Kontynuujemy naszą cotygodniową wędrówkę po miejscowościach byłego województwa elbląskiego. Dzisiaj Karol Wyszyński, przewodnik elbląskiego PTTK, opowiada o ciekawostkach dotyczących kolejnych wsi i osad z gminy Kwidzyn.
Jurandowo
Po raz pierwszy o tym miejscu wspomniano w 1361 r., jako o dawnej osadzie pruskiej. Drugi raz wymienia się ją 20 lat później przy okazji nadania tych włości niejakiemu Albertowi von Brokenowi. Właściciele tych ziem dość często się zmieniali, wśród nich był m.in. Franz Schotz (na przełomie XVI/XVII w). Ostatnim właścicielem Jurandowa za rządów niemieckich byli; Hans Max Matthiensen i Emilia Fenske, wymienia się też przy okazji dwóch zarządców, jeden z nich ma polsko brzmiące nazwisko Marszewski.
Osada nie była nigdy duża, na początku XX w. mieszkały tu tylko 32 osoby. Została znacznie zniszczona w czasie działań wojennych 1945 r.
Do 1945 r. Jurandowo określano dwie wymiennymi nazwami: Solainen i Rosenort (obecnie rośnie tu las). Po 1945 r. najpierw zmieniono nazwę na Solajny, potem na Jurandowo. Na przestrzeni wieków występowały też takie określenia jak Saleyden, Solleyden, Solajny, Solleinen, Vorwerk Solainen. .
Nowe Lignowy
Obecnie to tylko miejsce po dawnej niewielkiej osadzie, bo w 1910 r. liczyła ona zaledwie 80 mieszkańców. Nowe Lignowy zaistniały dopiero w XVIII w. W wyniku plebiscytu 1920 r. i oddaniu większości głosów za Polską miejscowość została przyłączona do II RP i stanowiła część tak zwanej Małej Polski, podlegała administracyjnie powiatowi tczewskiemu.
Od 1945 jest częścią wsi Janowo. W latach 1939-1945 nazywana była Neu-Liebenau.W poprzednich okresach nazywana też jako: Pastwisko Nowolignowy, Lignowy Nowe i w okresie 1925-1939 jako Nowe Lignowy.
Paczkowo
Wieś założona prawdopodobnie przez byłego mieszkańca Paczkowa, ale tego na Śląsku, o imieniu Konrad. Na początku XV w. wieś była we władaniu Daniela z Paczkowa. Jednym z dziedziców wsi był też Ścibor Bażyński (?-1480), znany jako drugi gubernator Prus Królewskich, jeden z założycieli Związku Pruskiego. W posiadanie wsi wszedł poprzez małżeństwo z dziedziczką.
Od 1444 r. przez wiele lat Ścibor Bażyński prowadził spór sądowy o te dobra z Dytrychem von Weilsdofem. W 1480 r. George Kunthel zarzucił z kolei Bażyńskim zawłaszczenie jego ojcowizny. Procesy w tej wsi nie były wyłącznie domeną Bażyńskich, bo na początku XV w. wielu mieszkańców Paczkowa skarżyło się na Witko von Weilsdofa, uchodzącego za awanturnika.
W 1806 r. we wsi odnotowano 101 mieszkańców (w tym jeden katolik), na początku XX wieś rozrosła się aż do 1303 mieszkańców, z czego 1268 podawało jako narodowość - polską.
Po 1945 r. na te ziemie przybyli osadnicy z Warszawy. Po pewnym czasie indywidualni rolnicy przenieśli się do innych wsi, a w Paczkowie powstało Państwowe Gospodarstwo Rolne. Przed 1945 r. miejscowość określano mianem Patschkau, decyzją Rady Ministrów obecną nazwę nadano jej w 1950 r. W poprzednich okresach określana wieś była jako: de Paczkow, de Paczkaw, von Patczkow, Patczkaw, Patzkaw.
Po raz pierwszy o tym miejscu wspomniano w 1361 r., jako o dawnej osadzie pruskiej. Drugi raz wymienia się ją 20 lat później przy okazji nadania tych włości niejakiemu Albertowi von Brokenowi. Właściciele tych ziem dość często się zmieniali, wśród nich był m.in. Franz Schotz (na przełomie XVI/XVII w). Ostatnim właścicielem Jurandowa za rządów niemieckich byli; Hans Max Matthiensen i Emilia Fenske, wymienia się też przy okazji dwóch zarządców, jeden z nich ma polsko brzmiące nazwisko Marszewski.
Osada nie była nigdy duża, na początku XX w. mieszkały tu tylko 32 osoby. Została znacznie zniszczona w czasie działań wojennych 1945 r.
Do 1945 r. Jurandowo określano dwie wymiennymi nazwami: Solainen i Rosenort (obecnie rośnie tu las). Po 1945 r. najpierw zmieniono nazwę na Solajny, potem na Jurandowo. Na przestrzeni wieków występowały też takie określenia jak Saleyden, Solleyden, Solajny, Solleinen, Vorwerk Solainen. .
Nowe Lignowy
Obecnie to tylko miejsce po dawnej niewielkiej osadzie, bo w 1910 r. liczyła ona zaledwie 80 mieszkańców. Nowe Lignowy zaistniały dopiero w XVIII w. W wyniku plebiscytu 1920 r. i oddaniu większości głosów za Polską miejscowość została przyłączona do II RP i stanowiła część tak zwanej Małej Polski, podlegała administracyjnie powiatowi tczewskiemu.
Od 1945 jest częścią wsi Janowo. W latach 1939-1945 nazywana była Neu-Liebenau.W poprzednich okresach nazywana też jako: Pastwisko Nowolignowy, Lignowy Nowe i w okresie 1925-1939 jako Nowe Lignowy.
Paczkowo
Wieś założona prawdopodobnie przez byłego mieszkańca Paczkowa, ale tego na Śląsku, o imieniu Konrad. Na początku XV w. wieś była we władaniu Daniela z Paczkowa. Jednym z dziedziców wsi był też Ścibor Bażyński (?-1480), znany jako drugi gubernator Prus Królewskich, jeden z założycieli Związku Pruskiego. W posiadanie wsi wszedł poprzez małżeństwo z dziedziczką.
Od 1444 r. przez wiele lat Ścibor Bażyński prowadził spór sądowy o te dobra z Dytrychem von Weilsdofem. W 1480 r. George Kunthel zarzucił z kolei Bażyńskim zawłaszczenie jego ojcowizny. Procesy w tej wsi nie były wyłącznie domeną Bażyńskich, bo na początku XV w. wielu mieszkańców Paczkowa skarżyło się na Witko von Weilsdofa, uchodzącego za awanturnika.
W 1806 r. we wsi odnotowano 101 mieszkańców (w tym jeden katolik), na początku XX wieś rozrosła się aż do 1303 mieszkańców, z czego 1268 podawało jako narodowość - polską.
Po 1945 r. na te ziemie przybyli osadnicy z Warszawy. Po pewnym czasie indywidualni rolnicy przenieśli się do innych wsi, a w Paczkowie powstało Państwowe Gospodarstwo Rolne. Przed 1945 r. miejscowość określano mianem Patschkau, decyzją Rady Ministrów obecną nazwę nadano jej w 1950 r. W poprzednich okresach określana wieś była jako: de Paczkow, de Paczkaw, von Patczkow, Patczkaw, Patzkaw.
WyKa