W środę 7 października o godz. 20 w sali „U św. Ducha” Biblioteki Elbląskiej wystąpi Gaba Kulka z zespołem Raalya. Bilety w cenie 15 zł można kupić na portierni głównej Biblioteki (do godz. 16) lub w Wypożyczalni Działu Literatury Naukowej (16-18). Liczba miejsc ograniczona.
Gaba Kulka jest wokalistką, piosenko-pisarką i pianistką, której autorski repertuar zalicza się do szerokiego strumienia współczesnej muzyki alternatywnej, łącząc w sobie elementy jazzu, rocka i popu, z ukłonem w stronę klimatu teatralno-kabaretowego.
Pierwszy album „Between Miss Scylla and a Hard Place” Gaba nagrała w 2003 r. metodą DIY w swoim mieszkaniu w Warszawie, wykonując wszystkie partie wokalne i instrumentalne, wypalając go na płytach CD-R, opatrzonych czarno-białą naklejką z magicznym numerem 22 i równie czarno-białą okładką. Podobny proces odbył się w 2006 r. przy okazji nagrywania płyty „Out”, tym razem jednak album został profesjonalnie wytłoczony i wydany, rujnując domowy budżet Gaby. Posunięcie okazało się opłacalne, bo album szybko zyskał uznanie mediów i krytyków (także nominację do nagrody im. Mateusza Święcickiego, przyznawanej przez radiową Trójkę), chwalących Gabę za muzyczną wyobraźnię, świeżość i brzmienie niespotykane na polskiej scenie muzycznej. „Out” był następnie remasterowany w studio i ponownie – tym razem oficjalnie – wydany w 2007 r.
4 maja tego roku miała swoją premierę płyta „Hat, Rabbit” nagrana pod okiem Leszka Kamińskiego, następnie zmiksowana i współprodukowana przez Marcina Borsa. Na płycie, prócz stałego składu zespołu, pojawia się m.in. światowej klasy skrzypek Konstanty Andrzej Kulka, prywatnie ojciec Gaby. Na „Hat, Rabbit” czuć odwołania do Kate Bush, Tori Amos oraz Renaty Przemyk. Nie można jednak oskarżyć Gaby o wtórność. To wyraźnie autorskie dzieło, które oprócz tego, że ma wysokie walory artystyczne, posiada wyraźny potencjał komercyjny. A to niezwykle rzadka cecha. Zwłaszcza wśród polskich artystów.
Mówili i pisali o Gabie:
Wojciech Mann, „Polityka”
(…) wpadła mi w ręce Gaba Kulka. Dokładniej, jej nowa płyta „Hat, Rabbit”. No i wpadłem. Po pierwsze, ze złośliwą satysfakcją się zorientowałem, że specjaliści od nazywania muzyki będą mieli kłopot z zapakowaniem Gaby do wygodnego pudełka z odpowiednim stylem. Gaba hasa sobie po stylistykach (pop, rock, jazz), nastrojach i dźwiękach tak, jak jej serce dyktuje, a dyktuje znakomicie. Po drugie, trzecie i następne wszystko tu jest bardzo dobre.
Kompozycje artystki, jej polskie i angielskie teksty i (także jej własne) aranżacje są nowoczesne i nie wdzięczą się do słuchacza podobieństwami do masówki „czołowych stacji radiowych”. Doskonałe, klarowne i dynamiczne jest brzmienie płyty – dla takich nagrań warto mieć kawałek porządnego sprzętu grającego. (...) Na „Hat, Rabbit” mamy artystkę w rozkwicie, imponująco panującą nad całością dzieła. Duże brawa!
Czesław Mozil
Gabrieli talent wokalny, muzykalność i osobowość, po prostu nie mogą być nikomu obojętne… Jeśli ktoś narzeka na poziom polskiej sceny muzycznej, to najwyraźniej nie słyszał Gaby Kulki.
Pierwszy album „Between Miss Scylla and a Hard Place” Gaba nagrała w 2003 r. metodą DIY w swoim mieszkaniu w Warszawie, wykonując wszystkie partie wokalne i instrumentalne, wypalając go na płytach CD-R, opatrzonych czarno-białą naklejką z magicznym numerem 22 i równie czarno-białą okładką. Podobny proces odbył się w 2006 r. przy okazji nagrywania płyty „Out”, tym razem jednak album został profesjonalnie wytłoczony i wydany, rujnując domowy budżet Gaby. Posunięcie okazało się opłacalne, bo album szybko zyskał uznanie mediów i krytyków (także nominację do nagrody im. Mateusza Święcickiego, przyznawanej przez radiową Trójkę), chwalących Gabę za muzyczną wyobraźnię, świeżość i brzmienie niespotykane na polskiej scenie muzycznej. „Out” był następnie remasterowany w studio i ponownie – tym razem oficjalnie – wydany w 2007 r.
4 maja tego roku miała swoją premierę płyta „Hat, Rabbit” nagrana pod okiem Leszka Kamińskiego, następnie zmiksowana i współprodukowana przez Marcina Borsa. Na płycie, prócz stałego składu zespołu, pojawia się m.in. światowej klasy skrzypek Konstanty Andrzej Kulka, prywatnie ojciec Gaby. Na „Hat, Rabbit” czuć odwołania do Kate Bush, Tori Amos oraz Renaty Przemyk. Nie można jednak oskarżyć Gaby o wtórność. To wyraźnie autorskie dzieło, które oprócz tego, że ma wysokie walory artystyczne, posiada wyraźny potencjał komercyjny. A to niezwykle rzadka cecha. Zwłaszcza wśród polskich artystów.
Mówili i pisali o Gabie:
Wojciech Mann, „Polityka”
(…) wpadła mi w ręce Gaba Kulka. Dokładniej, jej nowa płyta „Hat, Rabbit”. No i wpadłem. Po pierwsze, ze złośliwą satysfakcją się zorientowałem, że specjaliści od nazywania muzyki będą mieli kłopot z zapakowaniem Gaby do wygodnego pudełka z odpowiednim stylem. Gaba hasa sobie po stylistykach (pop, rock, jazz), nastrojach i dźwiękach tak, jak jej serce dyktuje, a dyktuje znakomicie. Po drugie, trzecie i następne wszystko tu jest bardzo dobre.
Kompozycje artystki, jej polskie i angielskie teksty i (także jej własne) aranżacje są nowoczesne i nie wdzięczą się do słuchacza podobieństwami do masówki „czołowych stacji radiowych”. Doskonałe, klarowne i dynamiczne jest brzmienie płyty – dla takich nagrań warto mieć kawałek porządnego sprzętu grającego. (...) Na „Hat, Rabbit” mamy artystkę w rozkwicie, imponująco panującą nad całością dzieła. Duże brawa!
Czesław Mozil
Gabrieli talent wokalny, muzykalność i osobowość, po prostu nie mogą być nikomu obojętne… Jeśli ktoś narzeka na poziom polskiej sceny muzycznej, to najwyraźniej nie słyszał Gaby Kulki.
oprac. PD