Jak co tydzień zapraszamy na spacer po historii kolejnych elbląskich ulic. Tym razem Karol Wyszyński, przewodnik PTTK Elbląg, opowiada o ciekawostkach związanych z Polną, Ogrodową, Mickiewicza i Wojska Polskiego.
Polska nazwa tej ulicy nawiązuje do niemieckiej przedwojennej nazwy Feldstrasse (istniała przed 1924 r.). Zabudowa Polnej jest mieszana, składa się z kamienic i małych domków z lat 20., jak i nowszych bloków. W latach 80. przy Polnej 18 wyrosła siedziba centrali telefonicznej Telekomunikacji Polskiej, obecnie mieszczą się tutaj różne instytucje. W latach 70. powstał z kolei kompleks, w którym obecnie mieści się Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Jeszcze na początku lat 60. w tym miejscu były ogrody działkowe.
Ogrodowa
Przebiega od ul. Polnej, przecina ul. Mickiewicza i dochodzi do ul. Żeromskiego. Powstała w tym samym czasie co Polna. Jej nazwa także została spolszczona (nosiła miano Gartenstrasse). W większości zabudowa pochodzi z lat 20.
Adama Mickiewicza
Ulica zyskała na znaczeniu po powstaniu dworca kolejowego. Przed 1924 r. otrzymała miano ulicy Truso, od legendarnego, a nieodkrytego jeszcze wówczas, emporium Wikingów. Polski wieszcz narodowy został jej patronem po 1945 r. Zabudowa ulicy Mickiewicza powstała głównie w latach 20., w latach 60. powstało przy niej wojskowe osiedle.
Jednym z ciekawszych obiektów jest budynek z narożnym wykuszem, w czasach PRL-u siedziba jednej z aptek, w ostatnich czasach mieściły się tutaj różne sklepy, teraz parter stoi pusty. Innym reliktem przeszłości jest schron przeciwlotniczy usytuowany na wysokości wspomnianego osiedla z lat 60.
Jednym z najlepiej zachowanych budynków jest gmach obecnej Szkoły Podstawowej nr 4, wybudowany w 1913 r. Mieściła się w nim przed wojną Szkoła Truso (Trusoschule). Fronton budynku zdobi piękny herb naszego miasta.
Na rogu ulic Mickiewicza i Bema znajduje się budynek, w którym mieści się Urząd Skarbowy. W tym przypadku historia zatoczyła koło, bo obiekt powstał na początku XX wieku jako siedziba podobnej instytucji. Po 1945 roku pełnił funkcję siedziby władz partii – najpierw Polskiej Partii Robotniczej, a następnie władz powiatowych i wojewódzkich Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Urząd Skarbowy wprowadził się tutaj na początku lat 90.
Wojska Polskiego
W okresie I wojny światowej nosiła miano Lessinga (Lessingstrasse). Po 1945 r. zmieniono ją na Ignacego Krasickiego, obecne miano uzyskała przed 1969 r. Przy ulicy znajduje się duży gmach z czerwonej cegły, powstały przed 1938 r. jako siedziba komendantury i inspektoratu przedwojennego elbląskiego garnizonu wojskowego (Wehrmeldamt), w którym znajdował się również Wojskowy Urząd Meldunkowy i Wojskowy Urząd Budowlany. Zadaniem inspektoratu był pobór rekruta, mobilizacja i wyszkolenie.
W okresie 1947-1949 działała tu Szkoła Przysposobienia Przemysłowego, zorganizowana na wzór wojskowy, posiadająca 10 kompanii. Następnie do 1957 r. był tu Sztab 16. Pomorskiej Dywizji Piechoty, potem siedziba Urzędu Powiatu, a w latach 1975-1998 Urzędu Wojewódzkiego. Obecnie mieści się tu m.in. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa i delegatura Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego. Na obszernym placu za budynkiem znajduje się niedawno oddany skatepark i plac zabaw dla dzieci. Przed 1945 r. planowano tu wybudowanie nowej siedziby dla niemieckiej policji.