DKF: Delta

- Zamiast opowiadać bezpośrednio o dewiacji seksualnej, chciałem zająć się tematem wolności. Wolności, która pozwala jednostce przekroczyć normę. To nie kazirodztwo jest w centrum tej historii, ale odwaga potrzebna do zaakceptowania naturalnego pożądania, nawet jeśli łamie ono tabu i konwencje. Film przywołuje tę odwagę do działania zgodnie z własnym poczuciem słuszności. Mówi również o żarliwej nienawiści, którą ta odwaga wzbudza. To, czego nie można tolerować, to przekonanie niektórych ludzi, że mają prawo do prześladowania tych, którzy nie pasują do normy: według mnie to ich brak tolerancji nie powinien być akceptowany – powiedział reżyser w jednym z wywiadów.
      
       O filmie: Młody mężczyzna wraca do dzikiego i odludnego regionu Delty, którego nie odwiedzał od wczesnego dzieciństwa. To miejsce ma swój niepowtarzalny charakter. Złożone jest z cieków wodnych, małych wysepek i wybujałej roślinności, a mieszkający tam ludzie odcięci są od świata. Młodzieniec na miejscu poznaje swoją siostrę, o której istnieniu wcześniej nic nie wiedział. Dziewczyna pomimo swojej nieśmiałości, podejmuje decyzję o zamieszkaniu z bratem w jego zniszczonej chacie na wybrzeżu. Rozpoczynają razem budowę domu na palach na środku rzeki, z dala od innych ludzi. Pewnego dnia zapraszają mieszkańców osady na posiłek. Wkrótce staje się oczywiste, że prości tubylcy nie zaakceptują ich „nienaturalnego" związku.