"Droga nie zna swojej drogi" napisał kiedyś ks. Jan Twardowski. Człowiek nie zna chwili, w której słowo "żegnaj" wybrzmi tonem głębokiej ciszy, nieukojonego żalu, tęsknoty tak silnej, że niedającej się wyrazić żadnym słowem. Tę chwilę przeżyliśmy 26 września, kiedy na cmentarzu w Elblągu żegnaliśmy niezwykłego człowieka – profesora Dariusza Waldzińskiego, zmarłego 22 września.
Profesor. Dariusz Waldziński urodził się 21 grudnia 1959 roku w Elblągu. W 1982 roku z wyróżnieniem ukończył Wyższą Szkołę Morską w Gdyni i wyruszył na podbój mórz i oceanów. Po niespełna pięciu latach powrócił na macierzystą uczelnię w roli dydaktyka, powoli odkrywając w sobie powołanie do nauczania i twórczego pisania. W 1995 roku uzyskał tytuł naukowy doktora, obejmując stanowisko adiunkta na Politechnice Gdańskiej.
Kolejne lata na uczelni zaowocowały uzyskaniem tytułu doktora habilitowanego. W 1998 r. współtworzył Instytut Ekonomiczny w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu i objął funkcję jego dyrektora, będąc jednocześnie prorektorem tej uczelni. Od 2002 roku związany był z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Prowadził wykłady dla studentów ekonomii, zarządzania, a także polonistyki, edukacji artystycznej i teologii. Jego zakres wiedzy był ogromny, a grono słuchaczy doceniało jego autentyczność, osobowość i doświadczenie. Był uznanym promotorem wielu prac licencjackich, magisterskich i doktorskich.
Obywatel. Profesor angażując się w przemiany społeczne w Polsce po roku 1989 udowodnił, że zależało mu na kreowaniu nowego, lepszego życia po odzyskaniu wolności przez Polaków. W 1990 roku, w pierwszych wolnych wyborach do samorządu, spróbował swoich sił i został wybrany do Rady Miasta Elbląga. Przez dwa kolejne lata (1990 – 92) pełnił zaszczytną funkcję wiceprezydenta miasta. W tym czasie wykazał się niebagatelną aktywnością zabiegając o reaktywację portu morskiego, organizując pierwsze w Elblągu Dni Morza i pierwszy zjazd założycielski Związku Miast Polskich. Sprawy edukacji były mu szczególnie bliskie, dlatego też jako wiceprezydent zaangażował się w Reformę Edukacyjną miasta oraz zainicjował utworzenie tzw. miasteczka szkolnego na bazie obiektów powojskowych. W 2001 roku profesor rozpoczął współpracę z Okręgowym Przedsiębiorstwem Geodezyjno-Kartograficznym OPEGIEKA w Elblągu na stanowisku doradcy zarządu ds. innowacji. Odpowiadał za koordynację prac naukowych i ich komercjalizację. Rozumiał, jak rzadko kto, konieczność ścisłej współpracy nauki z biznesem.
Człowiek. Dariusz Waldziński był człowiekiem skromnym, uczynnym, o wysokiej kulturze osobistej, w imię wyznawanych ideałów, potrafił zrezygnować ze stanowisk, które piastował. Nie bał się nowych wyzwań! Najbliższa rodzina może być dumna, że miała takiego wspaniałego męża, ojca i syna.
Żegnając Cię Darku, dziękujemy Ci za Twoją mądrość, którą się z nami dzieliłeś, za przyjaźń, którą nas darzyłeś oraz ogromne ciepło bijące od Ciebie. Będzie nam Ciebie brakowało. Żegnaj Darku.
Kolejne lata na uczelni zaowocowały uzyskaniem tytułu doktora habilitowanego. W 1998 r. współtworzył Instytut Ekonomiczny w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu i objął funkcję jego dyrektora, będąc jednocześnie prorektorem tej uczelni. Od 2002 roku związany był z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Prowadził wykłady dla studentów ekonomii, zarządzania, a także polonistyki, edukacji artystycznej i teologii. Jego zakres wiedzy był ogromny, a grono słuchaczy doceniało jego autentyczność, osobowość i doświadczenie. Był uznanym promotorem wielu prac licencjackich, magisterskich i doktorskich.
Obywatel. Profesor angażując się w przemiany społeczne w Polsce po roku 1989 udowodnił, że zależało mu na kreowaniu nowego, lepszego życia po odzyskaniu wolności przez Polaków. W 1990 roku, w pierwszych wolnych wyborach do samorządu, spróbował swoich sił i został wybrany do Rady Miasta Elbląga. Przez dwa kolejne lata (1990 – 92) pełnił zaszczytną funkcję wiceprezydenta miasta. W tym czasie wykazał się niebagatelną aktywnością zabiegając o reaktywację portu morskiego, organizując pierwsze w Elblągu Dni Morza i pierwszy zjazd założycielski Związku Miast Polskich. Sprawy edukacji były mu szczególnie bliskie, dlatego też jako wiceprezydent zaangażował się w Reformę Edukacyjną miasta oraz zainicjował utworzenie tzw. miasteczka szkolnego na bazie obiektów powojskowych. W 2001 roku profesor rozpoczął współpracę z Okręgowym Przedsiębiorstwem Geodezyjno-Kartograficznym OPEGIEKA w Elblągu na stanowisku doradcy zarządu ds. innowacji. Odpowiadał za koordynację prac naukowych i ich komercjalizację. Rozumiał, jak rzadko kto, konieczność ścisłej współpracy nauki z biznesem.
Człowiek. Dariusz Waldziński był człowiekiem skromnym, uczynnym, o wysokiej kulturze osobistej, w imię wyznawanych ideałów, potrafił zrezygnować ze stanowisk, które piastował. Nie bał się nowych wyzwań! Najbliższa rodzina może być dumna, że miała takiego wspaniałego męża, ojca i syna.
Żegnając Cię Darku, dziękujemy Ci za Twoją mądrość, którą się z nami dzieliłeś, za przyjaźń, którą nas darzyłeś oraz ogromne ciepło bijące od Ciebie. Będzie nam Ciebie brakowało. Żegnaj Darku.
Zarząd i pracownicy z OPEGIEKA w Elblągu