„Elbląskie archiwalia muzyczne” - to nazwa nowego cyklu artykułów, które co sobotę będą publikowane na portEl.pl Znajdziecie w nim wiele, niepublikowanych wcześniej, informacji na temat historii elbląskiej muzyki, ciekawych wydarzeń i inicjatyw, zarówno w Elblągu, jak i – Elbingu. Cykl przygotowywany przez serwis muzycznyelblag.pl otwiera historia sklepu Benno Bombe, który istniał do 1945 roku.
W Elblągu w pierwszej połowie XX wieku istniało wiele sklepów muzycznych zajmujących się sprzedażą nie tylko płyt szelakowych, odtwarzanych z prędkością 78 obrotów na minutę, ale także szafkowych gramofonów, odbiorników radiowych (domowych i przenośnych – walizkowych na baterie), instrumentów muzycznych np. pianin, akordeonów, fisharmonii, skrzypiec. Inżynierowie oraz lutnicy trudnili się także wszelkimi pracami naprawczymi sprzętu audio oraz instrumentów.
W dzisiejszym premierowym odcinku przedstawiamy zarys historii sklepu muzycznego „Odeon-Musikhaus” – (na przestrzeni lat firma w reklamach używała różnego nazewnictwa sklepu), prowadzonego od lat 20. XX wieku przez Benno Bombe, z siedzibą w 1925 r. przy Schmiedestrasse obecnie ul. Kowalska (naprzeciwko Domu Towarowego Alberta Dycka). W 1929 r. jako „Benno Bombe Musik-Haus” sklep działał przy Fischerstrasse (ul. Rybacka). Od 1939 r. pod nazwą „Radiohaus Bombe” oraz w latach 40. pod szyldem „Radio- und Musikwaren-Spezialgeschäft” (specjalistyczny sklep muzyczny i radiowy) i „Rundfunk- und Musikhaus Bombe” (radio i sklep muzyczny) przy Alter Markt (Stary Rynek).
Sklep oferował m.in. akumulatory, baterie lampowe np. do radia Volksempfänger (odbiornik ludowy). W sprzedaży były także radioodbiorniki firm Nora, Siemens, Roland Brandt. W sklepie muzycznym można było codziennie posłuchać koncertów z płyt gramofonowych oraz kupić wszelkiego rodzaju instrumenty, np. akordeony (m.in. 80-, 120-basowe), harmonie ręczne, pianina, fisharmonie oraz zeszyty ćwiczeń do nauki nut, śpiewniki. Melomani mogli kupić gramofony walizkowe i zwykłe np. Electrola, której elbląski sklep był autoryzowanym przedstawicielem oraz płyty szelakowe niemieckich firm fonograficznych m.in. Derby, Electrola, Grammophon, Odeon. Benno Bombe prowadził również warsztat naprawczy dla instrumentów i odbiorników radiowych oraz usługi, np. naciąganie włosia na smyczek, strojenie instrumentów.
W latach 20. Benno Bombe współpracował ze sklepem „Odeon-Musik-Haus” mieszczącym się przy Französische Strasse w Königsbergu (obecnie Kaliningrad). Firma w katalogu posiadała m.in. wiolonczele, dzwonki, gitary, mandoliny, cytry, harmonie ręczne oraz wszelkiego rodzaju instrumenty orkiestrowe, a także radia, gramofony i płyty szelakowe. „Odeon-Musik-Haus” był wyłącznym przedstawicielem berlińskiej fabryki pianin „Demusin”, która sprzedawała pianina w cenie 820-860 marek. Asortyment firm z Königsberga i Berlina był dostępny także częściowo w elbląskim sklepie Benno Bombe, który był ich przedstawicielem prowadząc magazyn towarowy.
Do naszych czasów zachowało się kilka płyt szelakowych ze sklepu „Benno Bombe Musik-Haus”. Płyta gramofonowa z 1929 r. wydana przez niemiecką firmę fonograficzną Derby, zawiera dwa utwory orkiestrowe – „Blumengeflüster” Charakterstück (Blon) oraz „Dornröschens Brautfahrt” Charakterstück (Rhode) w wykonaniu Salon-Orchester.
Płyta z 1931 r., także firmy Derby, zawiera na jednej stronie tango „Mir scheint, du hast heut geweint” (Rosen-Lion), na drugiej odsłuchamy walc pt. „Weine nicht, Mütterlein” (Meisel-Schwabach) w wykonaniu Karkoff-Orchester mit Refraingesang.
Trzecia płyta zachowana do naszych czasów to wydany w 1932 r. przez berlińską firmę Grammophon singiel, zawierający po dwóch stronach utwór „Im Berliner Nachtomnibus” (Der Lumpensammler) przy akompaniamencie niemieckiej orkiestry „Grammophon Orchester” i solisty Alexandra Fleßburga.
Inne elbląskie firmy trudniące się sprzedażą płyt gramofonowych funkcjonujące do 1945 roku, to m.in.: Radio Kempf, Radio Schmidt, „Ihr Rundfunk-Fachmann” Kolmsee oraz „Ihr Rundfunkberater” Rabenhorst, ale o nich i o innych elbląskich sklepach muzycznych, przeczytacie w kolejnych odcinkach Elbląskich Archiwaliów Muzycznych.
Posłuchaj:
Tango – „Mir scheint, du hast heut geweint” (Rosen-Lion)
Walc – „Weine nicht, Mütterlein” (Meisel-Schwabach)
W dzisiejszym premierowym odcinku przedstawiamy zarys historii sklepu muzycznego „Odeon-Musikhaus” – (na przestrzeni lat firma w reklamach używała różnego nazewnictwa sklepu), prowadzonego od lat 20. XX wieku przez Benno Bombe, z siedzibą w 1925 r. przy Schmiedestrasse obecnie ul. Kowalska (naprzeciwko Domu Towarowego Alberta Dycka). W 1929 r. jako „Benno Bombe Musik-Haus” sklep działał przy Fischerstrasse (ul. Rybacka). Od 1939 r. pod nazwą „Radiohaus Bombe” oraz w latach 40. pod szyldem „Radio- und Musikwaren-Spezialgeschäft” (specjalistyczny sklep muzyczny i radiowy) i „Rundfunk- und Musikhaus Bombe” (radio i sklep muzyczny) przy Alter Markt (Stary Rynek).
Sklep oferował m.in. akumulatory, baterie lampowe np. do radia Volksempfänger (odbiornik ludowy). W sprzedaży były także radioodbiorniki firm Nora, Siemens, Roland Brandt. W sklepie muzycznym można było codziennie posłuchać koncertów z płyt gramofonowych oraz kupić wszelkiego rodzaju instrumenty, np. akordeony (m.in. 80-, 120-basowe), harmonie ręczne, pianina, fisharmonie oraz zeszyty ćwiczeń do nauki nut, śpiewniki. Melomani mogli kupić gramofony walizkowe i zwykłe np. Electrola, której elbląski sklep był autoryzowanym przedstawicielem oraz płyty szelakowe niemieckich firm fonograficznych m.in. Derby, Electrola, Grammophon, Odeon. Benno Bombe prowadził również warsztat naprawczy dla instrumentów i odbiorników radiowych oraz usługi, np. naciąganie włosia na smyczek, strojenie instrumentów.
W latach 20. Benno Bombe współpracował ze sklepem „Odeon-Musik-Haus” mieszczącym się przy Französische Strasse w Königsbergu (obecnie Kaliningrad). Firma w katalogu posiadała m.in. wiolonczele, dzwonki, gitary, mandoliny, cytry, harmonie ręczne oraz wszelkiego rodzaju instrumenty orkiestrowe, a także radia, gramofony i płyty szelakowe. „Odeon-Musik-Haus” był wyłącznym przedstawicielem berlińskiej fabryki pianin „Demusin”, która sprzedawała pianina w cenie 820-860 marek. Asortyment firm z Königsberga i Berlina był dostępny także częściowo w elbląskim sklepie Benno Bombe, który był ich przedstawicielem prowadząc magazyn towarowy.
Do naszych czasów zachowało się kilka płyt szelakowych ze sklepu „Benno Bombe Musik-Haus”. Płyta gramofonowa z 1929 r. wydana przez niemiecką firmę fonograficzną Derby, zawiera dwa utwory orkiestrowe – „Blumengeflüster” Charakterstück (Blon) oraz „Dornröschens Brautfahrt” Charakterstück (Rhode) w wykonaniu Salon-Orchester.
Płyta z 1931 r., także firmy Derby, zawiera na jednej stronie tango „Mir scheint, du hast heut geweint” (Rosen-Lion), na drugiej odsłuchamy walc pt. „Weine nicht, Mütterlein” (Meisel-Schwabach) w wykonaniu Karkoff-Orchester mit Refraingesang.
Trzecia płyta zachowana do naszych czasów to wydany w 1932 r. przez berlińską firmę Grammophon singiel, zawierający po dwóch stronach utwór „Im Berliner Nachtomnibus” (Der Lumpensammler) przy akompaniamencie niemieckiej orkiestry „Grammophon Orchester” i solisty Alexandra Fleßburga.
Inne elbląskie firmy trudniące się sprzedażą płyt gramofonowych funkcjonujące do 1945 roku, to m.in.: Radio Kempf, Radio Schmidt, „Ihr Rundfunk-Fachmann” Kolmsee oraz „Ihr Rundfunkberater” Rabenhorst, ale o nich i o innych elbląskich sklepach muzycznych, przeczytacie w kolejnych odcinkach Elbląskich Archiwaliów Muzycznych.
Posłuchaj:
Tango – „Mir scheint, du hast heut geweint” (Rosen-Lion)
Walc – „Weine nicht, Mütterlein” (Meisel-Schwabach)
Redakcja, muzycznyelblag.pl
