Na szlaku historii i Legend: Trzy córki miał stary Koggo, władca krainy, położonej nad Zalewem, informował Głos Elbląga z 27 sierpnia 1958 r.
Nie dali bogowie Hoggowi syna. Za to córki słynęły z urody i wdzięku. Szczególnie piękna była najmłodsza. Mita, przy porodzie której zmarła żona starego Hoggo – Tolke. Trzy córki wychowywał stary Hoggo. Mitę, Kadynę i Pogezanię. Rolke i Mita dały początek nazwie dzisiejszego Tolkmicka. Mita nawet po zamążpójściu mieszkała z ojcem w starym grodzisku nad Zalewem. Kadyna wyszła za mąż za dzielnego wojownika – Reggo. Wybudowali sobie w pobliżu ojcowskiego grodu warownię położoną na wzgórzu. Na pamiątkę budowy dworzyszcza – zasadziła Kadyna przed ostrokołem dworca małą krzewinę dębu, który przetrwał setki lat i dziś jeszcze śpiewa odwieczną pieśń na cześć swej pani Kadyny.
Trzecia z córek starego Hoggo – Pogezania – wzgardziła ręką mężnego woja. Wybrała wianek ruciany i miejsce przy świętym ogniu w świętym gaju dębowym.
Została wajdelotką. W pięknie uwitym olbrzymim wieńcu, który jej służył za szatę, wróżyła z szyszek sosnowych i grudek jantaru.
Umarła w chwili, kiedy obcy rycerze, odziani w żelazo, z czarnymi krzyżami na płaszczach zdobyli dworzyszcze jej ojca – Hoggo. Zginął stary Hoggo. W ogniu płonących belek warowni zginęła też Mita i Kadyna.
Trzecia z córek starego Hoggo – Pogezania – wzgardziła ręką mężnego woja. Wybrała wianek ruciany i miejsce przy świętym ogniu w świętym gaju dębowym.
Została wajdelotką. W pięknie uwitym olbrzymim wieńcu, który jej służył za szatę, wróżyła z szyszek sosnowych i grudek jantaru.
Umarła w chwili, kiedy obcy rycerze, odziani w żelazo, z czarnymi krzyżami na płaszczach zdobyli dworzyszcze jej ojca – Hoggo. Zginął stary Hoggo. W ogniu płonących belek warowni zginęła też Mita i Kadyna.
oprac. Olaf B.