Są w Elblągu trzy stacje pomiarowe - przy ul. Kalenkiewicza, Zajchowskiego i Hetmańskiej. Od ponad 25 lat mierzą one zanieczyszczenia powietrza. Zobacz, jakie jest elbląskie powietrze? Gdzie i kiedy było w 2007 najbardziej zanieczyszczone.
Trzy stacje monitoringu powietrza wyposażone są w stanowiska pomiarowe dwutlenku azotu, dwutlenku siarki oraz pyłu, czyli podstawowych zanieczyszczeń powietrza. Pomiary prowadzone są każdego dnia, przez całą dobę.
Pył
Głównym źródłem pyłu są w Elblągu piece domowe i przemysłowe spalające paliwa stałe, zwłaszcza węgiel, i to te z małych, lokalnych kotłowni, nieposiadające żadnych filtrów, a także źle wyregulowane silniki samochodowe.
Najgorsze wyniki, jeśli chodzi o średnioroczne stężenie pyłu, uzyskano przy ul. Hetmańskiej, w pobliżu jednego z najbardziej ruchliwych skrzyżowań w Elblągu - 13,3 mikrogramów na metr sześcienny. Jednak, podobnie jak w latach ubiegłych, średnioroczne stężenie pyłu pozostawało poniżej stężenia dopuszczalnego, które wynosi 40 mikrogramów na metr sześcienny.
Najwyższe stężenie pyłu w powietrzu występuje zawsze w sezonie grzewczym, gdy notuje się najniższe temperatury powietrza - wtedy w piecach spala się większe ilości paliw. W ubiegłym roku najbardziej zanieczyszczone pyłem powietrze było w Elblągu 23 listopada i 15 grudnia.
Dwutlenek siarki
Tu, podobnie jak w przypadku pyłu, głównym źródłem zanieczyszczenia są w Elblągu piece domowe i przemysłowe spalające węgiel kamienny zawierający siarkę. Jest ich coraz mniej, bo od wielu lat średnioroczne stężenia dwutlenku siarki w Elblągu są bardzo niskie. Największe - na stanowisku przy ul. Hetmańskiej, wyniosło 1,5 mikrograma na metr sześcienny przy stężeniu dopuszczalnym wynoszącym 20 mikrogramów na metr sześcienny.
Jeśli chodzi o zanieczyszczenie powietrza dwutlenkiem siarki, najgorszymi dniami w ubiegłym roku były w Elblągu 22 i 23 grudnia.
Dwutlenek azotu
Jego źródłem jest komunikacja samochodowa i energetyka. Także stężenie średnioroczne dwutlenku azotu na terenie Elbląga nie przekracza wartości dopuszczalnej. Od czterech lat najwyższe stężenia tego zanieczyszczenia notuje się na stanowisku przy ul. Kalenkiewicza, a w 2007 stężenie średnioroczne wyniosło tu 25,6 mikrogramów na metr sześcienny, przy dopuszczalnym 46 mikrogramów metr sześcienny.
Najgorsze dni ( najwięcej dwutlenku azotu w powietrzu) to w 2007 r. 24 marca i 15 grudnia.
Można więc stwierdzić, że możemy bez obaw oddychać elbląskim powietrzem, tym bardziej, że jego zanieczyszczenie - niewielkie - jeszcze systematycznie spada. Najszybciej - dwutlenkiem siarki. W 1993 r. średnioroczne zanieczyszczenie nim dla całego miasta wynosiło 11,6 mikrogramów na metr sześcienny, w zeszłym roku - 1,1 mikrograma na metr sześcienny.
Średnioroczne zanieczyszczenie powietrza pyłem najwyższe w ostatnich latach było w 1996 r. - 27,5 mikrogramów na metr sześcienny, w ubiegłym roku 10,1 mikrogramów na metr sześcienny.
Jedynie zanieczyszczenie dwutlenkiem azotu w zasadzie się nie zmienia, a nawet wykazuje niewielką tendencję wzrostową. W 1993 r. średnioroczne zanieczyszczenie wynosiło 20,3 mikrogramów na metr sześcienny powietrza, w roku ubiegłym - 21,9 mikrogramów na metr sześcienny.
Na podstawie opracowania Mirosławy Laskowskiej z Granicznej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Elblągu.
Pył
Głównym źródłem pyłu są w Elblągu piece domowe i przemysłowe spalające paliwa stałe, zwłaszcza węgiel, i to te z małych, lokalnych kotłowni, nieposiadające żadnych filtrów, a także źle wyregulowane silniki samochodowe.
Najgorsze wyniki, jeśli chodzi o średnioroczne stężenie pyłu, uzyskano przy ul. Hetmańskiej, w pobliżu jednego z najbardziej ruchliwych skrzyżowań w Elblągu - 13,3 mikrogramów na metr sześcienny. Jednak, podobnie jak w latach ubiegłych, średnioroczne stężenie pyłu pozostawało poniżej stężenia dopuszczalnego, które wynosi 40 mikrogramów na metr sześcienny.
Najwyższe stężenie pyłu w powietrzu występuje zawsze w sezonie grzewczym, gdy notuje się najniższe temperatury powietrza - wtedy w piecach spala się większe ilości paliw. W ubiegłym roku najbardziej zanieczyszczone pyłem powietrze było w Elblągu 23 listopada i 15 grudnia.
Dwutlenek siarki
Tu, podobnie jak w przypadku pyłu, głównym źródłem zanieczyszczenia są w Elblągu piece domowe i przemysłowe spalające węgiel kamienny zawierający siarkę. Jest ich coraz mniej, bo od wielu lat średnioroczne stężenia dwutlenku siarki w Elblągu są bardzo niskie. Największe - na stanowisku przy ul. Hetmańskiej, wyniosło 1,5 mikrograma na metr sześcienny przy stężeniu dopuszczalnym wynoszącym 20 mikrogramów na metr sześcienny.
Jeśli chodzi o zanieczyszczenie powietrza dwutlenkiem siarki, najgorszymi dniami w ubiegłym roku były w Elblągu 22 i 23 grudnia.
Dwutlenek azotu
Jego źródłem jest komunikacja samochodowa i energetyka. Także stężenie średnioroczne dwutlenku azotu na terenie Elbląga nie przekracza wartości dopuszczalnej. Od czterech lat najwyższe stężenia tego zanieczyszczenia notuje się na stanowisku przy ul. Kalenkiewicza, a w 2007 stężenie średnioroczne wyniosło tu 25,6 mikrogramów na metr sześcienny, przy dopuszczalnym 46 mikrogramów metr sześcienny.
Najgorsze dni ( najwięcej dwutlenku azotu w powietrzu) to w 2007 r. 24 marca i 15 grudnia.
Można więc stwierdzić, że możemy bez obaw oddychać elbląskim powietrzem, tym bardziej, że jego zanieczyszczenie - niewielkie - jeszcze systematycznie spada. Najszybciej - dwutlenkiem siarki. W 1993 r. średnioroczne zanieczyszczenie nim dla całego miasta wynosiło 11,6 mikrogramów na metr sześcienny, w zeszłym roku - 1,1 mikrograma na metr sześcienny.
Średnioroczne zanieczyszczenie powietrza pyłem najwyższe w ostatnich latach było w 1996 r. - 27,5 mikrogramów na metr sześcienny, w ubiegłym roku 10,1 mikrogramów na metr sześcienny.
Jedynie zanieczyszczenie dwutlenkiem azotu w zasadzie się nie zmienia, a nawet wykazuje niewielką tendencję wzrostową. W 1993 r. średnioroczne zanieczyszczenie wynosiło 20,3 mikrogramów na metr sześcienny powietrza, w roku ubiegłym - 21,9 mikrogramów na metr sześcienny.
Na podstawie opracowania Mirosławy Laskowskiej z Granicznej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Elblągu.
Piotr Derlukiewicz