swego rodzaju grób. Grabarz pospolity zalicza się do tej grupy organizmów, które "oczyszczają" las z martwych kręgowców.
- Grabarz pospolity osiąga ok. 2 cm długości, dość łatwo go rozpoznać po charakterystycznych, pomarańczowych pasach na pokrywach – mówi Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - To owad pospolity, występujący na terenie całego kraju. U nas można go zaobserwować głównie na Mierzei Wiślanej, jest aktywny głównie nocą.
"Jego niezwykle trafna nazwa pochodzi stąd, że stara się zakopać szczątki zdobyczy w ziemi, aby odciąć dostęp do nich rywalom, zwłaszcza muchom. Czyni to nadzwyczaj szybko i sprawnie" – wyjaśnia Grzegorz Okołów w swoim artykule "Nic się nie zmarnuje", umieszczonym na łamach czasopisma Echa Leśne (nr 3 (633), 2018, s.20).
Bardzo często miejsce, w którym zakopywane jest to zwierzęce truchło, staje się polem walki pomiędzy samcami.
"Zwycięski samiec zwabia samicę specyficznym zapachem, wydając przy tym skrzypiące dźwięki, wywołane pocieraniem pokryw o odwłok. Owadzia para kończy zakopywanie padliny a następnie przekopuje ukośny, rozgałęziony korytarz, prowadzący z powierzchni ziemi do padliny. W korytarzowych rozgałęzieniach samica składa jaja, z których po kilku dniach wylęgają się larwy" – wyjaśnia Maria Olszowska w swoim artykule "Owady - leśna służba sanitarna", umieszczonym na łamach serwisu Natura Warmii i Mazur. - "Grabarz pospolity posiada trzy stadia larwalne, w każdym stadium larwa ma odmienny wygląd. Jest to zjawisko hipermetamorfozy. Do drugiej wylinki larwy są karmione przez dorosłe osobniki brunatną cieczą powstałą z przetrawionej padliny. W odróżnieniu od swoich larw dorosłe grabarze odżywiają się głównie żywymi larwami innych owadów" – dodaje autorka.
Grabarze w świecie zwierząt uchodzą za opiekuńczych rodziców. Ciekawostką związaną z tym faktem może być pewna prawidłowość, którą zauważyli w ostatnim czasie naukowcy z Wielkiej Brytanii.
"Okazało się, że samice [grabarza pospolitego - red.] chętniej odpowiadały na zaloty mniejszych samców i wiązały się z nimi w bardziej monogamiczne pary. Zdaniem autora badań dra Paula Hopwooda, wybierając mniejszego samca, samice mogą chcieć uniknąć potencjalnych bójek i konkurencji ze strony innych samic" – czytamy w artykule umieszczonym na łamach National Geographic.
- Co ciekawe dorosłe chrząszcze pojawiają się już jesienią i zimą, ale z wyjściem na powierzchnię ziemi czekają do wiosny – dodaje Jan Piotrowski.
"Jego niezwykle trafna nazwa pochodzi stąd, że stara się zakopać szczątki zdobyczy w ziemi, aby odciąć dostęp do nich rywalom, zwłaszcza muchom. Czyni to nadzwyczaj szybko i sprawnie" – wyjaśnia Grzegorz Okołów w swoim artykule "Nic się nie zmarnuje", umieszczonym na łamach czasopisma Echa Leśne (nr 3 (633), 2018, s.20).
Bardzo często miejsce, w którym zakopywane jest to zwierzęce truchło, staje się polem walki pomiędzy samcami.
"Zwycięski samiec zwabia samicę specyficznym zapachem, wydając przy tym skrzypiące dźwięki, wywołane pocieraniem pokryw o odwłok. Owadzia para kończy zakopywanie padliny a następnie przekopuje ukośny, rozgałęziony korytarz, prowadzący z powierzchni ziemi do padliny. W korytarzowych rozgałęzieniach samica składa jaja, z których po kilku dniach wylęgają się larwy" – wyjaśnia Maria Olszowska w swoim artykule "Owady - leśna służba sanitarna", umieszczonym na łamach serwisu Natura Warmii i Mazur. - "Grabarz pospolity posiada trzy stadia larwalne, w każdym stadium larwa ma odmienny wygląd. Jest to zjawisko hipermetamorfozy. Do drugiej wylinki larwy są karmione przez dorosłe osobniki brunatną cieczą powstałą z przetrawionej padliny. W odróżnieniu od swoich larw dorosłe grabarze odżywiają się głównie żywymi larwami innych owadów" – dodaje autorka.
Grabarze w świecie zwierząt uchodzą za opiekuńczych rodziców. Ciekawostką związaną z tym faktem może być pewna prawidłowość, którą zauważyli w ostatnim czasie naukowcy z Wielkiej Brytanii.
"Okazało się, że samice [grabarza pospolitego - red.] chętniej odpowiadały na zaloty mniejszych samców i wiązały się z nimi w bardziej monogamiczne pary. Zdaniem autora badań dra Paula Hopwooda, wybierając mniejszego samca, samice mogą chcieć uniknąć potencjalnych bójek i konkurencji ze strony innych samic" – czytamy w artykule umieszczonym na łamach National Geographic.
- Co ciekawe dorosłe chrząszcze pojawiają się już jesienią i zimą, ale z wyjściem na powierzchnię ziemi czekają do wiosny – dodaje Jan Piotrowski.
oprac. mw
