Przed tygodniem media obiegła informacja, że Wojewoda Warmińsko-Mazurski wystąpił do Przewodniczącego Rady Miejskiej w Elblągu z pytaniem, czy Antoni Czyżyk i Marek Kucharczyk mogą pełnić funkcje radnych. Na dzisiejszej sesji RM Antoni Czyżyk starał się rozwiać wątpliwości Wojewody. Z przedstawionych przez niego ekspertyz prawnych wynika, że Centrum Tańca „Promyk” wcale do miasta nie należy.
Wątpliwości Wojewody wynikały z faktu, że radni Czyżyk i Kucharczyk od wielu lat zarządzają Centrum Tańca „Promyk” przy ulicy Browarnej. Decydujące w tej sprawie jest, czy „Promyk” należy do miasta. Zdaniem Antoniego Czyżyka, dyrektora Centrum Spotkań Europejskich „Światowid”, który zarządza również Centrum Tańca „Promyk” – nie. Dyrektor „Światowida” przedstawił ekspertyzę prawną, według której: po pierwsze, Centrum Tańca „Promyk” wcale do miasta nie należy; po drugie, działalność, jaką prowadzi „Światowid”, nie jest działalnopścią gospodarczą.
Oto oświadczenie, które przedłożył na dzisiejszej sesji RM.
„Centrum Spotkań Europejskich „Światowid”, wcześniej Elbląski Ośrodek Kultury oraz Wojewódzki Ośrodek Kultury, od 27 lat włada i zarządza posesją położoną przy ul. Browarnej 79-80-81 w Elblągu, znaną jako Centrum Tańca „Promyk”.
W toku wieloletniej korespondencji w sprawie ww. posesji prowadzonej pomiędzy CSE „Światowid” a Urzędem Miejskim w Elblągu wielokrotnie uzyskiwałem informację, że posesja ta stanowi mienie Skarbu Państwa, będące jedynie w zarządzie Urzędu Miejskiego w Elblągu – jak w decyzji Urzędu Miejskiego w Elblągu Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami z 17.07.1985 r. (sygn. G/T/I/8224-60/85) lub wprost w protokole z 23.08.1985 r. przekazania-przejęcia w użytkowanie przedmiotowego lokalu pomiędzy Wydziałami Geodezji i Gospodarki Gruntami oraz Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Elblągu oraz w decyzji GGT/I/7224-66/92 Prezydenta Miasta Elbląga z 27.01.1992 r.
Przez te lata „Światowid” zachowywał się wobec osób trzecich jak posiadacz samoistny lub wręcz, jak w piśmie Zarządu Budynków Komunalnych z 12.05.1992 r., jako właściciel obiektu.
Dopiero w korespondencji z marca 2011 r. podjęto działania zmierzające do uregulowania sytuacji prawnej przedmiotowej nieruchomości. Z księgi wieczystej nr EL1E/00042899/7 nie wynika, w jaki sposób, kiedy i na podstawie jakiej decyzji Urząd Miejski przejął na własność konkretną nieruchomość z ponad 6,5-hektarowej działki przy ulicy Browarnej.
W 1991 roku CSE „Światowid” pod nazwą Elbląski Ośrodek Kultury był państwową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. Zgodnie z pismem Urzędu Miejskiego z 03.04.1984 r., nieruchomość przy ulicy Dzierżyńskiego 79 (obecnie Browarna) została oddana Elbląskiemu Ośrodkowi Kultury w zarządzanie. Zgodnie z treścią art. 202 ust. 1 ustawy z 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami, „państwowe instytucje kultury, które na podstawie ustawy z 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej uzyskały osobowość prawną, nabywają z mocy prawa, z dniem ich wpisu do rejestru instytucji kultury, użytkowanie wieczyste gruntów, którymi zarządzały w dniu 5 grudnia 1990 r., oraz własność położonych na nich budynków, innych urządzeń i lokali, jeżeli w dniu wejścia niniejszej ustawy nadal zarządzają tymi gruntami.”
CSE „Światowid” spełnia w całości wszystkie przesłanki wyżej cytowanego artykułu.
Jednocześnie zgodnie z art. 60 ust. 2 ustawy z 13.10.1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną – państwowe osoby prawne, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stały się samorządowymi osobami prawnymi, zachowują swój majątek.
Mając powyższe na uwadze, art. 24f ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym nie ma zastosowania do mnie oraz radnego Marka Kucharczyka.
W przypadku wątpliwości co do stanu prawnego ograniczającego prawa CSE „Światowid” do przedmiotowej nieruchomości, wystąpię z roszczeniem o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku na tym gruncie na zasadach ogólnych.
Ponadto równie istotną okolicznością wyłączającą stosowanie art. 24f ustawy z 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym wobec mnie i radnego Marka Kucharczyka jest fakt, że CSE „Światowid”, działając na podstawie ustawy z 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego (księga rejestrowa nr 3/1992), prowadzącą działalność kulturalną. Działalność ta polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, działalność taka nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.”
Oto oświadczenie, które przedłożył na dzisiejszej sesji RM.
„Centrum Spotkań Europejskich „Światowid”, wcześniej Elbląski Ośrodek Kultury oraz Wojewódzki Ośrodek Kultury, od 27 lat włada i zarządza posesją położoną przy ul. Browarnej 79-80-81 w Elblągu, znaną jako Centrum Tańca „Promyk”.
W toku wieloletniej korespondencji w sprawie ww. posesji prowadzonej pomiędzy CSE „Światowid” a Urzędem Miejskim w Elblągu wielokrotnie uzyskiwałem informację, że posesja ta stanowi mienie Skarbu Państwa, będące jedynie w zarządzie Urzędu Miejskiego w Elblągu – jak w decyzji Urzędu Miejskiego w Elblągu Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami z 17.07.1985 r. (sygn. G/T/I/8224-60/85) lub wprost w protokole z 23.08.1985 r. przekazania-przejęcia w użytkowanie przedmiotowego lokalu pomiędzy Wydziałami Geodezji i Gospodarki Gruntami oraz Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Elblągu oraz w decyzji GGT/I/7224-66/92 Prezydenta Miasta Elbląga z 27.01.1992 r.
Przez te lata „Światowid” zachowywał się wobec osób trzecich jak posiadacz samoistny lub wręcz, jak w piśmie Zarządu Budynków Komunalnych z 12.05.1992 r., jako właściciel obiektu.
Dopiero w korespondencji z marca 2011 r. podjęto działania zmierzające do uregulowania sytuacji prawnej przedmiotowej nieruchomości. Z księgi wieczystej nr EL1E/00042899/7 nie wynika, w jaki sposób, kiedy i na podstawie jakiej decyzji Urząd Miejski przejął na własność konkretną nieruchomość z ponad 6,5-hektarowej działki przy ulicy Browarnej.
W 1991 roku CSE „Światowid” pod nazwą Elbląski Ośrodek Kultury był państwową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. Zgodnie z pismem Urzędu Miejskiego z 03.04.1984 r., nieruchomość przy ulicy Dzierżyńskiego 79 (obecnie Browarna) została oddana Elbląskiemu Ośrodkowi Kultury w zarządzanie. Zgodnie z treścią art. 202 ust. 1 ustawy z 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami, „państwowe instytucje kultury, które na podstawie ustawy z 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej uzyskały osobowość prawną, nabywają z mocy prawa, z dniem ich wpisu do rejestru instytucji kultury, użytkowanie wieczyste gruntów, którymi zarządzały w dniu 5 grudnia 1990 r., oraz własność położonych na nich budynków, innych urządzeń i lokali, jeżeli w dniu wejścia niniejszej ustawy nadal zarządzają tymi gruntami.”
CSE „Światowid” spełnia w całości wszystkie przesłanki wyżej cytowanego artykułu.
Jednocześnie zgodnie z art. 60 ust. 2 ustawy z 13.10.1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną – państwowe osoby prawne, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stały się samorządowymi osobami prawnymi, zachowują swój majątek.
Mając powyższe na uwadze, art. 24f ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym nie ma zastosowania do mnie oraz radnego Marka Kucharczyka.
W przypadku wątpliwości co do stanu prawnego ograniczającego prawa CSE „Światowid” do przedmiotowej nieruchomości, wystąpię z roszczeniem o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku na tym gruncie na zasadach ogólnych.
Ponadto równie istotną okolicznością wyłączającą stosowanie art. 24f ustawy z 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym wobec mnie i radnego Marka Kucharczyka jest fakt, że CSE „Światowid”, działając na podstawie ustawy z 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego (księga rejestrowa nr 3/1992), prowadzącą działalność kulturalną. Działalność ta polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, działalność taka nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.”
PD